Introducing
Your new presentation assistant.
Refine, enhance, and tailor your content, source relevant images, and edit visuals quicker than ever before.
Trending searches
9
PSYCHOPATIA
Kim jest psychopata?
Osobowość psychopatyczna
Termin psychopata pochodzi od greckich słów "psyche", czyli "dusza", oraz "pathos", które tłumaczyć można jako cierpienie (stąd także pochodzi termin "patologia" oznaczający jakiegoś rodzaju zaburzenie). Psychopata to zatem osoba o "zaburzonej duszy", a raczej o zaburzonym sposobie myślenia i odczuwania.
Cechy charakterystyczne
-niebranie pod uwagę uczuć innych ludzi, czyli brak empatii,
lekceważenie autorytetów i norm oraz zasad społecznych, w tym norm prawnych,
-zwiększona skłonność do kłamania i celowego wprowadzania innych w błąd,
-wysoko rozwinięta umiejętność manipulowania ludźmi dla osiągnięcia własnej korzyści,
-wysoki próg odczuwania lęku i strachu - psychopaci sprawiają wrażenie nieustraszonych, ale nie dlatego, że panują nad lękiem, lecz z tego powodu, że nie wiedzą, co to strach, nie odczuwają go,
-brak poczucia odpowiedzialności za własne (niemoralne) postępowanie,
-tendencja do obwiniana innych ludzi za wszelkie niepowodzenia (sami nigdy nie poczuwają się do winy),
-silne przekonanie o własnej wyjątkowości, poparte lub nie realnymi osiągnięciami,
-niski próg dla odczuwania frustracji; psychopata szybko wpada w gniew i zachowuje się agresywnie, jeśli uważa, że ktoś lub coś stoi na drodze do osiągnięcia celu, jaki sobie wyznaczył,
-ogromna łatwość i umiejętność usprawiedliwiania własnych zachowań, szczególnie tych moralnie podejrzanych; psychopata jest mistrzem podawania racjonalnych wyjaśnień, dlaczego zachował się wyjątkowo wrednie
Skąd biorą się psychopaci?
Nie jest jasne, jakie dysfunkcje układu nerwowego przyczyniają się do rozwoju osobowości psychopatycznej. Większość psychologów skłania się do przypuszczenia, że za rozwój tego zaburzenia odpowiedzialne są błędy wychowawcze i trudne doświadczenia w dzieciństwie, na przykład bycie ofiarą molestowania seksualnego. Wydaje się jednak, że przynajmniej w przypadku niektórych psychopatów nie ma wyraźnej przyczyny ich dysfunkcji i braku empatii – być może tacy po prostu się urodzili. Według jednej z teorii psychologicznych psychopata to ktoś w rodzaju pasożyta, który żeruje na innych ludziach i wykorzystuje ich słabość. Rozwój cech osobowości psychopatycznej tłumaczony jest ewolucyjnie, jako sposób przystosowania się do zmiennych warunków otoczenia i zwiększenia szans przetrwania – kosztem innych ludzi.
Czy można wyleczyć psychopatę?
Zaburzenie osobowości nazywane psychopatią bardzo trudno wyleczyć bądź zmodyfikować na drodze psychoterapii – głównie z uwagi na to, że psychopata nie widzi najmniejszego powodu, żeby poddać się leczeniu. Jego zdaniem problem mają inni, nigdy on sam. Jeśli jednak zgodzi się na terapię, najlepiej sprawdzi się terapia poznawczo-behawioralna, pokazująca punkt widzenia i odczuwania innych ludzi (nie tylko własny – psychopatyczny).
Psychopatia nie oznacza oczywiście, że ktoś będzie mordercą, ale jest ona czymś, co predysponuje. Znacznie łatwiej zabić, kiedy nie ma się oporów wynikających ani z empatii, ani ze strachu czy lęku przed karą. I z tego powodu wśród psychopatów znacznie częściej zdarzają się mordercy, zwłaszcza ci wielokrotni, seryjni.
