"Nie tylko Almodóvar ...,

Początki hiszpańskiego kina ...

15 maja 1896 r.

ALEXANDRE PROMIO

przy okazji święta San Isidro w Madrycie zorganizował PIERWSZY POKAZ FILMOWY

Publiczność miała okazję obejrzeć pierwsze fimy nakręcone w Hiszpanii - w Barcelonie i Madrycie.

Pierwszy film nakręcony w Hiszpanii :

1897 r.

Eduardo Jimeno Correas

"Salida de la misa de doce de la Iglesia del

Pilar de Zaragoza"

(" Ludzie wychodzący z południowej mszy w katedrze Matki Bożej z Pilar w Saragossie")

Pierwszy film fabularny

1897 r.

Reżyser: Fructuós Gelabert

Tytuł: "Sprzeczka w kawiarni"

„El hotel eléctrico” /„Elektryczny hotel” (1905).

"Magiczne róże" - "The magic roses"

Segundo de Chomón

1906 r.

przykład filmu stworzonego

w nowej technice koloru

Pierwsze hiszpańskie filmy :

prosta fabuła, dotykająca codziennych spraw ludzi.

Poruszały przeważnie tematykę lokalną.

Były to głównie dokumenty,

przedstawiające:

- słynne walki z bykami – korridy,

- sceny z życia codziennego,

-obrazy nawiązujące do hiszpańskiego folkloru i kultury narodowej oraz ich legendarnych postaci.

Do 1928 roku

hiszpańskie kino egzystuje w postaci

kina niemego.

W „nurcie folklorystycznym” prym wiódł Ricardo de Baños.

Zrealizował on w 1908 roku, na podstawie romantycznego dramatu José Zorrilli,

film „Don Juan Tenorio”.

W roku 1910

hiszpańska stolica filmowa

przeniosła się

z Madrytu do Barcelony

Pojawiły się filmy satyryczne,

tzw. „españoladas”.

Florian Rey

1924 r.

"La Revoltosa" (Buntowniczka)

1925 r.

Florian Rey,

"Nobleza baturra"

("Aragońska szlachta")

Imperio Argentina

w roli głównej.

Film surrealistyczny -

Luis Buñuel i Salvador Dalí

„Pies andaluzyjski”,

1928 r.

Francja

1929 r.

pierwszy hiszpański film dźwiękowy

Francisco Elías Riquelme

„El misterio de la Puerta del Sol” ,

(Tajemnica placu Puerta del Sol )

1930 r.

wraz z pojawieniem się

produkcji dźwiękowych

kino hiszpańskie dosięgnął kryzys.

1932r.

Manuel Casanova

zakłada największą

hiszpańską wytwórnię filmową

CIFESA

Skutki:

- emigracja twórców

- cenzura

- zniszczenie wytwórni

- kino na usługach rządu

- ograniczenieodukcji

- zakaz emisji filmów nie hiszpzńskojęzycznych

- obowiązkowy dubbing (do dziś)

W kraju pozostali jednak

tak wybitni twórcy filmowi jak

Juan de Orduña,

José Luis Sáenz de Heredia

czy Rafael Gil.

Między 1939, a 1952 liczne represje polityczne,

stale zaostrzająca się cenzura

pogrążają systematycznie

kulturę hiszpańską.

„Wyścig”,

1941 r.

José Luis Sáenz de Heredia,

scenariusz napisał generał Franco

(pod pseudonimem „Jaime de Andrade”).

„Wyścig” zrealizowany został

w wytwórni CIFESA,

uznawanej za prawie oficjalną wytwórnię

działającą na usługach reżimu.

Film przedstawia postać tzw.

Dobrego Hiszpana

w czasach reżimu

z perspektywy jego twórcy, generała Franco.

1947 r.

ufundowanie Szkoły Filmowej

(IIEC – Instituto de Investigaciónes y Experiencias Cinematográficas).

Wykształciła ona wielu młodych, związanych z opozycją, reżyserów, jak:

Luis García-Berlanga,

Juan Antonio Bardem,

Carlos Saura

1953 r.

Festiwal Filmowy w San Sebastian

1956 r.

Międzynarodowy Tydzień Kina w Valladolid

Rafael Gil

La señora de Fátima, 1951

Ladislao Vajda

Marcelino pan y vino (1954)

Luis García-Berlanga

1953

"Bienvenido, Mister Marshall"

„Witaj nam, Mr. Marshall”,

... przełomowy rok 1955 ...

Pierwsze Sympozjum Filmowe dla Dyskusji o Problemach Hiszpańskiego Kina w Salamance

"Nasze kino jest żadne politycznie, kłamliwe społecznie, denne intelektualnie, zerowe pod względem poziomu artystycznego ..."

