Introducing
Your new presentation assistant.
Refine, enhance, and tailor your content, source relevant images, and edit visuals quicker than ever before.
Trending searches
Geboren: 19 oktober 1972 (47 jaar), Amsterdam, Nederland
- Ze deed het voorbereidend wetenschappelijk onderwijs aan de RSG Broklede te Breukelen
- Daarna studeerde ze Philosophy & Politics aan de Universiteit van York in Engeland. ( het land waar haar moeder vandaan komt.)
scenarioschrijver
documentairemaker
schrijver
programmamaker
filmregisseur
verslaggever
actrice
activiste
In de documentaire 'wit is ook een kleur' werd hetzelfde experiment uitgevoerd van de video die u net zag.
Het leek ons interessant om zelf te kijken hoe een kind zou reageren op deze vragen.
Resultaat:
De vier personen moesten in het begin zichzelf even voorstellen en dan de vraag beantwoorden of ze denken dat ze rasisctisch zijn.
- De twee jongens gaven als antwoord dat ze niet racistisch waren.
- De twee dames gaven als antwoordt dat iedereen een beetje racisme in zich heeft.
Tijdens het experiment zien we heel vaak dat ze dezelfde kant kiezen, behalve bij twee vragen.
Als een anderskleurige mijn gsm vraagt, leen ik deze niet.
- We zagen dat Denzel hiermee niet akkoord was.
Migranten kunnen beter in hun eigen land blijven, want hier zijn al genoeg asielzoekers.
- Nathan en Hannah waren hiermee akkoord.
- Peggy en Denzel waren hiermee niet akkoord.
De vier leden kregen als laatste de vraag of deze mening veranderd was ten opzichte van het begin van het experiment.
- Denzel gaf aan dat de vragen hem hebben laten twijfelen en dat hij nu denkt dat hij wel racisme in zich heeft.
Datum van uitgave:
18/12/2016
Waarom voelen veel hoogopgeleide witte mensen zich verongelijkt over racisme en witte privileges?
Spelen gevoelens van morele en culturele verhevenheid wellicht een rol?
De film kon op uiteenlopende reacties rekenen.
Voor de één een eyeopener voor de ander een frustrerende ervaring
Wat zou worden geantwoordt door de kids wanneer je ze dezelfde vragen zou voorleggen, maar dan tussen blanke Nederlanders die ABN spreken en een plattelands accent hebben ? Of een dik en dun persoon ? Een Belg of Duitser versus een Nederlander ? Of als je ze de vraag zou stellen wie kan er beter rappen, dansen of voetballen ? Dat leidt tot een minder gepolariseerd beeld dan dat in je documentaire naar voren komt denk ik.
Ik denk dat wat Sunny Bergman laat zien veel eerder xenofobie is dan racisme. Die termen zouden veel zuiverder gehanteerd moeten worden. Racisme is de leer dat iemand beter of slechter is vanwege zijn huidskleur, en daar is bij die onbewuste voorkeuren die zij laat zien, geen sprake van.
Veel beter is het dan om de resultaten van echt wetenschappelijk onderzoek te presenteren, maar dat doet ze niet. Waarschijnlijk omdat beelden van een gekleurd meisje dat al veronderstelt dat blanken slimmer en/of beter zijn, naar haar mening meer impact hebben. Maar deze kunnen helaas door haar tegenstanders makkelijk opzij worden gezet als onwetenschappelijk. Je overtuigt daarmee dus alleen wie al overtuigd is. En dat is jammer.
Tja, als dagdieren hebben we van nature een hekel aan de nacht, het donker, het zwart, het gevaar. Kinderen voelen dat heel goed aan, bij volwassenen slijt dit gevoel door ervaring meestal, maar er zijn mensen die hun hele leven een lichtje laten branden omdat donker ze angst aanjaagt.