Najsłynniejsi psychopaci
Charles Manson
Jeden z najsłynniejszych morderców i charyzmatyczny przywódca sekty. Jej członkowie zamordowali między innymi żonę Romana Polańskiego, Sharon Tate, która była w ósmym miesiącu ciąży, oraz inne osoby przebywające wówczas w domu Polańskiego - Wojciecha Frykowskiego, Abigail Folger, Jaya Sebringa i Stevena Parenta
Charles Manson
Jeffrey Dahmer
Jeden z najsłynniejszych amerykańskich seryjnych morderców. Znany jako kanibal z Milwaukee. Był nekrofilem, kanibalem i gwałcicielem. W latach 1978–1991 zabił, a następnie zgwałcił 17 młodych mężczyzn i chłopców.
Jeffrey Dahmer
Ted Bundy
Morderca uwodził kobiety, korzystając ze swego uroku. Sąd dowiódł, że jego pierwszą ofiarą była 18-letnia studentka, którą Bundy porwał w 1974 roku, pobił i zgwałcił. Dziewczyna została znaleziona w krytycznym stanie, ale przeżyła. Była jedną z nielicznych kobiet, którym udało się przeżyć atak Teda Bundy'ego. Dzień przed egzekucją morderca przyznał się prawnikowi, że pierwszą kobietę zabił dwa lata wcześniej, w 1972 roku
Ted Bundy
Socjopata, a psychopata
Socjopata,
a psychopata
Przez lata używało się tych dwóch określeń zamiennie. Obecnie coraz częściej klinicyści różnicują ich znaczenia – socjopatia ma podłoże społeczne, a psychopatia biologiczne.
Socjopatia
Osobowość socjopatyczna jest skutkiem negatywnych kontaktów społecznych na wczesnych etapach życia i wpływów środowiskowych. Socjopaci to osoby prawidłowo rozwinięte intelektualnie, które kierują się wypaczonym kodeksem moralnym lub takowego nie mają. Mają za to sumienie, jednak kierują się innym niż ogólnie przyjęte rozróżnieniem dobra i zła. Wynika z tego, że socjopata jest niedostosowany do wymogów życia społecznego.
Socjopatia
Psychopaci wśród nas
Gdzie pracują psychopaci?
Osoby przejawiające psychopatyczne cechy osobowości gdzieś jednak żyć, realizować się i pracować muszą – i najwyraźniej w pewnych środowiskach odnajdują się lepiej niż w innych. Zwłaszcza jeśli cechy próbują w sobie zwalczać czy wyciszyć. Cechy psychopatyczne w ogóle przejawia ok. 1 proc. populacji (i, co poniekąd zrozumiałe, 25 proc. osadzonych w więzieniach). Psychopata nie jest jednak – jak się mylnie sądzi – człowiekiem, który wybiera wyłącznie samotność i stroni od ludzi. Przeciwnie, bywa duszą towarzystwa i dobrze się odnajduje w dowolnych sytuacjach społecznych.
Zawody, których podejmują się psychopaci
1. CEO, dyrektor generalny. Jakie cechy psychopaty okazują się tutaj przydatne? Z pewnością skłonność do podejmowania ryzyka, impulsywność i odwaga (rozumiana jako brak lęku). Inni specjaliści wymieniają jeszcze brak skruchy i empatii – i te akurat mogą się okazać niebezpieczne.
2. Prawnik. Pomaga powierzchowny urok, przydatny jest też brak przesadnej empatii – liczy się cel, niezależnie od ponoszonych strat i konsekwencji. Prawnicy – uważa się, i jest to do pewnego stopnia stereotyp – działają bezwzględnie, kierując się własnym interesem (a przy okazji interesem klienta). Bywają perfekcjonistami.
3. Pracownicy mediów (radia i telewizji). Bo bywają nieco narcystyczni, umiejętnie koncentrują na sobie uwagę. A poza wszystkim potrafią dotrzeć do ludzi, sprawić, że ci się otwierają, zaczynają o sobie opowiadać.
Inni to sprzedawca, chirurg, dziennikarz, policjant i duchowny.