Juan Antonio Bardem

Juan Antonio Bardem

1955 r.

"ŚMIERĆ ROWERZYSTY"

("Muerte de un ciclista")

María José, zamożna przedstawicielka madryckiej burżuazji i jej kochanek, Juan, profesor uniwersytecki, śmiertelnie potrącają rowerzystę, po czym uciekają z miejsca wypadku. Juan, gryziony poczuciem winy, chce oddać się w ręce policji, María José boi się jednak utraty pozycji w środowisku.

Międzynarodowy sukces filmu zapewnił reżyserowi miejsce w awangardzie autorów kina europejskiego.

„Główna ulica”, reż. Juan Antonio Bardem (1956)

Główną bohaterką jest stara panna, o której plotkuje całe miasto. Wszyscy już postawili na niej krzyżyk i wyrokują, że nigdy nie wyjdzie za mąż.

Luis Buñuel ,

„Viridiana” (1961)

nagrodzony Złotą Palmą w Cannes .

„Anna i wilki”,

1973

Carlos Saura

Carmen – 1982 r.

¡Ay, Carmela!)

1990 r.

Film Aj, Carmela!

przyniósł Saurze w 1990

dwie nagrody Goya

za najlepszą reżyserię i najlepszą adaptację filmową.

Flamenco 1995 r.

taneczno- muzyczny poemat poświęcony folklorowi andaluzyjskich Cyganów

Flamenco, flamenco;

2010 r.

W tej odsłonie ważną rolę gra hiszpańskie malarstwo, stanowiące istotne tło scenograficzne.

Saura zaprosił do współpracy artystów starego pokolenia :

Paco de Lucia, Manolo Sanlúcar, Tomatito y José Mercé

i przedstawicieli nowego nurtu :

Eva Yerbabuena, Sara Baras, Israel Galván, Estrella Morente, Niña Pastori, Miguel Poveda, Farruquito, Rafael Estévez & Nani Paños, Montse Cortés czy Rocío Molina.

1998 r.

Tango, no me dejes nunca

Utalentowany reżyser zostaje porzucony przez żonę. Aby pokonać rozpacz, rozpoczyna pracę nad filmowym musicalem.

Odwiedza lokale, gdzie tańczy się tango. Poznaje piękną tancerkę, nawiązuje z nią romans.

Iberia,

2005

Musical Carlosa Saury oparty na słynnej suicie Isaaca Albeniza, stworzony jako hołd twórczości tego kompozytora.

Jest to sentymentalna podróż Saury do serca muzyki hiszpańskiej.

Film łączy muzykę klasyczną Albeniza z pasją flamenco, tradycyjnym tańcem hiszpańskim, baletem i tańcem nowoczesnym.

Reżyser uchwycił pełną pasji i oddania pracę artystów: Sary Baras, Antonia Canalesa, Manolo Sanlucara i innych.

Pilar Miró

El perro del hortelano

1996 r .

7 statuetek Goya

Pedro Almodóvar

1949 -

Na ekranie śledzimy starania Pepi (Carmen Maura), by zemścić się na policjancie (Félix Rotaeta), który zgwałcił ją po odkryciu doniczek z marihuaną w jej mieszkaniu.

Prawo pożądania (1987)

(La ley del deseo)

Artysta Pablo Quintero wikła się w romans

z przystojnym dwudziestolatkiem, Antoniem Benítezem. Zaangażowanie w związek Antonia jest wielokrotnie wyższe niż Pabla i z czasem relacja między mężczyznami przestaje być zdrowa, a Antonio ukazuje swoje niebezpieczne oblicze.

Kobiety na skraju załamania nerwowego (1988)

(„Mujeres al borde de un ataque de nervios”)

Po wielu latach wspólnego życia z Ivanem swoim kochankiem, aktorka Pepa zostaje porzucona bez słowa.

Zwiąż mnie 1989 r. ( ¡Átame)

Po opuszczeniu szpitala dla umysłowo chorych Ricky zaczyna śledzić Marinę, byłą aktorkę porno, z którą w przeszłości spędził jedną noc. Jednakże dziewczyna nie wykazuje zainteresowania kontynuowaniem dawno zakończonej znajomości.

Wysokie obcasy (1991) (Tacones lejanos)

Becky del Páramo pragnie spotkać się

ze swoją córką Rebeką, którą przed piętnastu laty porzuciła dla kariery piosenkarki.

Gdy przyjeżdża do Madrytu, okazuje się, że Rebeca wyszła za mąż za Manuela, jej byłego kochanka.

Kika (1993),

Akcja rozgrywa się w Madrycie.

Atrakcyjna, optymistycznie nastawiona do życia kosmetyczka Kika (Veronica Forque) zakochuje się w nieżyjącym fotografie Ramonie (Alex Casanovas), który na jej widok nagle ożywa.

