MITOZA

Interfaza

Stanowi część cyklu komórkowego pomiędzy podziałami komórki. To najdłuższą fazę życia komórki. Jest etapem, w którym komórka przygotowuje się do podziału mitotycznego lub mejotycznego.

Interfaza

Faza G1

Poprzedza ją zakończony podział mitotyczny i jest fazą wzrostową komórki. Następuje synteza różnych rodzajów białek, m.in. strukturalnych czy enzymatycznych i zwiększenie organelli takich jak mitochondria, czy lizosomy. Komórka w tej fazie zwiększa swoją masę i objętość, osiągając stadium komórki macierzystej. Pod koniec fazy G1 dochodzi do syntezy specjalistycznych białek regulatorowych, odpowiedzialnych za przejście komórki w fazę S

Faza S

Dochodzi do replikacji DNA, czyli do podwojenia ilości kwasu deoksyrybonukleinowego (z 2c do 4c, gdzie c oznacza ilość DNA). Poza tym zachodzi synteza histonów, a pod koniec fazy replikacja centriol. Proces ten u człowieka zachodzi zazwyczaj w ciągu 8 godzin.

Faza G2

Następuje synteza białek wrzeciona podziałowego, głównie tubuliny jak również składników błony komórkowej potrzebnych do jej wytworzenia po zakończonym podziale. Pod koniec fazy G2 dochodzi do syntezy specjalistycznych białek regulatorowych, odpowiedzialnych za przejście komórki w mitozę.

Faza Go

Faza G0

W fazie G0 komórki przeprowadzają wszystkie reakcje metaboliczne, ale nie mogą się dzielić. Podlegają specjalizacji. Charakteryzują się wówczas obniżonym tempem metabolizmu, mniejszą aktywnością transkrypcyjną.

Wycofanie komórki do fazy G0 może być wynikiem np. braku składników odżywczych w środowisku, zakończenia procesu różnicowania komórki albo wykrycia rozległych uszkodzeń materiału genetycznego. Czas trwania tej fazy jest różny, od kilku dni do miesięcy, a nawet dłużej.

Profaza

Profaza

Jest to pierwsze stadium mitozy. Dochodzi w nim do kondensacji chromatyny, która po replikacji znajduje się formie w długich „nici”, do postaci chromosomów, które mogą zostać w sposób uporządkowany rozdzielone do komórek potomnych.

Metafaza

Dochodzi w niej do przyczepienia włókien wrzeciona kariokinetycznego do centromerów i ustawienia chromosomów w płaszczyźnie równikowej komórki.

Metafaza

Anafaza

Anafaza

Podczas anafazy chromosomy rozdzielają się na dwa podobne chromosomy potomne. Włókna wrzeciona kariokinetycznego przyczepione do kinetochoru pociągają chromosomy potomne w stronę przeciwległych biegunów komórki. Komórki dzielą się na dwa zespoły podobnej wielkości i wędrują razem z chromosomami.

Telofaza

Telofaza rozpoczyna się gdy chromosomy są już rozdzielone i oddalone od siebie na maksymalną odległość. Następuje tu odtworzenie otoczek jądrowych i rozkondensowanie (despiralizacja) chromosomów w aktywną ekspresyjnie chromatynę (tworzy się jąderko). Zwykle w telofazie następuje również podział cytoplazmy pomiędzy komórkami potomnymi.