Oznaczenia ADR

Oznakowania ADR

Wszelkie normy i przepisy dotyczące drogowego przemieszczania towarów określa Umowa Europejska ADR (The European Agreement concerning the International Carriage of Dangerous Goods by Road). Obowiązuje w Europie, ale nie tylko. Podczas importu towarów z Chin do Polski bardzo ważne są także akty prawa lokalnego, czyli ustawa o przewozie towarów niebezpiecznych, jak również ustawa o broni i amunicji.

Warto także pamiętać, że opakowania, w których przewożone są towary niebezpieczne muszą być prawidłowo oznakowane. Na pomarańczowej tabliczce zawsze znajduje się numer rozpoznawczy zagrożenia, który ma dwie lub trzy cyfry poprzedzone odpowiednią literą oraz czterocyfrowy numer UN. Z kolei nalepki ADR mają kształt kwadratu obróconego o 45 stopni. Powinny znajdować się w dobrze widocznym miejscu.

Co to jest ADR?

Tablica ADR

Naklejka ADR

4.2 Materiały samozapalne

2. Materiały w stanie Gazowym

5.1 Materiały utleniające

8. Materiały żrące

1. Materiały i przedmioty wybuchowe

3. Materiały ciekłe zapalne

6.2 Materiały zakaźne

9. Różne materiały i przedmioty niebezpieczne

6.1 Materiały trujące

7. Materiały promieniotwórcze

5.2 Nadtlenki organiczne

4.3 Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy zapalne

4.1 Materiały stałe zapalne, materiały samoreaktywne oraz materiały wybuchowe stałe odczulone

Materiały, które reagując z wodą wydzielają gazy palne mogące tworzyć z powietrzem mieszaniny wybuchowe, oraz przedmioty zawierające takie materiały.

Dzielą się na materiały wybuchowe (stałe, ciekłe lub mieszaniny materiałów) – w wyniku reakcji chemicznej mogą wydzielać gazy, które powodują zanieczyszczenie środowiska. Druga kategoria to materiały pirotechniczne (lub mieszaniny materiałów) – stworzone są do wytwarzania efektów świetlnych, dźwiękowych, cieplnych, gazu, dymu lub połączenia tych efektów w wyniku reakcji chemicznej.

Ta grupa obejmuje materiały, które mogą wskutek wydzielania tlenu powodować zapalenie lub podtrzymywanie palenia innego materiału.

Ta kategoria obejmuje czyste gazy, mieszaniny gazów, mieszaniny jednego lub więcej gazów z jednym lub kilkoma innymi materiałami i przedmiotami, zawierającymi takie materiały. Dzielą się one na materiały duszące (A), utleniające (O), palne (F), trujące (T), trujące, palne (TF), trujące, żrące (TC), trujące, utleniające (TO), trujące, palne, żrące (TFC) oraz trujące, utleniające, żrące (TOC).

2.1 Gazy palne – odpowiadające grupom oznaczonym literą F

2.2 Gazy niepalne, nietrujące – odpowiadające grupom oznaczonym literami A lub O

2.3 Gazy trujące – odpowiadające grupom oznaczonym literą T, tzn. T, TF, TC,TO, TFC i TOC

Są one znane lub w uzasadniony sposób podejrzewane, że zawierają patogeny. Patogeny definiowane są jako drobnoustroje (włącznie z bakteriami, wirusami, riketsjami, pasożytami i grzybami) lub drobnoustroje rekombinowane (hybrydy lub mutanty), o których wiadomo lub są w uzasadniony sposób podejrzane, że wywołują choroby zakaźne u ludzi lub zwierząt. Dla potrzeb niniejszej klasy, wirusy, drobnoustroje, jak również przedmioty skażone nimi, powinny być uważane za materiały tej klasy.

Substancje ciekłe – w temperaturze 50°C mają prężność par nie większą niż 300 kPa i nie są całkowicie w stanie gazowym w temperaturze 20°C i pod ciśnieniem normalnym 101,3 kPa oraz mają temperaturę zapłonu nie wyższą niż 61°C.

Materiały ciekłe oraz stopione materiały stałe o temperaturze zapłonu wyższej niż 61°C – przewożone lub dostarczone do przewozu w stanie podgrzanym do temperatury równej lub wyższej niż ich temperatura zapłonu.

Materiały wybuchowe ciekłe odczulone – materiały wybuchowe, które są rozpuszczone albo zawieszone w wodzie lub innych materiałach ciekłych w celu utworzenia homogenicznej ciekłej mieszaniny o zredukowanych właściwościach wybuchowych.

