Introducing
Your new presentation assistant.
Refine, enhance, and tailor your content, source relevant images, and edit visuals quicker than ever before.
Trending searches
Adrianna Zagozdon Natalia Sierocka
Zespół objawów związanych z utrwalonym, wielokrotnym powtarzaniem określonej czynności (lub grupy czynności) w celu uzyskania takich stanów emocjonalnych jak przyjemność, euforia, ulga, uczucie zaspokojenia.
W oficjalnej klasyfikacji chorób ICD-10 uzależnienia behawioralne należą do grupy zaburzeń nawyków i popędów (F 63) i nie zostały bardziej szczegółowo opisane.
Pojęcie uzależnienia czynnościowego po raz pierwszy wprowadził austriacki psychoanalityk Otto Fenichel w 1945 roku w swoim dziele Teorie psychoanalityczne neuroz.
GŁÓD
ZWIĘKSZANIE SIĘ TOLERANCJI
TRUDNOŚCI W KONTROLOWANIU ZACHOWAŃ
FIZJOLOGICZNE:
bezsenność
nadmierna potliwość
drżenie rąk
ból głowy
PSYCHOLOGICZNE:
wstyd
poczucie winy
nasilona lękliwość
rozdrażnienie
zachowania agresywne
Zniekształcanie i blokowanie trudnych, zagrażających treści związanych z nałogiem oraz jego negatywnymi konsekwencjami.
Złudzenia na temat swojego życia, króre minimalizuja chęć do zmiany swoich destrukcyjnych nawyków.
Wspólną cechą wszystkich uzależnień jest zaburzona kontrola impulsów.
Wyodrębniono kilka modeli wyjaśniających proces kształtowania się zaburzonej kontroli impulsów oraz odpowiadające im podejścia psychoterapeutyczne.
Akcentuje on rolę dopaminowego układu nagrody w układzie nerwowym człowieka. Układ ten jest pobudzany przez określone substancje i czynności – to prowadzi do wzrostu wydzielania dopaminy, co wywołuje uczucie zadowolenia, przyjemności, euforii. W procesie rozwoju uzależnienia neurony układu nagrody coraz słabiej będą reagować na tzw. nagrody naturalne (m.in. jedzenie, wysiłek fizyczny, akceptacja społeczna), aktywować je będzie tylko substancja lub czynność uzależniająca i to w coraz większych dawkach.
Wyraźny związek pomiędzy zaistniałymi w dzieciństwie urazowymi doświadczeniami w relacjach z opiekunami a skłonnością do zachowań kompulsywnych w dorosłości.
Czynności takie jak objadanie się, masturbacja, hazard są próbą wypełnienia pustki tworzonej przez brak stabilizującej relacji w okresie wczesnodziecięcym oraz poradzenia sobie z deficytami w zakresie takich sfer jak regulowanie emocji, szacunek do siebie, umiejętność troski o siebie, zdolność do czerpania zadowolenia i satysfakcji w relacji z drugą osobą.
Wyuczone poprzez działanie wzmocnienia pozytywnego i negatywnego nieprawidłowe wzorce myślenia, przeżywania i zachowania. Zachodzące pod wpływem danej substancji lub czynności zmiany (uczucie rozluźnienia, ulgi, przyjemności, euforii) stanowią na tyle silne wzmocnienie pozytywne, że osoba będzie dążyć do ich powtarzania. Prowadzi to do ukształtowania się ograniczonego repertuaru reakcji, m.in. na sytuacje stresujące, przez co osoba coraz trudniej radzi sobie z wyzwaniami, jakie stawia przed nią życie codzienne.
C. Guerreschi uzależnienia behawioralne określa mianem tzw. nowych uzależnień, w których „substancje chemiczne nie odgrywają żadnej roli”, a ich przedmiotem są „zachowania i działania akceptowane społecznie”.
Obecnie wielu ludzi nie wyobraża sobie funkcjonowania bez codziennej porcji wiadomości z serwisów internetowych, wirtualnych kontaktów ze znajomymi na portalach społecznościowych, błyskawicznego dostępu do wirtualnej wiedzy, czy zakupów na portalach aukcyjnych.
