Introducing
Your new presentation assistant.
Refine, enhance, and tailor your content, source relevant images, and edit visuals quicker than ever before.
Trending searches
Słowo „triduum” pochodzi z języka łacińskiego i oznacza „trzy dni”. To jednak nie tylko określenie liczby dni, ale także fazy odkupienia za grzechy.
Chodzi tutaj o:
- ostatnią wieczerzę,
- śmierć Jezusa na krzyżu,
- zmartwychwstanie.
W jaki sposób katolicy przygotowują się na to wydarzenie? Najważniejszą sprawą jest spowiedź święta, w której wyznają swoje grzechy i proszą o pokutę, by pogodzić się z Bogiem. Czas prowadzący do Wielkiej Nocy powinien być czasem uspokojenia oraz oczyszczenia grzesznej duszy. Podczas Wielkiego Postu poprzedzającego święta wielkanocne,
dla katolików ważne jest także wysłuchanie rekolekcji wielkopostnych oraz uczęszczanie na Drogę Krzyżową
i nabożeństwa tzw. Gorzkich Żali.
W tym dniu w kościołach na całym świecie celebrowana jest wyjątkowa msza święta, tzw. Msza Wieczerzy Pańskiej. Podczas niej kapłani obmywają nogi 12 wybranym wcześniej mężczyznom, co symbolizuje pokorę Jezusa Chrystusa i jego poniżenie.
Po Mszy kapłan przenosi Najświętszy Sakrament do tzw. ciemnicy, gdzie następnie odbywa się adoracja w ciszy.
To symbol modlitwy Jezusa w ogrodzie oliwnym
i wdzięczności za ustanowienie Eucharystii. Podczas adoracji wierni wspominają ostatnie chwile Jezusa
przed śmiercią na krzyżu. W Wielki Czwartek w kościele katolickim obchodzone jest wspomnienie wszystkich kapłanów. To podczas Ostatniej Wieczerzy miało miejsce nie tylko ustanowienie sakramentu Eucharystii,
ale również kapłaństwa. Wierni modlą się za księży,
a także o nowe powołania wśród młodych.
Kolejny dzień Triduum Paschalnego to Wielki Piątek, czyli dzień śmierci Jezusa Chrystusa. To jedyny dzień
w całym roku liturgicznym, gdy nie odbywa się Msza Święta, a w kościołach odprawiana jest tylko liturgia Męki Pańskiej. Wierni adorują drzewo krzyża - symbol zbawienia. Ten zwyczaj to tzw. przeproszenie krzyża. Następnie Najświętszy Sakrament przeniesiony zostaje
do symbolicznego Grobu Pańskiego.
W Wielką Sobotę także nie odbywa się Msza Święta. Zgodnie z wielowiekową tradycją, rano wierni święcą pokarmy (jajka, chleb, baranka wielkanocnego, chrzan, sól czy babkę wielkanocną) oraz odwiedzają Grób Pański.
Po zmroku odbywa się natomiast liturgia Wigilii Paschalnej, podczas której poświęcona zostaje woda i ogień. Uczestnicy liturgii odnawiają także przyrzeczenia chrzcielne. W wielu parafiach dzieci przyjmują sakrament chrztu świętego. To jedna z najbardziej uroczystych liturgii w roku. To zakończenie Triduum Paschalnego. Zgodnie z żydowską tradycją,
o zmroku nastaje nowy dzień, więc rozpoczyna się już radość ze Zmartwychwstania Jezusa.
Rano odbywa się śniadanie, którego istotnym punktem jest składanie sobie życzeń wielkanocnych i dzielenie się święconką. Zgodnie ze staropolskim zwyczajem, centralne miejsce na wielkanocnym stole powinien zajmować baranek, będący symbolem ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Chrystusa. Baranki były zazwyczaj wykonywane z cukru, masła, wosku lub ciasta. To zwierzę według tradycji jest najważniejszym symbolem Wielkanocy - kurczaki i zajączki zostały stosunkowo niedawno zapożyczone z kultury zachodniej. W wielu miejscach Polski przyjął się zwyczaj obdarowywania dzieci drobnymi upominkami. Przynosi je zajączek wielkanocny i ukrywa w domu lub ogrodzie,
a najmłodsi mają za zadanie odnaleźć wszystkie podarunki. Zazwyczaj są to po prostu słodycze.
Drugi dzień świąt Wielkanocy, stanowiący w Polsce dzień wolny od pracy.
W polskiej tradycji tego dnia polewa się dla żartów wodą inne osoby. Polewanie wodą nawiązuje do dawnych praktyk pogańskich, łączących się z symbolicznym budzeniem się przyrody do życia i co roku odnawialnej zdolności ziemi
do rodzenia. Do dziś zwyczaj kropienia wodą święconą pól w poniedziałkowy ranek przez gospodarzy jest spotykany we wsiach na południu Polski.
Tradycją Poniedziałku Wielkanocnego na wsiach było
(i jest do dzisiaj w niektórych regionach południowej Polski) robienie psikusów sąsiadom. Zamieniano bramy, na dachach umieszczano narzędzia rolnicze, chowano wiadra na wodę.