Loading…
Transcript

ANG PAGONG AT ANG MATSING

"Hindi naman amoy panis Matsing at saka hindi naman magbibigay ng panis na pagkain si Aling Muning"

Walang nagawa ang kawawang Pagong kundi pagbigyan ang makulit na kaibigan. Naubos ni Matsing ang pansit at walang natira para kay Pagong.

Dahil sa likas na mabait at pasensyoso si Pagong, hindi na siya nakipagtalo sa kaibigan.

Sa kanilang paglilibot sa kagubatan, nakakita si Pagong ng isang puno ng saging.

"Matsing! Matsing! tignan mo ang puno ng saging na ito. Maganda ang pagkakatubo. Gusto ko itong itanim sa aking bakuran para pag nagkabunga ay makakain natin ito"

"Hahatiin? O sige pero sa akin ang itaas na bahagi. Ung parte na may mga dahon ha?" nakangising sabi ni Matsing

Umuwing malungkot si Pagong dala ang kalahating bahagi ng saging na may ugat. Samantalang si Matsing ay masayang umuwi dala ang madahon na bahagi ng puno.

Inalagaan ni Pagong ang kanyang halaman. Araw-araw dinidiligan niya ito at nilalagyan ng pataba ang lupa. Ganoon din ang ginawa ni Matsing. Subalit makalipas ang isang linggo, nalanta ang tanim na saging ni Matsing.

Si Pagong naman ay natuwa nang makita ang umuusbong na dahon sa puno ng saging. Lalo nitong inalaagaan ang tanim hanggang sa mamunga ito nang hitik na hitik.

naingit si matsing at inakyat niya at kinain ang mga bunga nito nainis na si pagong at nilagyan niya ng mga tinik ang katawan ng puno ng sanging at nag tago siya sa bao ng niyog, bumaba si matsing sa puno ng sanging at natinig siya sa nilagay ni pagong. at pagkatapos noon hinanap ng matsing ang pagong at nakita siya sa bao ng niyog.

"sige para dumami kami."

matalino man ang matsing ay naiisahan din

.

Sina Pagong at Matsing ay matalik na magkaibigan. Mabait at matulungin si Pagong, subalit si Matsing ay tuso at palabiro. Isang araw sila ay binigyan ni Aling Muning ng isang supot ng pansit.

"Halika Matsing, kainin natin ang pansit"

"Naku baka panis na yan"

"Ang mabuti pa, hayaan mo muna akong kumain n'yan para masiguro natin na walang lason ang pagkain"

"Kahit na, ako muna ang kakain"

"Pasensya ka na kaibigan, napasarap ang kain ko ng pansit kaya wala ng natira. Sa susunod ka na lang kumain"

Gusto ko rin ng saging na 'yan Pagong, ibigay mo na lang sa akin.

"Ha? sa akin ang ibabang bahagi?

Oo, wala akong panahon para magpatubo pa ng dahon ng saging kaya sa akin na lang ang itaas na parte

Pasensya ka na, gusto ko rin kasi nito. Kung gusto mo hatiin na lang natin.

matsing hindi mo ba natatandaan na dito ang tahanan ko sa tubig.

ay hindi tatapon na lang kita sa ilong para dun ka mamatay sa lunod

naku wag matsing hinid ako marunong lumanguy mamamatay ako dun.... wag matsing

"didikdikin kita ng pinung pinu!!!"

at dali daling dinala ng matsing ang pagong sa ilong at dun niya ito tinapon.