- trudności w kontaktach interpersonalnych
- niskie poczucie własnej wartości
- nieznajomość własnych potrzeb oraz kłopoty z określeniem celów w życiu i konsekwentnym ich realizowaniu
- Gorsze stopnie w szkole, utrata zaangażowania i dobrych wyników w pracy
- Częstsze kłótnie z bliskimi, okłamywanie o ilości spędzonego czasu w sieci
- Porzucenie dotychczasowych pasji i planów
- Złość i niepokój przy braku dostępu do internetu
- Zaniedbywanie innych obszarów życia
1. Planuj dzień - ustal precyzyjnie czas przeznaczony na korzystanie z internetu dla rozrywki, poza obowiązkami w pracy czy w szkole.
2. Dbaj o przyjaźnie w realnym świecie.
3. Wróć do/ Zacznij rozwijać swoje pasje.
4. Bądź aktywny fizycznie.
W Polsce blisko 100 tys. Osób jest uzależnionych od internetu, problem dotyka głównie osób do 34 roku życia, w tym zdecydowana większość to dzieci i młodzież. 10% nastolatków jest uzależniona lub zagrożona uzależnieniem. Bardzo często początek powstawania tych trudności przypada na okres dzieciństwa i wczesnej dorosłości – jest to okres, w którym człowiek nabywa podstawowych umiejętności potrzebnych do radzenia sobie ze stresem, nawiązywania bliskich więzi z innymi, realizowania swoich zamierzeń. Duży wpływ, w zasadzie największy na to czy młody człowiek sobie poradzi z takimi trudnościami ma środowisko, w którym dorastamy czyli rodzina, rówieśnicy.
Stan psychiczny charakteryzujący się przede wszystkim stałym, wewnętrznym przymusem wykonywania pracy lub innych czynności z nią związanych, przymusem myślenia o pracy z towarzyszącym poczuciem dyskomfortu w sytuacjach, kiedy możliwość zajmowania się sprawami, które jej dotyczą, jest utrudniona.
Jest to stan uzależnienia od wykonywanej pracy, powodujący zaburzenie równowagi między istotnymi elementami życia codziennego.
Termin pracoholizm został po raz pierwszy użyty przez psychologa Wayna Oatesa w 1968 r., poprzez analogię do alkoholizmu.
Nie ulega wątpliwości, że pracoholizm jest jedynym społecznie akceptowanym uzależnieniem, a zachowania pracoholików są powszechnie cenione i szanowane.
Podatność na pracoholizm tkwi w strukturze potrzeb psychicznych i wiąże się z określonymi cechami osobowości, w tym ze skłonnością do zachowań kompulsywnych i perfekcjonizmu. Można spotkać opinie, że pracoholizm związany jest na przykład z osobowością o tendencjach neurotycznych (rozbieżność między tym, kim jestem a kim chciałbym być, „ja realnym” a „ja idealnym”), a zaangażowanie w pracę redukuje lęk, podnosi poczucie wartości czy poprawia samoocenę.
Pracoholizm (uzależnienie od pracy) według ICD-10 można rozpoznawać wówczas, kiedy w okresie ostatniego roku stwierdzono obecność co najmniej trzech objawów z określonej listy.
m.in.:
- silna potrzeba lub poczucie przymusu
- niepokój, rozdrażnienie
- coraz większa ilość czasu poświęcona pracy
- zaniedbywanie przyjemności
- Ograniczać czas przeznaczony na pracę, maksymalnie do 52 godzin tygodniowo.
- Nauczyć się delegować zadania i odpowiedzialność na innych.
- Wyznaczyć stałe terminy, kiedy jest się wyłącznie do dyspozycji swojej rodziny.
- Wyznaczyć granice swojej dostępności dla spraw zawodowych (telefon komórkowy) tak, żeby kontaktowano się po godzinach pracy wyłącznie w sprawach awarii czy katastrof.
(Kupnoholizm, kompulsywne zakupy)
To uzależnienie od dokonywania zakupów, przymus kupowania różnych przedmiotów/artykułów (często niepotrzebnych), niekontrolowane robienie zakupów wpływające niekorzystnie na funkcjonowanie człowieka.
Według różnych badaczy problem kompulsywnych zakupów obejmuje 2–16%, 2–8%, a nawet 12–16% ogólnej populacji. Dotyczy on głównie kobiet (80–90% przypadków), chociaż nie można wykluczyć, że to one znacznie częściej się do tego przyznają, a zjawisko występuje w podobnym stopniu u obu płci. Status materialny nie ma tutaj istotnego znaczenia, a problemy bardzo często zaczynają się już ok. 20. roku życia.