Kwiat mego sekretu(1995)

(La flor de mi secreto)

Film Almodóvara to kolejny, znakomity portret kobiety "na skraju załamania nerwowego". Sukces zawodowy Leo - autorki romansów - nie idzie w parze z powodzeniem w życiu prywatnym.

Drżące ciało (1997);

(Carne trémula)

Historia zaczyna się od wizyty Victora w domu Eleny. Dziewczyna wpuściła go przypadkowo, przekonana, że to diler narkotyków.

Wszystko o mojej matce

(Todo sobre mi madre (1999);

Film jest psychologicznym dramatem z elementami groteski.

Bohaterką jest 38-letnia kobieta, Manuela, pielęgniarka z Madrytu, samotnie wychowująca syna, Estebana.

Porozmawiaj z nią

(Hable con ella)

(2002)

Opowiada o przyjaźni dwóch mężczyzn, którzy zapoznali się w wyjątkowych okolicznościach.

Złe wychowanie

(La mala educación)

(2004);

Bohaterami Złego wychowania są, mężczyźni których kiedyś łączyła wielka namiętność.

Ignacio i Enrique poznali się jako dzieci, kiedy obaj uczęszczali do katolickiej szkoły. Ich przyjaźń szybko przerodziła się fascynację erotyczną.

Volver

(2006)

Film jest komedią obyczajową z elementami czarnego humoru i melodramatu.

Akcja zaczyna się na cmentarzu w Puertollano. Raimunda, jej córka Paula i jej siostra Sole, czyszczą grób swoich rodziców/dziadków, którzy zginęli w pożarze.

Przerwane objęcia

(Los abrazos rotos)

(2009);

Zakochana kobieta i opętany miłością do niej mężczyzna w zmysłowym thrillerze Pedro Almodovara z Penelope Cruz w roli głównej.

Lena (Penelope Cruz) i Mateo (Lluis Homar) zakochują się w sobie od pierwszego wejrzenia. Mateo nie wie, że Lena jest narzeczoną wpływowego milionera, który zrobi wszystko, by zatrzymać ją przy sobie.

Skóra, w której żyję

(La Piel que habito)

(2011)

"Skóra, w której żyję" to kolejny szokujący obraz tego artysty kina współczesnego. To thriller z najwyższej półki.

Robert (Antonio Banderas) właśnie ukończył badania i doświadczenia na ludzką skórą, które miałby być przełomem w leczeniu oparzeń.

Przelotni kochankowie

(Los amantes pasajeros)

(2013)

Przelotni kochankowie to komiczna komedia Pedro Almodóvara, w której uciechy cielesne biorą górę nad udrękami i zagrożeniem, w obliczu którego znaleźli się pasażerowie lotu relacji Madryt-Meksyk.

Julieta 2016 r.

„Julieta” to trzymająca w napięciu historia matki poszukującej córki, która wiele lat temu zniknęła bez śladu.

Fernando Trueba

Belle epoque

1992 r.

Młody żołnierz Fernando dezerteruje i zaprzyjaźnia się z Manolem (Fernando Fernán Gómez), starszym mężczyzną, który ma wielki dom na wsi. Fernando poznaje jego cztery piękne córki, o różnych charakterach, i jest oczarowany.

Dziewczyna marzeń

(1998)

La Niña de tus ojos

Jeden z najświetniejszych filmów kina hiszpańskiego ostatnich lat.

Mamy rok 1938. Do Berlina przyjeżdża ekipa filmowa z Hiszpanii, by wspólnie z Niemcami nagrać materiał o musicalu z Andaluzji.

Teza (1995)

Angela Marquez, studentka madryckiej

szkoły filmowej, pisząc pracę na temat przemocy

na ekranie, natrafia na kasetę

z zapisem prawdziwego morderstwa

Otwórz oczy

(Abre los ojos)

1997

"Otwórz oczy" posłużył jako pierwowzór dla głośnego filmu "Vanilla Sky". Ukrywający twarz pod maską César opowiada psychiatrze Antonio swoją historię.

Inni

(The Others)

2001

W czasie drugiej wojny światowej na wyspie Jersey okupowanej przez Niemcy, samotna, czekająca na powrót męża Grace (Nicole Kidman) mieszka w swojej posiadłości wraz z dwójką swych dzieci – dziewięcioletnim Nicholasem i jedenastoletnią Anne – cierpiących na fotofobię, rzadką chorobę, która uniemożliwia im przebywanie na słońcu.

Film ten otrzymał aż osiem nagród Goyi, m.in. w kategoriach najlepszy film, najlepsza reżyseria i najlepszy scenariusz.

