Te presentamos
Tu nuevo asistente de presentaciones.
Perfecciona, mejora y adapta tus contenidos, busca imágenes relevantes y edita elementos visuales más rápido que nunca.
Búsquedas populares
dziękujemy
za uwagę
Stosowanie modelu lekcji 4ALL oznacza konieczność zmiany podejścia do nauczanego przedmiotu u nauczyciela. 4 ALL wymaga od nauczyciela znacznie większego zaangażowania i kreatywności niż prowadzenie zajęć w sposób „tradycyjny”. Wymaga on budowania przez nauczyciela od podstaw nowego warsztatu pracy.
Przedstawione w niniejszym raporcie wyniki pokazują, że można zmienić środowisko szkolne na takie, które wdraża kompetencje kluczowe w treści edukacyjne, co przyczynia się do poprawy efektywności nauczania. Wyniki wykazały, że niezależnie od tego czy uczeń jest zdolny czy nie poziom umiejętności uczenia się wpływa na osiągane wyniki oraz zmianę podejścia do przedmiotu (pozytywniejszy w klasie eksperymentalnej: badanie za pomocą kwestionariusza badającego stosunek do nauczanego przedmiotu).
W klasie I e każdy uczeń wykonał próbę rozwiązania zadania z tego tylko 26% uczniów otrzymało 0 pkt.W klasie Ic 73% otrzymało 0pkt i 46% nie podeszło do zadania otwartego
W klasie eksperymentalnej nastapił znacznie większy wzrost wiedzy i umiejętności w stosunku do diagnozy z września. Wynik klasy 1c to 30,5% (wrzesień 29,5%). Klasa 1e uzyskała 37% (wrzesień 30,5%). Ta duża rozbieżność wynika przede wszystkim z podejścia uczniów klasy eksperymentalnej do zadań otwartych, w szczególności do napisania wypowiedzi pisemnej (e-mail).
Z odpowiedzi na powyższe pytania wynika, że klasa eksperymentalna (1e) jest znacznie bardziej zadowolona ze sposobu prowadzenia lekcji przez nauczyciela. Można więc wyciągnąć wniosek, że model lekcji 4MAT jest dla nich ciekawszy i bardziej zrozumiały niż tradycyjny sposób prowadzenia zajęć. Również zdecydowanie więcej uczniów grupy eksperymentalnej niż kontrolnej uważa, że zrobiło duże postępy po roku nauki w gimnazjum.
Uczniowie w klasie 1e próbowali rozwiązywać zadania posługując się rysunkiem jako strategią, która pomagała im się uczyć. Przykładowe rysunki uczniów na teście diagnozującym z biologii -maj 2014
Postawa uczniów-biologia
Ankietę "Moja postawa wobec przedmiotu biologia" przeprowadzono w czerwcu 2014 r. w klasach1c i 1e.W klasie 1c zostało zdiagnozowanych 12osób, w 1e 17 osób. Z ankiety wynika, że w obu klasach nauczyciel dobrze tłumaczy lekcje z biologii. Należy podkreślić, że w obu tych klasach biologii uczy inny nauczyciel. Identyczna liczba uczniów w obu klasach odnosi sukcesy na lekcjach tego przedmiotu. Wyraźna różnica dotyczy kwestii poznawania na lekcjach biologii różnych strategii, które pomagają uczniom się uczyć 1 c - 5 osób odpowiedziało, że raczej się zgadza i zdecydowanie się, zgadza w 1e było10 takich osób, które stwierdziły, że poznały nowe strategie uczenia się biologii.
4 uczniów z klasy1 c zadeklarowało, że wszystko rozumieją na lekcji biologii. Natomiast w 1e odsetek tych osób był zdecydowanie większy bo aż 14osób odpowiedziało twierdząco na to pytanie. Na pytanie czy lubię odrabiać zadania z biologii i uczyć się do lekcji w klasie 1e 2 osoby zdecydowanie nie zgadzały się z tą tezą, w 1c tych osób było więcej bo aż 7. 3 uczniów w klasie 1c stwierdziło, że nie lubi uczyć się czegokolwiek ,w 1 e znalazła się tylko jedna taka osoba.
Uczniowie klasy 1e napisali test na tym samym poziomie co uczniowie w klasie 1c.
Łatwość testu z biologii dla klasy
1 c - 0,5;
1e - 0,49.
Warto podkreślić, że klasa 1c jest klasą przyrodniczą i zrealizowała 50 % więcej godzin biologii.
Należy zaznaczyć, że test w klasie 1e pisało 23 uczniów, natomiast w 1c 21 uczniów
Uczniowie w klasie I e znacznie częściej próbowali rozwiązać zadanie, wypisać dane istotne dla poszczególnych zadań, częściej również posługiwali się rysunkiem jako strategią radzenia sobie z zadaniami problemowymi zarówno rozwiązując zadania z fizyki Rysunek nie wystąpił w klasie I c.
1 a
1c
1e
Rozumowanie i zastosowanie nabytej wiedzy do rozwiązywania problemów
3.3 Uczeń posługuje się pojęciem gęstości
II. Rozumowanie i zastosowanie nabytej wiedzy do rozwiązywania problemów.
3.3 Uczeń posługuje się pojęciem gęstości,
8.1 Uczeń opisuje przebieg i wynik doświadczenia, wyjaśnia rolę użytych przyrządów, wykonuje schematyczny rysunek obrazujący układ doświadczalny. Dane-1
Szukane-1
Przeliczenie masy-1pkt
Zapisanie wzoru-1pkt
Podstawienie do wzoru-1pkt
Rozwiązanie-1
w sumie pkt 6
pytanie 10 i pytanie 16 dotyczyło tego samego zapisu w podstawie programowej
Uczeń posługuje się pojęciem gęstości
Uczenie to proces prowadzący do zmiany postaw i zachowania osoby uczącej się. Dokonuje się na podłożu indywidualnego doświadczenia dzięki istniejącej pamięci i przechowywania śladów tego doświadczenia.
uczeń na lekcji ma szansę na refleksję, przejście od strony werbalnej i niewerbalnej, konkret i abstrakcję, intuicję, subiektywność i obiektywność.
Podopieczny w dużej mierze sam monitoruje swój proces kształcenia, konstruuje i rekonstruuje swoją wiedzę a nauczyciel jedynie wspomaga jego rozwój poprzez określenie strefy jego najbliższego rozwoju. W ujęciu tym nastawienie jest na proces uczenia a nie tylko na rezultat nauczania.
Wiedza jest aktywnie budowana przez ucznia a nie biernie przekazane przez nauczyciela.
W podejściu nauczania indukcyjnego uczeń ma wystarczająca motywację wewnętrzną, aby dokonywać zmian w swoim zachowaniu.
jastrzebska-kielar.jimdo.com
Jak instruktażowy model lekcji 4ALL wpływa na postawę wobec nauczanego przedmiotu?
Lekcje prowadzone modelem 4 ALL wpływają na zmianę postawy wobec nauczanego przedmiotu. Uczniowie, którzy uczestniczyli w lekcjach prowadzonych modelem 4ALL w większości pozytywnie oceniali nauczany przedmiot.
n-powyżej 50%
Postawa wobec przedmiotu Fizyka
Mam dużo satysfakcji z rozwiązywania zadań
Fizyka jest bardzo ciekawa
Z tym pogądem zgadza się:
71% uczniów klas
Na lekcji fizyki poznaję strategię, które pozwalają mi się uczyć.
Wierzę, że ucząc się fizyki ta wiedza przyda mi się w życiu codziennym.
Z tym pogladem zgadza się:
79% uczniów klas
Z tym poglądem zgadza się:
67% uczniów klas
Za najważniejsze kompetencje uznano:
1. porozumiewanie się w języku ojczystym;
2. porozumiewanie się w językach obcych;
3. kompetencje matematyczne;
4.kompetencje naukowo-techniczne;
5. kompetencje informatyczne.
Kompetencje kluczowe w procesie uczenia się przez całe życie
Kompetencja ta polega na zdolności konsekwentnego i wytrwałego uczenia się, organizowania własnego procesu uczenia się, w tym poprzez efektywne zarządzanie czasem i informacjami, zarówno indywidualnie, jak i w grupach. Obejmuje ona świadomość własnego procesu uczenia się i potrzeb w tym zakresie, identyfikowanie dostępnych możliwości oraz zdolność pokonywania przeszkód w celu osiągnięcia powodzenia w uczeniu się.
Wpływ na wzrost kompetencji kluczowych: umiejętność uczenie się.
Parlament Europejski zdefiniował kompetencje, jako „połączenie wiedzy, umiejętności i postaw
odpowiednich do sytuacji”
Kompetencje polegają przede wszystkim na umiejętnym
stosowaniu posiadanej wiedzy przy wykorzystaniu umiejętności i zdolności.
Kompetencje przejawiają się w skutecznym i efektywnym działaniu, czyli zachowaniu ukierunkowanym na osiągnięcie celu.
Wzrost w zakresie kluczowych kompetencji powinien spowodować rozwój w dziedzinie uczenia się pozaformalnego (praktycznego).
W dniu 18 grudnia 2006 roku Rada i Parlament Europejski przyjęły dokument Kompetencje kluczowe w uczeniu się przez całe życie
Podstawa programowa kształcenia ogólnego sformułowana w języku wymagań jest pierwszym krokiem do wypełnienia zaleceń Parlamentu Europejskiego w sprawie ustanowienia europejskich ram kwalifikacji dla uczenia się przez całe życie.
Formułowane przez różne podmioty określenia kompetencji kluczowych są ogólne, a zarazem uniwersalne.
Do najważniejszych umiejętności zdobywanych przez ucznia szkoły podstawowej w trakcie kształcenia zaliczono:
1) czytanie określone, jako umiejętność rozumienia, wykorzystywania i refleksyjnego przetwarzania tekstów, w tym tekstów kultury, prowadząca do osiągnięcia własnych celów, rozwoju osobowego oraz aktywnego uczestnictwa w życiu społeczeństwa;
2) myślenie matematyczne zdefiniowane, jako umiejętność wykorzystania narzędzi matematyki w życiu codziennym oraz formułowania sądów opartych na rozumowaniu matematycznym;
3) myślenie naukowe oznaczające umiejętność wykorzystania wiedzy o charakterze naukowym do identyfikowania i rozwiązywania problemów, a także formułowania wniosków opartych na obserwacjach empirycznych dotyczących przyrody i społeczeństwa;