Daarom is het zinloos dit soort tests uit te voeren, zeker bij kinderen. Maar ook volwassenen in Afrika zien bijvoorbeeld ten onrechte het zwarte luipaard als gevaarlijker als de gevlekte. Met racisme heeft dit niets van doen.
Prachtige docu over hoe we gevangen zijn in aannames en vooroordelen. Helpt met respect en begrip.
Misschien idee om morgen op alle scholen Sunny Bergman's docu 'Wit is ook een kleur' te tonen en te bespreken.
Vaak kennen witte mensen zichzelf een slachtofferrol toe, omdat zij door de ander als racist worden neergezet. Maf, want hiermee worden de rollen volledig omgedraaid. Deze ‘witte fragiliteit’ laat zien hoe kwetsbaar veel witte mensen zijn. Dit gedrag uit zich in boosheid, angst, schuldgevoelens, stilte of zelfs helemaal weglopen als het gesprek over racisme dreigt te gaan.
Deze document gaat over de geschiedenis van slavernij, maar ook over identiteit en hoe het is om vandaag de dag een Amerikaan van Afrikaanse komaf te zijn in de Verenigde Staten. Hier zien we de gelijkenis van hoe een 'zwarte' burger integreerd en behandeld wordt in een samenleving met witte privileges.
Link: https://www.pbs.org/show/african-americans-many-rivers-cross/
We zijn ons als witte mensen vaak niet bewust van onze superieure status.
Er moet met kinderen actief over gesproken worden. Donker en zwart hebben vanuit de ruimere omgeving een negatieve connotatie (zowel racistisch als niet racistisch, vb. Slechteriken zijn donker afgebeeld en in het donker ben je bang dus je doet een lichtje aan). Als je open met je kind praat over kleur en diversiteit dan leert het waarschijnlijk eerder dat zijn of haar perspectief niet het enige perspectief is.
Wat ik geleerd heb is dat er veel racisme is in België en Nederland, maar dat we er ons niet altijd bewust van zijn. Door deze documentaire te bekijken merk ik dat ik ook soms racistische dingen denk of doe zonder dat ik dit door heb. Bijna iedereen heeft wel iets van racisme in zich, alleen komt dit bij de ene meer voor dan bij de anderen.
Ik heb geleerd dat er veel meer racisme aanwezig is dan we denken. Zeker de 'superieure westerse cultuur' stelt dat deze helemaal niet racistisch van aard zijn en voelen zich vaak zelfs aangevallen of beledigd wanneer hen hierop gewezen wordt. Het is duidelijk te zien in de documentaire dat de volgende generatie dit zo bewust of onbewust weer mee krijgt in zijn opvoeding. Om deze vicieuze cirkel te doorbreken is het belangrijk om hier met kinderen over te praten. Eerder ingaan op dit onderwerp dan het te vermijden alsof het taboe is. Zo leren kinderen van op een jonge leeftijd al diversiteit kennen ern hiermee omgaan.
Wat ik geleerd heb uit deze documentaire is dat er nog veel teveel racisme in onze Westerse wereld heerst. Het wordt door veel ‘blanken’ gewoonweg niet geaccepteerd dat mensen van een andere cultuur, geloof etc. hier immigreren.
In de documentaire zagen we dat we heel snel uitgaan van stereotype beelden.
Bv: in strip albums zien we het vaak gebeuren dat een blanke onmiddelijk als leider wordt beschouwd.
Zulke stereotype beelden wordt als kind al voorgeschoteld, waardoor we het niet in vraag stellen.
Daarom moeten we ons bewust zijn van stereotyperende gedachten en dat we kinderen hier ook bewust van maken.
Na het bekijken van deze documentaire ben ik er mij bewust van geworden dat wij als blank persoon veel privileges hebben ten opzichte van iemand met een donkere huidskleur.
Ik stond niet stil bij de vele kansen die ik gekregen heb waar ik bovendien helemaal niets heb voor moeten doen en dat dit te wijten was aan mijn huidskleur.
Vooraf dacht ik dat dit voor iedereen vanzelfsprekend was.