Introducing
Your new presentation assistant.
Refine, enhance, and tailor your content, source relevant images, and edit visuals quicker than ever before.
Trending searches
Presented by PERSON for COMPANY
W 1828r. Aleksander Fredro ożenił się z Zofią z Jabłonowskich Skarbkową. W posagu wziął za nią połowę starego zamku w Odrzykoniu nieopodal Krosna. W dokumentach związanych z wniesionym przez żonę w posagu majątkiem pisarz przeczytał o konflikcie między sąsiadami zamieszkującymi w XVIIw. dolny i górny zamek.
zamek górny:
Jan Skotnicki
dumny i bogaty wojewoda lubelski
Firleja bardzo złościło sąsiedztwo Skotnickiego, którego uważał za chudopachołka, toteż dokuczał mu jak mógł. Sąsiad nie pozostawał dłużny i m.in. skierował rynny na zabudowania Firleja. Tamten zrewanżował się mu napadając na robotników naprawiających mury górnego zamku, przy okazji niszcząc rynny. Skotnicki pozwał sąsiada
przed sąd i wygrał, ale zatargi
trwały nadal.
zamek dolny:
Piotr z Dąbrowy Firlej
kasztelan połanicki,
znany pieniacz
Rozwiązanie
Długotrwały konflikt między zwaśnionymi rodami zakończył dopiero ślub potomków wywodzących się z obu rodzin:
Mikołaja Firleja - syna wojewody i córki kasztelana - Zofii Skotnickiej
Cześnik Raptusiewicz
Czas akcji
Trudno jest precyzyjnie określić czas
akcji dramatu. Z uwagi na wspomnienia
Cześnika o udziale w konfederacji barskiej (1768-1772), można przyjąć, że akcja rozgrywa się pod koniec XVIIIw. lub na przełomie XVIII i XIXw., w ciągu jednego dnia.
Miejsce akcji
Miejscem akcji jest wieś. Wydarzenia rozgrywają się na starym zamku, którego właściciele to Rejent i Cześnik
Cześnik vs Rejent,
czyli spór o mur
Wątki poboczne:
- w wątku Cześnika i Rejenta pełni funkcję posłańca
- w wątku Wacława i Klary, zaleca się do siostrzenicy Cześnika
- w wątku Podstoliny pełni rolę swata
Akcja utworu rozgrywa się w podzielonym na dwie części, starym zamku. Dwaj właściciele - Cześnik Raptusiewicz i Rejent Milczek - toczą spór o mur graniczny. Syn Rejenta, Wacław, kocha z wzajemnością synowicę Cześnika, Klarę. Młodzi spotykają się potajemnie, jednak nie mogą się pobrać ze względu na waśnie ojca i stryja. Raptusiewicz ma zamiar poślubić Podstolinę, zamożną wdowę mieszkającą w jego części zamku. Oświadcza się jej za pośrednictwem Papkina i zostaje przyjęty.
Na polecenie Rejenta murarze naprawiają mur. Cześnik udaremnia te próby. Wysyła Papkina i swoich ludzi; dochodzi do bójki. Z zamieszania korzysta Wacław, oddaje się dobrowolnie w ręce Papkina, aby być bliżej Klary. Bardzo szybko staje się jednak uciążliwym jeńcem.
Wraz z Klarą postanawiają poprosić Podstolinę o poparcie u Cześnika. Wacław udaje się do wdowy i rozpoznaje w niej swą miłość z czasów studenckich. Sprawa komplikuje się jeszcze bardziej, gdy Podstolina zmienia swe małżeńskie plany i pragnie wydać się za Rejentowicza. Ucieka do domu Milczka. Tam spotyka ją Papkin, który przybywa z rozkazu Cześnika, aby wywać Rejenta na pojedynek. Staremu skąpcowi bardzo odpowiada propozycja Podstoliny. Ma ona duży majątek po trzech zmarłych mężach, zatem warto ożenić z nią Wacława.
Tymczasem Papkin wraca do domu Cześnika i powiadamia go o zdradzie narzeczonej. Raptusiewicz postanawia się zemścić. Zwabia podstępem Wacłąwa i zmusza go do ślubu z Klarą, nie wiedząc, że jest to największym życzeniem młodych.
Rejent, nie mogąc się doczekać swojego przeciwnika na umówionym miejscu pojedynku, przybywa do domu Cześnika. Słyszy okrzyki i wiwaty. Wobec zaistniałej sytuacji nie pozostaje mu nic innego, jak pogodzić się z faktem ślubu Wacława i Klary oraz ze swoim odwiecznym wrogiem - Raptusiewiczem.
Dramat jest jednym z trzech (obok
epiki i liryki) rodzajów literackich. Należą do niego utwory literackie przeznaczone do wystawienia na scenie.
Główne cechy dramatu:
ani podmiotu lirycznego (jak w liryce),
o wydarzeniach można dowiedzieć się
z wypowiedzi i działań bohaterów.
Komedia to gatunek dramatyczny o lekkiej, pogodnej tematyce. Charakteryzuje się żywą akcją z pomyślnym zakończeniem, ukazaną z wykorzystaniem różnych typów komizmu
Komizm to konieczny składnik komedii.
Polega on na takim przedstawieniu sytuacji i postaci,
a także językowym ukształtowaniu wypowiedzi, które ma wywołać śmiech odbiorcy
Rodzaje komizmu: