Kijów - stolica Ukrainy

Założycieli miasta

Historia miasta zaczyna się w V wieku, kiedy to na umawiane tereny przybyli Waregowie. To właśnie oni są ojcami założycielami dzisiejszej stolicy Ukrainy. Nazwa miasta więła się najprawdopodobniej od imienia Kij, które nosił pierwszy książę ruski, żyjący okolo VI wieku.

W Koronie Królestwa Polskiego

Miasto po unii lubelskiej (w 1569) roku zostało włączone do Korony Polskiej i stało się stolicą województwa kijowskiego w prowincji małopolskiej. Pierwsza lustracja dokonana przez władze polskie w 1570 roku wymieniła w raporcie, że drewniany zamek w Kijowie miał siedem baszt z 23 działami i na jego terenie był kościół i cerkiew, natomiast samo miasto nie posiadało rynku, cerkwie zniszczone, a chaotycznie rozmieszczonych domów było 808, które zamieszkiwało około 5 tys. mieszkańców.

Polacy w Kijowie

Do czasu odzyskania przez Polskę niepodległości w 1918 roku Kijów był jednym z najważniejszych ośrodków polskości na dawnych wschodnich ziemiach przedrozbiorowej Polski. W 1812 z inicjatywy Tadeusza Czackiego powstało Pierwsze Gimnazjum w Kijowie z polskim językiem wykładowym, który usunięto po upadku powstania listopadowego. Szkoła ta mieściła się w Pałacu Kłowskim. W 1817 roku rozpoczęto budowę polskiego kościoła pod wezwaniem św. Aleksandra. Polacy w Kijowie stanowili elitę społeczną i intelektualną. Na tutejszym uniwersytecie kadrę naukową i studencką początkowo (po upadku powstania styczniowego) tworzyli prawie wyłącznie Polacy (studenci i wykładowcy rusińscy i rosyjscy stanowili w tych latach zaledwie około 10% społeczności akademickiej), natomiast samo miasto Kijów w sensie kulturowym było w ponad połowie miastem polskim.

Dzielnicę Łypki zamieszkiwała niemal wyłącznie arystokracja polska, obok rosyjskiej (tutaj znajdowały się posiadłości magnackie Potockich i Branickich), także na głównej ulicy Kreszczatik tętniło polskie życie społecznościowe (tutaj w 1920 wkroczyły polskie dywizje wojskowe, podczas tzw. wyprawy kijowskiej). Na tej głównej alei miasta mieściło się wiele prowadzonych przez Polaków nowoczesnych magazynów, renomowanych firm, banków, hoteli, zakładów rzemieślniczych. Podobnie było na sąsiednich ulicach: Funduklejewskiej, Luterańskiej, Puszkińskiej, Prorieznoj, Wielkiej Włodzimierskiej, Nikołajewskiej i innych.

Na przełomie wieków XIX/XX rozpoczęła się budowa kolejnego kościoła katolickiego w mieście projektu polskiego arch. Władysława Horodeckiego – pw. św. Mikołaja.

W tym okresie, na przełomie wieków, żyło w Kijowie ponad 35 000 Polaków (1900 rok), liczba ta wzrosła prawie trzykrotnie do roku 1915 i osiągnęła ponad 100 000, co stanowiło 25% ówczesnej populacji Kijowa. Należeli oni do najbogatszych mieszkańców miasta, działało tutaj wiele filii i sklepów z Warszawy; na 142 cukrownie – 50% należało do polskich właścicieli.

Ławra Peczerska

Peczerska Ławra, zwana „matką monasterów”, jest największym kompleksem klasztornym nie tylko w Kijowie, ale i na całej Ukrainie. Jest kolebką wschodniosłowiańskiego prawosławia i miejscem świętym dla wiernych. Jest wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Sobór Mądrości Bożej

Monumentalny budynek Sofii Kijowskiej (Soboru Mądrości Bożej) to jeden z nielicznych zachowanych zabytków z czasów Rusi. Świątynia odegrała ważną rolę nie tylko w życiu religijnym, ale także politycznym i kulturalnym Ukrainy.

Budowla ta zachwyca szczególnie ze względu na przepiękne mozaiki i freski, które zostały docenione na arenie międzynarodowej przez UNECSO.

Monaster św. Michała Archanioła

Monaster św. Michała Archanioła o Złotych Kopułachto prawosławny zespół klasztorny, położony w centrum Kijowa. Zbudowany przez Światopełka II i rozbudowywany w XVIII wieku. Na kompleks składają się budynki klasztorne, soboru św. Michała Archanioła, dzwonnicy, refektarza św. Jana Ewangelisty oraz Bramy Ekonomicznej. W XX w. monaster został całkowicie zniszczony, a następnie odbudowany po odzyskaniu niepodległości przez Ukrainę w 1991 r.

Na szczególną uwagę zasługują liczne złote kopuły, od których wzięła się nazwa, oraz efektowne malowidła ścienne.

Matka Ojczyzna

Rzeźba "Matka Ojczyzna" wywyższa się na dnieprowskich zboczach i jest widoczna z odległych punktów stolicy Ukrainy. Wysokość rzeźby " Matka Ojczyzna " z piedestału do czubka miecza - 62 m, wysokość całkowita e podstawą - 102 m. W jednej ręce ona trzyma 16-metrowej długości miecz, które waży 9 ton, a w drugiej - tarcze 13 na 8 metrów. Planowano, że pomnik zostanie pokryty złotem płatkowym, ale ten pomysł został odrzucony. Metalowy szkielet wykonany jest ze stali nierdzewnej produkowanej w Zaporożu. Stalowe obicie spawane jest przez specjalistów Instytutu spawania elektrycznego im. Patona, z blaszek 50x50 cm, o grubości 1,5 mm. Długość szwów była około 30 km.