Omówienie materiałów niebezpiecznych

Substancje ciekłe – w temperaturze 50°C mają prężność par nie większą niż 300 kPa i nie są całkowicie w stanie gazowym w temperaturze 20°C i pod ciśnieniem normalnym 101,3 kPa oraz mają temperaturę zapłonu nie wyższą niż 61°C.

Materiały ciekłe oraz stopione materiały stałe o temperaturze zapłonu wyższej niż 61°C, które są przewożone lub dostarczone do przewozu w stanie podgrzanym do temperatury równej lub wyższej niż ich temperatura zapłonu.

Środki wybuchowe ciekłe odczulone – materiały wybuchowe, które są rozpuszczone lub zawieszone w wodzie albo innych materiałach ciekłych w celu utworzenia homogenicznej ciekłej mieszaniny o zredukowanych właściwościach wybuchowych.

Ta grupa obejmuje nadtlenki organiczne i formulacje nadtlenków organicznych.

P1 – nadtlenki organiczne bez temperatury kontrolowanej

P2 – nadtlenki organiczne z temperaturą kontrolowaną

Nadtlenki organiczne podatne są na rozkład egzotermiczny w normalnej lub podwyższonej temperaturze. Rozkład może być inicjowany przez: ciepło, kontakt z zanieczyszczeniami (np. kwasami, związkami metali ciężkich, aminami), tarcie lub uderzenie. Szybkość rozkładu wzrasta wraz z temperaturą i jest zróżnicowana w zależności od formulacji nadtlenku organicznego. W wyniku rozkładu mogą wydzielać się szkodliwe lub palne gazy albo pary.

Ta kategoria obejmuje materiały i przedmioty zawierające materiały niniejszej klasy, które wskutek działania chemicznego atakują tkankę nabłonkową skóry lub błony śluzowej, jeśli wejdą z nią w kontakt, oraz materiały, które w razie wycieku mogą uszkodzić lub zniszczyć inne towary lub środki transportu, a także mogą powodować inne zagrożenia. Tytuł niniejszej klasy obejmuje również materiały, które tworzą żrącą ciecz tylko w obecności wody, lub które wydzielają żrące pary lub mgły wobec naturalnej wilgoci powietrza.

Materiały piroforyczne, wraz z mieszaninami i roztworami (ciekłymi lub stałymi) – w zetknięciu z powietrzem, nawet w małych ilościach, zapalają się w ciągu 5 minut.

Substancje i przedmioty samonagrzewające się, wraz z mieszaninami i roztworami, które w zetknięciu z powietrzem, bez dostarczenia energii z zewnątrz, są podatne na samonagrzewanie.

Materiały te mogą ulegać zapaleniu tylko w dużych ilościach (wiele kilogramów) i po upływie długiego czasu (godzin lub dni).

Kategoria I BIAŁA – przesyłki o wartości Wskaźnika Transportowego (TI) = 0 i o maksymalnym poziomie promieniowania nie większym niż 0,005 mSv/h.

Kategoria II ŻÓŁTA – przesyłki o wartości Wskaźnika Transportowego (TI) wyższym niż 0 lecz nie większym od 1 i o maksymalnym poziomie promieniowania wyższym od 0,005 mSv/h lecz nie większym niż 0,5 mSv/h.

Kategoria III ŻÓŁTA – przesyłki o wartości Wskaźnika Transportowego (TI) wyższym niż 1 lecz nie większym od 10 i o maksymalnym poziomie promieniowania wyższym od 0,5 mSv/h lecz nie większym niż 2 mSv/h.

Kategoria III ŻÓŁTA – przesyłki o wartości Wskaźnika Transportowego (TI) większej od 10 i o maksymalnym poziomie promieniowania wyższym od 2 mSv/h lecz nie większym niż 10 mSv/h.

Ta grupa obejmuje materiały, które są znane z doświadczenia lub które z punktu widzenia badań na zwierzętach można uznać, że w odpowiednio małych ilościach są zdolne podczas jednorazowego lub krótkotrwałego działania do spowodowania uszczerbku na zdrowiu człowieka, lub jego śmierci wskutek wdychania, przenikania przez skórę lub połknięcia.

Są to materiały i przedmioty, które podczas przewozu stwarzają zagrożenie inne niż materiały określone w pozostałych klasach.

M1 – materiały, które wdychane w postaci drobnego pyłu, mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia

M2 – materiały i przyrządy, które w razie pożaru mogą tworzyć dioksyny

M3 – materiały wydzielające pary zapalne

M4 – akumulatory litowe

M5 – przedmioty ratownicze

M6-M8 – materiały zagrażające środowisku

M9-M10 – materiały o podwyższonej temperaturze

M11 – inne materiały stwarzające zagrożenie podczas przewozu, ale nie odpowiadające definicjom innych klas

Umieszczanie w transporcie

Wykonał

Konrad Honkisz

Koniec