Obój

OBÓJ

instrument dęty

O instrumencie

To podłużna rura ok. 60cm, lekko stożkowa, rozszerzona na końcu.

Otwory otwierane i zamykane są klapami.

Stroik umieszczony u wylotu rurki, składa się z dwóch listków wykonanych z trzciny i nici.

HISTORIA INSTRUMENTU

Historia

Nazwa obój pochodzi z francuskiego Hautbois oznaczającego "wysokie drewno".

Obój wynaleziono w XVII w. Jego poprzednikiem była szałamaja, znana w XII wieku.

Zyskał popularność w okresie baroku jako instrument solowy oraz część kwartetu dętego i orkiestry kameralnej. Wraz z rozwojem orkiestry symfonicznej wszedł w jej stały skład

Współcześnie można spotkać także oboistów grających jazz

GRA NA INSTRUMENCIE

Gra

W instrument dmie się za pośrednictwem stroiku umieszczonego w cienkiej, metalowej rurce ze stosunkowo dużym ciśnieniem, a jednocześnie niewielką ilością powietrza.

Różne dźwięki uzyskujemy przyskiskając klapki.