Złota Brama

Złota Brama to jedna z nielicznych kijowskich pamiątek potęgi średniowiecznej Rusi. Była jedną z czterech bram w murach obronnych Kijowa. Została wzniesiona na rozkaz księcia Jarosława Mądrego około 1037 roku. Po dziś dzień stanowi symbol bogactwa i siły dawnej Rusi Kijowskiej.

Cerkiew św. Andrzeja

Miejsce, w którym znajduje się słynny pomnik architektoniczny z XVIII wieku minionych lat" - kiedy Andrzej nauczał w Sinopu i przybył do Korsuni, dowiedział się, że niedaleko od Korsuni jest ujście Dniepru i zechciał udać się do Rzymu, i popłynął do ujścia Dniepru, skąd wrruszył w górę rzeki Dniepru. I tak się stało, że przyszedł on i stanął pod górami na brzegu. A rano wstał i powiedział do uczniów, którzy z nim byli: "Widzicie te góry? W tych górach zaświeci się laska Boża, będzie wielkie miasto, i zbuduje Bóg wiele cerkiew."

Kijowski Uniwersytet Narodowy im.Tarasa Szewczenki

Kijowski Uniwersytet Narodowy im.Tarasa Szewczenki (w skrócie KNU) jest jednym z największych uniwersytetów na Ukrainie w Kijowie, narodowym centrum nauki i kultury, jednym z najstarszych uniwersytetów w kraju. W latach 2008-2009 uzyskał status badawczy i autonomiczny.

Uniwersytet Narodowy „Akademia Kijowsko-Mohylańska”

Narodowy Uniwersytet „Akademia Kijowsko-Mohylańska” (w skrócie NaUKMA) to ukraińska uczelnia wyższa zlokalizowana w Kijowie.

Uznawany jest za następcę prawnego Akademii Kijowsko-Mohylańskiej (1659-1817), a tym samym za jedną z trzech najstarszych uczelni na Ukrainie po Akademii Ostrogskiej i Uniwersytecie Lwowskim, a także jedną z najstarszych uczelni wyższych w Europie Wschodniej.

Narodowy Uniwersytet Lotniczy

Narodowy Uniwersytet Lotniczy to uczelnia wyższa zlokalizowana w Kijowie na Ukrainie.

Narodowy Uniwersytet Lotniczy to jedna z najpotężniejszych wyższych uczelni lotniczych na przestrzeni poradzieckiej.

Założona w 1933 roku uczelnia przez lata swojego istnienia wykształciła ponad 200 000 wysoko wykwalifikowanych specjalistów. Są wśród nich znani naukowcy, szefowie firm lotniczych, przedsiębiorstw, organizacji i instytucji zajmujących się lotami samolotów, ich konserwacją i naprawą, przewozem pasażerów i towarów.

Dynamo Kijów

Sport

Miasto, jako stolica, jest również sportowym centrum Ukrainy. Najbardziej znanym klubem Kijowa jest Dynamo, wielokrotny mistrz Ukrainy, a wcześniej również i Związku Radzieckiego. Klub ten dwukrotnie zdobył również Puchar Zdobywców Pucharów, występował także w Lidze Mistrzów. Poza Dynamem działa tu jeszcze wiele klubów zarówno piłkarskich, jak i reprezentujących inne dyscypliny sportu. Corocznie rozgrywane są tutaj turnieje imienia Wiktora Bannikowa i Walerego Łobanowskiego. W 2012 roku w Kijowie odbył się mecz finałowy EURO 2012.

NSK Olimpiyskyi, glówny stadium w Kijowie

Dworzec Kijów Centralny

(Kijów Centralny, Kyjiw-Pasażyrškyj)-największy dworzec kolejowy w Kijowie, na Ukrainie. Stacja ma 6 peronów. Dworzec jest kompleksem kilku dworców m.in. południowego i podmiejskiego. Obsługuje ponad 170 000 pasażerów dziennie (2005). Stacja obsługuje pociagi dalekobieżne, w tym połączenia międzynarodowe. a także na krótkich (elektriczka) - do pobliskich regionów. Znajduje się tu stacja metra na linii Swjatoszyńsko-Browarskiej. Dworzec znajduje się w pobliżu głównego skrzyżowania w mieście. Poprzedni gmach dworca z 1870 roku zostal wybudowany według projektu architekta Jana Fryderyka Wiśniewskiego (1829-1875). Obecna hala główna została wybudowana w 1932 roku. Dworzec został odnowiony w 2001 roku.

Autobus

Trolejbus

Trolejbus – drogowy pojazd silnikowy z napędem elektrycznym, pobierający prąd elektryczny z zewnętrznego źródła zasilania (podstacji trakcyjnych) przez dwuprzewodową sieć trakcyjną za pośrednictwem pałąkowego odbieraka prądu.

Tramwaj

Marszrutka

To ciekawy rodzaj transportu miejskiego i podmiejskiego. Kijów ma całą armię małych, żółtych autobusików, które krążą po mieście i jego obrzeżach. Pojazdy w zdecydowanej większości błagają o wizytę u mechanika lub choćby blacharza, są zapuszczone, nieco brudne i udekorowane niczym te w Indiach

Metro

Kijowskie metro ma 3 linie, z których pierwszą otwarto w 1960 r., a cały system stanowi obecnie filar komunikacji w mieście. Podziemna kolejka ma trzy duże stacje przesiadkowe, co osobiście miałam okazję przetestować w godzinach szczytu. Jest to chyba najefektywniejszy środek transportu.