- depresja
- zaniżone poczucie własnej wartości
- braki wiary w możliwość odniesienia sukcesu
Zakupy dla takich osób to próba zrekompensowania sobie trudnych sytuacji życiowych, sposób na radzenie sobie z trudnymi, negatywnymi emocjami, ucieczką przed podejmowaniem trudnych życiowych decyzji, forma rozładowania napięć. Jest to jednak bardzo złudne myślenie. Nowe spodnie, kosmetyk, czy telefon nie rozwiąże powyższych problemów.
- wynikiem silnej reakcji emocjonalnej
- efektem nagłego spontanicznego impulsu
- działaniem o charakterze hedonistycznym (najczęściej zakupy monotematyczne, np. ubrania, buty, książki)
- wynikiem kompulsji (w celu redukcji patologicznego napięcia i niepokoju)
1. Przed pójsciem na zakupy zrób listę rzeczy, które musisz kupić. Nie kupuj niczego poza nią.
2. Określ limit wydatków, weź ze sobą tylko przewidzianą kwotę pieniędzy.
3. Nie używaj kart kredytowych, bankomatowych.
4. Na zakupy chodź z zaufaną osobą, która w razie potrzeby skutecznie odradzi Ci niepotrzebny, nieplanowany zakup
5. Spędzaj aktywnie czas i rozwijaj swoje pasje.
6. Unikaj wyprzedaży.
Chorobliwe wzmożenie pobudliwości płciowej występujące w chorobach psychicznych i psychopatiach, a także w organicznych chorobach mózgu; może być ponadto skutkiem szkodliwego wpływu otoczenia; termin oznaczający również obłęd erotyczny z występowaniem urojeń zakochania.
Erotomania u kobiet to nimfomania, u mężczyzn – satyryzm.
Klasyfikacja ICD-10 zalicza nimfomanię i satyryzm do dysfunkcji seksualnych niewywołanych przez zaburzenia organiczne i choroby, a związanych z nadmierną potrzebą seksualną.
U podłoża seksoholizmu, oprócz nadmiernie silnego popędu seksualnego, mogą leżeć:
- poczucie niższości,
- nieśmiałość,
- niepewność i niewiara we własne możliwości seksualne, które wymuszają potrzebę stałego sprawdzania swojej wydolności.
Amerykańskie Towarzystwo Problemów Seksualnych (American Association on Sexual Problems) oszacowało, że uzależnionych od seksu jest 10–15% Amerykanów, czyli około 25 milionów osób. Około 80% osób uzależnionych od seksu to mężczyźni.
erotomania trwała
erotomania nawracająca
cyberseks
To wirtualna aktywność seksualna, w której dwie lub więcej osób łączy się ze sobą poprzez sieć komputerową, wysyłając do siebie komunikaty opisujące doświadczenia seksualne bądź wywołujące doznania o charakterze seksualnym.
O uzależnieniu mówimy wówczas, kiedy cyberseks okazuje się niezbędny do osiągnięcia satysfakcji seksualnej i staje się celem samym w sobie oraz bardzo ważną aktywnością w życiu uzależnionego.
- cyberseks = najważniejsza aktywność
- poprawia samopoczucie
- poświęcanie coraz większej ilości czasu (analogia do wzrostu tolerancji)
- ograniczonu dostęp = poczucie dyskomfortu, niepokoju, agresji (analogia do objawów zespołu odstawiennego)
- nieudane próby ograniczenia czy zaprzestania
- okresy powstrzymywania się przeplatane są okresami aktywności
- niekorzystny wpływ na relacje społeczne, stan zdrowia, edukację, sprawy zawodowe
Moment, w którym przestajemy kontrolować ilość i intensywność swoich treningów jest definitywną granicą rozsądnego, zdrowego podejścia do sportu. Po jej przekroczeniu człowiek zaczyna podporządkowywać plan swojego dnia regularnej aktywności fizycznej, zaniedbując tym samym inne sfery życia ‒ rodzinę, przyjaciół, pracę.
"Nałogowi" sportowcy będą prezentować typowe syndromy zespołu odstawienia – rozdrażnienie, bezsenność, niechęć do działania. Mogą im towarzyszyć również objawy fizyczne, takie jak wzmożona potliwość, przyspieszony rytm serca czy ból głowy.
Osoby chore często tracą pracę, są samotne, nie udzielają się towarzysko. Na to wszystko nakłada się jeszcze specyficzne podejście do stylu życia i diety.
