Introducing
Your new presentation assistant.
Refine, enhance, and tailor your content, source relevant images, and edit visuals quicker than ever before.
Trending searches
SŁOWNIK
Trochę praktyki:
Helena Balcerek
Aby istniał język, potrzeba nie tylko reguł gramatycznych (norm systemowych), ale także zasobu wyrazów i zwrotów, które z pomocą tych reguł wypowiadamy i łączymy.
Ogół wyrazów wchodzących w skład języka nazywamy słownictwem = leksyką.
Wg SJP«dział językoznawstwa, którego przedmiotem jest słownictwo nazywa się leksykologią [gr. lexikón ‘słownik’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’]»
Przedmiotem badań są różne obiekty należące do poziomu leksykalnego języka.
Leksykologia to ‘dziedzina lingwistyki badająca relacje między jednostkami słownikowymi z punktu widzenia znaczenia tych jednostek i właściwości wynikających z różnych zakresów użycia jednostek’ (relacji między elementami systemu jakim jest słownictwo, w którym poszczególne elementy są ze sobą powiązane różnego typu relacjami). Leksykologia ma więc badać głównie wewnątrzjęzykowe relacje między jednostkami: formalne (przede wszystkim słowotwórcze) oraz funkcjonalne (pragmatyczne).
W komunikacji językowej nie jest niezbędna znajomość całego zasobu słownictwa.
Systematycznie używamy ok. 7-8 tyś. słów. Pozostałe znane, lecz nieużywane słowa tworzą słownictwo bierne.
Słownictwo bierne osób wykształconych i oczytanych może sięgać nawet stu tyś. słów, ale są to rzadkie przykłady. Większość z nas
zadowala się bierną znajomością ok. 30 tyś. słów.
jednostka leksykalna wyraz a leksem
podstawowe działy leksykologii etymologia, semantyka, frazeologia
pole semantyczne i relacje między jego składnikami
synonimia, antonimia, homonimia, polisemia
inaczej
jednostka leksykalna
to wyrażenie językowe (złożone z jednego
lub kilku słów) mające znaczenie globalne (tzn. niepodzielne semantycznie);
np.: zamek (‘budowla’), zamek (‘w drzwiach’), nie ma bata, pięta Achillesa,
jak Boga kocham,
siedzieć jak na tureckim kazaniu.
Jednostki leksykalne są faktycznymi obiektami opisu w słownikach
jednostka języka
leksem
wyraz
frazeologizm;
związek frazeologiczny
podstawowe działy leksykologii:
semantyka
wg SJP PWN
«dział językoznawstwa, którego przedmiotem jest analiza znaczeń wyrazów»
etymologia
wg SJP PWN
1. «pochodzenie wyrazu»
2. «badanie pochodzenia wyrazów»
frazeologia
wg SJP PWN
«dział językoznawstwa badający związki frazeologiczne danego języka»
Pole semantyczne = pole znaczeniowe
- uporządkowany wewnętrznie zbiór wyrazów powiązanych przynależnością do wspólnej kategorii znaczeniowej
(J. Tokarski, w: Encyklopedia kultury polskiej XX wieku t. 2).
Koncepcja pola znaczeniowego związana jest ze strukturalistycznym spojrzeniem na język.
Strukturaliści uznawali bowiem, że język stanowi swoisty system, a wszystkie znaki językowe (elementy językowe) są ze sobą ściśle powiązane. Zatem także wyrazy danego języka nie są całkowicie autonomiczne, ale ich znaczenie zależy od innych wyrazów, powiązanych ze sobą pewnym elementem semantycznym. Stąd też wniosek - wyrazów nie powinno się analizować w izolacji, ale na tle większych grup - tzw. pól znaczeniowych. Na przykład: wraz z powolnym zanikaniem w języku polskim wyrazu stryj rozszerza się znaczenie rzeczownika wujek (wuj), który współcześnie oznacza już nie tylko brata matki, ale również brata ojca.
ANTONIMIA
wg SJP PWN
«przeciwstawność znaczeń»
SYNONIMIA
wg SJP PWN
«bliskość lub identyczność znaczeń»
HOMONIMIA
wg SJP PWN
«identyczność brzmienia i pisowni wyrazów mających różne znaczenia i zwykle też różne pochodzenie»
POLISEMIA
wg SJP PWN
«możliwość przypisania jednostce leksykalnej więcej niż jednej interpretacji semantycznej»
https://zpe.gov.pl/a/przeczytaj/DzSxZkfMC
Użytkownik języka podczas aktu mowy posługuje się serią wyrazów. Aby przekazać odbiorcy sensowny i czytelny komunikat, wyrazy łączy się w określone związki wyrazowe:
związki luźne - dowolne połączenia pasujących do siebie jednostek leksykalnych,
np. łagodny nauczyciel, pies, smak, zapach; mycie rąk, podłóg, butów, itp.
związki łączliwe - połączenia pasujących do siebie (kontekstowo) jednostek
leksykalnych, np. pilny student - a nie pilny pies; czesanie włosów - a nie skóry, itp.
związki stałe - trwałe połączenia wyrazów, utrwalone w języku posiadające;
utartą formę i ściśle określone nowe znaczenie całości, np. biały kruk, mól książkowy,
pięta achillesowa, robić z igły widły.
związki frazeologiczne
ze względu na budowę wyróżnia się trzy rodzaje związków
zwroty
- związki z czasownikami,
np. grać w otwarte karty
frazy
- całe zdania, zawierające podmiot i orzeczenie lub równoważnik zdania (sentencje, przysłowia, maksymy),
np. kropla drąży skałę
wyrażenia
- związki bez czasownika, zazwyczaj z rzeczownikiem i przymiotnikiem,
np. czarna rozpacz
Prof. Bralczyk o wybranych związkach wyrazowych w języku polskim
Język to "żywy" system znaków - jednostek leksykalnych, który ulega różnorodnym zmianom i przekształceniom na potrzeby użytkowników. Współczesna polszczyzna dąży do ekonomii, precyzji, wyrazistości, ujednolicenia i uzupełniania zasobów językowych.
Stąd obecność w języku:
- skrótów i skrótowców,
- profesjonalizmów i terminów,
- słownictwa środowiskowego (socjolektów),
- regionalizmów,
- archaizmów i neologizmów,
- zapożyczeń.