W stronę morza

(Mar adentro)

2004

Film oparty jest na prawdziwej historii Ramóna Sampedro (Javier Bardem), hiszpańskiego mechanika, który po skoku do wody został sparaliżowany (tetraplegia) i przez 28 lat walczył o prawo do eutanazji.

Ma ma (2015)

Penélope Cruz , kreuje w filmie „Mama” najbardziej złożoną, a zarazem najpiękniejszą rolą w karierze.

Magda (Cruz), nauczycielka i matka 10-letniego chłopca, musi stawić czoło dramatycznej diagnozie. Wykryto u niej raka piersi. Jednak kobieta nie zamierza się poddawać, a choroba paradoksalnie wyzwala w niej zupełnie nowe pokłady energii, humoru i odwagi, które gruntownie zmieniają życie jej samej i jej najbliższych.

Jaume Balagueró

REC – hiszpański horror filmowy z 2007

Juan Antonio Bayona

Sierociniec

(2007)

El Orfanato

hiszpański horror

"Nie tylko Almodóvar ...,

czyli co polski widz wiedzieć powinien."

do 1928 r. hiszpańskie kino egzystuje w postaci kina niemego

Pomnik Eduardo Jimeno Correas

1996 r. Saragossa

Segundo de Chomón

pierwszy hiszpański reżyser

o sławie międzynarodowej

Od 1928 roku

w Madrycie funkcjonuje Cine Club Español.

1932 r.

pierwszy hiszpański film

Luisa Buñuela

"Las Hurdes, tierra sin pan"

1936 - 1939 r.

wojna domowa

w Hiszpanii.

Zwycięstwo Generała Franco.

MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL FILMOWY W SAN SEBASTIAN

16-24 września 2016 r.

Festiwal zaliczany do imprez akredytowanych przez Międzynarodową Federację Zrzeszeń Producentów Filmowych (FIAPF) jako międzynarodowy festiwal konkursowy filmów fabularnych, którego główną nagrodą jest Złota Muszla.

Carlos Saura

1967 r.

"Mrożony peppermint"

1968 r.

"Stres we troje"

Carlos Saura

1970 r.

"Ogród rozkoszy"

1976 r.

1986 r.

ustanowienie nagród GOYA -

Hiszpańskiej Akademii Filmowej

odpowiednik Oscara

1987 r.

pierwsza ceremonia wręczenia

Główne zasady:

- pogarda dla przeszłości i przyszłości,

- puszczenie w niepamięć krzywdzących rządów Franco,

- pogarda dla profesjonalizmu,

- fascynacja różnicami płci przejawiająca się w przebieraniu mężczyzn w damską odzież i na odwrót.

"Movida madrileña"

Termin oznacza ruch, scenę.

Stworzony został z chęci pokierowania społeczeństwem, zwłaszcza młodymi ludźmi, dla pokazania im nowej alternatywnej kultury, zupełnie różnej od tego co wówczas było dostępne.

Filmografia:

- Labirynt namiętności (Laberinto de pasiones) (1982);

- Pośród ciemności (Entre tinieblas) (1983);

- Czym sobie na to wszystko zasłużyłam? (¿Qué he hecho yo para merecer esto?) (1984);

- Matador (Matador) (1986);

- Prawo pożądania (La ley del deseo) (1987);

- Kobiety na skraju załamania nerwowego (Mujeres al borde de un ataque de nervios) (1988);

- Zwiąż mnie (¡Átame!) (1989);

- Wysokie obcasy (Tacones lejanos) (1991);

- Kika (Kika) (1993);

- Kwiat mego sekretu (La flor de mi secreto) (1995);

- Drżące ciało (Carne trémula) (1997);

- Wszystko o mojej matce (Todo sobre mi madre (1999);

- Porozmawiaj z nią (Hable con ella) (2002);

- Złe wychowanie (La mala educación) (2004);

- Volver (Volver) (2006);

- Przerwane objęcia (Los abrazos rotos) (2009);

- Skóra, w której żyję (La Piel que habito) (2011);

- Przelotni kochankowie (Los amantes pasajeros) (2013)

DEBIUT

1980 r.

Pepi, Luci, Bom

i inne dziewczyny z dzielnicy

José Luis Cuerda

La Lengua de las mariposas

Język motyli

(1999)

Jeden z najbardziej przejmujących filmów o dorastaniu, jaki powstał na przestrzeni ostatnich lat. Dorastanie ośmiolatka z małej galicyjskiej wioski przerywa niespodziewanie wojna domowa

Julio Medem

Alejandro Amenábar

"Ruda wiewiórka" (1993).

"Lucia i seks" (2001)

"La Peota vasca. La piel contra la piedra" (2003).

Mama (2015)