Niska samoocena i zaburzenia odżywiania, ale też czynniki biologiczne, przede wszystkim endorfiny, hormony szczęścia, których uwalnianie jest stymulowane m.in. przez wysiłek fizyczny. Substancja ta nie tylko poprawia humor, ale również łagodzi ból i stres.
Osoby uzależnione od sportu mogą zatem być pośrednio uzależnione właśnie od pozytywnego wpływu endorfin. Niestety, reakcja mózgu na hormony szczęścia z czasem słabnie, czego konsekwencją są coraz częstsze i intensywniejsze treningi.
Oprócz przewidywalnych efektów psychologicznych – depresji, samotności – uzależnienie od sportu może prowadzić do poważnych problemów ze zdrowiem fizycznym. Organizm doprowadzony do granic możliwości staje się słaby, podatny na choroby zakaźne i różnego rodzaju urazy mechaniczne.
Zaburzenie odżywiania polegające na spożywaniu dużych ilości pokarmu w niekontrolowany sposób, bez odczuwania fizycznego głodu. Określane także jako "uzależnienie od jedzenia".
- okresowa utrata kontroli nad ilością spożywanego jedzenia
- jednorazowe spożywanie zbyt dużych (w stosunku do osoby odżywiającej się normalnie) ilości pożywienia
- podczas napadów - spożywanie posiłków w sposób wyraźnie szybszy niż podczas normalnego jedzenia
- spożywanie pokarmów aż do wystąpienia przykrych objawów przejedzenia
- jedzenie w samotności, celem uniknięcia wykrycia zaburzenia
- uczucie wstydu i winy, występujące po napadzie.
Częstym następstwem kompulsywnego jedzenia są nadwaga i otyłość.
Osoba tłumi w ten sposób emocje i rozładowuje stres. Dochodzi do sytuacji, w których automatyczną reakcją na stan podwyższonego napięcia czy lęku staje się jedzenie, które wydaje się pełnić rolę "narkotyku" pozwalającego zapomnieć o nieprzyjemnych przeżyciach, uczuciach czy ważnych decyzjach do podjęcia. Po sesjach kompulsywnego obżarstwa osoba odczuwa często poczucie winy spowodowane nie tylko samymi napadami, ale także wynikającymi z nich problemami natury zdrowotnej, takimi jak nadwaga czy otyłość.
Wyjście na spacer
Odpoczynek, sen
Kąpiel lub prysznic
Telefon do kogoś zaprzyjaźnionego
1. Odłóż decyzję
2. Chwilówki
3. Spisz myśli przyzwalajace
4. Od jutra i na zawsze
5. Lista pytań
UZALEŻNIENIE OD ZADŁUŻANIA SIĘ
GROMADZENIE
KLEPTOMANIA
MIŁOŚĆ
BIGOREKSJA
AUTOAGRESJA
TANOREKSJA
VR
TELEFON
www.fundacjapozaschematami.pl
"Profilaktyka uzależnień behawioralnych wśród młodzieży gimnazjalnej"
"Miłość a elektroniczna fascynacja. Co warto wiedzieć o nawiazywaniu znajomości w sieci?"
"BHP użytkownika mediów elektronicznych"
Proces, w którym uczestniczy grupa specjalistów (lekarz psychiatra, terapeuta uzależnień, psycholog), którego celem jest m.in. uświadomienie sobie przez osobę uzależnioną mechanizmów chorobowych, zmiana destrukcyjnych nawyków, nauka konstruktywnych sposobów radzenia sobie z emocjami.
Ich program oparty jest na 12 Krokach wypracowanych przez Anonimowych Alkoholików; przykłady grup: Anonimowi Żarłocy, Anonimowi Hazardziści, Anonimowi Seksoholicy.
Może mieć swoje zastosowanie w sytuacjach, kiedy nasilenie objawów u pacjenta w sposób znaczny utrudnia mu skorzystanie z leczenia; stanowi środek doraźny, wspierający proces terapii.
www.uzaleznieniabehawioralne.pl
www.uzaleznienia-behawioralne.pl
Multimedialna Biblioteka Uzależnień Behawioralnych
-> kanał YouTube
https://pl.wikipedia.org/wiki/Uzale%C5%BCnienie_behawioralne
http://www.uzaleznieniabehawioralne.pl/
http://www.uzaleznienia-behawioralne.pl
https://www.google.pl/imghp?hl=pl <- Google Grafika
https://www.youtube.com/
https://pl.wikipedia.org/wiki/Jedzenie_kompulsywne
https://psychiatria.mp.pl/