Introducing
Your new presentation assistant.
Refine, enhance, and tailor your content, source relevant images, and edit visuals quicker than ever before.
Trending searches
Prezentacja
Aleksandry Małek
Technika malarska, posługująca się farbami olejnymi. Technika ta polega na pokrywaniu naprężonego i zagruntowanego płótna, gładkiej deski lub innego podobrazia farbami, składającymi się z oleju lnianego i odpowiednich pigmentów.
W toku dalszego rozwoju w celu zmniejszenia ceny farb stopniowo zastąpiono większość pigmentów naturalnych pigmentami syntetycznymi (proces ten zapoczątkowano w XIX wieku, a zakończono w latach 50. XX wieku). Pod koniec XX wieku dokonano przełomu technologicznego, tworząc farby olejne wodorozcieńczalne.
jedna z dyscyplin zaliczanych do sztuk plastycznych. Od malarstwa i grafiki odróżnia ją trójwymiarowość.
Rzeźby są wykonane do oglądania głównie dookolnego, a rzadziej np. : do spoglądania na nie z góry czy z dołu. Oprócz tych cech rzeźba może posiadać fakturę (w zależności od użytego materiału) lub kolor (tzw. polichromowana). Może być również klasyfikowana ze względu na swoją skalę (np. miniaturowa lub monumentalna).
-Rzeźby w drewnie
-Rzeźby w lodzie
-Rzeźby kamienne
-Rzeźba odlewana
-Rzeźba kuta
-"Abakanalia"
Przyjmuje się, że wszystkie drzewa liściaste mogą stanowić materiał dla rzeźbiarza. Niektóre gatunki, bardziej szlachetne, charakteryzują się większą trwałością i twardością, są to dąb, jesion, orzech, kasztanowiec. Gatunki te ze względu na swoją cenę zazwyczaj wykorzystywane są do tworzenia rzeźb przeznaczonych do ekspozycji pod zadaszeniem. Rzeźby plenerowe o znacznych gabarytach najczęściej wykonywane są z topoli świeżo ściętej, ponieważ po wysuszeniu ten gatunek drewna jest bardzo trudny w obróbce. Do mniej popularnych gatunków drewna, z których można wykonywać rzeźby, należą: brzoza, jabłoń, śliwa, wiśnia; te ostatnie ze względu na przebarwienia dają bardzo interesujące efekty. ze względu na łykowatość, dużą żywiczność oraz tendencję do rozwarstwiania się materiału pod wpływem uderzeń dłuta.
Rzeźba powstaje podczas obróbki bloków lodu za pomocą piły łańcuchowej. W użyciu są także mniejsze piłki, pilniki, dłuta, a nawet żelazka, czy woda. Rzeźba może składać się z łączonych ze sobą obrobionych bloków lodowych. Rzeźby mogą powstawać na specjalnych chłodzonych postumentach. Dla osiągnięcia dodatkowych efektów artystycznych rzeźby podświetla się różnobarwnym światłem.
Powstają najczęściej z marmuru lub piaskowca. Rzadziej, ze względu na trudności w obróbce, spotyka się rzeźby powstałe z granitu i innych rodzajów kamienia. Rzeźby w kamieniu ze względu na stosunkowo długi proces obróbki i koszt materiału najpierw poprzedzane są wykonaniem modelu gipsowego, niekiedy na podstawie modelu glinianego.
Jedną z metod wykonania rzeźby w metalu jest technika odlewnicza na wosk tracony. Rzeźba powstaje w wyniku zastąpienia modelu wykonanego w dowolnym materiale przez jego replikę z brązu (czasem mniej szlachetnych stopów metali także bazujących na mosiądzu, lub – odwrotnie – z bardziej szlachetnych, jak srebro i złoto).
Jest to forma z metalu uzyskana przy użyciu technik i narzędzi kowalskich. Metal nagrzewany jest przy pomocy paleniska kowalskiego lub pieca, a następnie poddawany jest obróbce kucia swobodnego lub matrycowego.
Rodzaj tkaniny artystycznej będącej monumentalną kompozycją przestrzenną zbliżoną do rzeźby, autorstwa Magdaleny Abakanowicz.
Cykl takich kompozycji, tworzonych z różnych rodzajów włókien (m.in. sizalu, końskiego włosia, sznurów rozmaitej grubości) i wysoce ekspresyjnych w charakterze, przyniósł Abakanowicz w roku 1965 główną nagrodę na biennale w São Paulo.
Technika malarstwa ściennego polegająca na malowaniu na mokrym tynku farbami odpornymi na alkaliczne działanie zawartego w zaprawie wapna. Inne nazwy to al fresco i buon fresco.
Potocznie (nieprawidłowo) określeniem fresk nazywa się wszelkie malowidła ścienne, wykonane różnymi technikami. Prawidłowo jednak nazwa fresk odnosi się tylko do tych, które zostały wykonane na mokrym tynku.
Ściany i sufit Kaplicy Sykstyńskiej zdobią freski. Najstarsze umieszczone są na podłużnych ścianach. Zostały wykonane w latach 1481-1483 przez artystów z Toskanii i Umbrii. Często określane są nazwą "Stara Sykstyna", dla odróżnienia od fresków namalowanych przez Michała Anioła, nazywanych "Nową Sykstyną". Ścianę po lewej stronie zdobi 6 scen z Starego Testamentu, a po prawej umieszczono 6 scen z Nowego Testamentu. Dzieło zostało wykonane przez Michała Anioła.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kaplica_Syksty%C5%84ska
https://pl.wikipedia.org/wiki/Fresk
https://pl.wikipedia.org/wiki/Abakan_(instalacja)
https://pl.wikipedia.org/wiki/Rze%C5%BAba
https://pl.wikipedia.org/wiki/Malarstwo_olejne