Επιμέλεια παρουσίασης:Βάσω Ραμπαούνη
http://portobuffalo.blogspot.gr/
Κούροι και Κόρες
Από τα ωραιότερα τμήματα της ζωφόρου του Παρθενώνα, στο οποίο οι ειδικοί αναγνωρίζουν το χέρι του Φειδία (Δυτική Ζωφόρος)
Μύρων
Κάλαμις
Πυθαγόρας ο Σάμιος
Ρωμαϊκό αντίγραφο. Museo Pio-Clementino. Ρώμη
Venus Colonna, ρωμαϊκό αντίγραφο
της Αφροδίτης της Κνίδου του Πραξιτέλη.Μουσείο Pio-Clementino.Ρώμη
Αποξυόμενος (325-330π.Χ.)
Το κεφάλι είναι μικρό.Τα σκέλη πολύ ψηλά ώστε αλλάζουν οι αναλογίες του σώματος.
Καινοτομία: Η διαφορετική δομή και στάση του σώματος και η ανάπτυξη του μέσα στο χώρο . Δεν λείπει όμως το πάθος αλλά εκφρασμένο διαφορετικά απ΄ό,τι στα έργα του Σκόπα
Η στήριξη του αθλητή γίνεται στο "στάσιμο" σκέλος, αλλά η διαφορά ανάμεσα σ 'αυτό και το "άνετο" έχει αρχίσει να σβήνει. Το βάρος μεταβιβάζεται και στο δεύτερο πόδι με τέτοιο τρόπο, ώστε ολόκληρο το κορμί αποκτά μια νέα ευλυγισία και ελαστικότητα.
Τα χέρια απλώνουν προς τα εμπρός έτσι που να διασταυρώνουν και να τεμαχίζουν τον όγκο του στήθους.Με μια τέτοια χειρονομία η πλαστική αποκτά με αποφασιστικό τρόπο την τρίτη διάσταση του χώρου. ( Διασκευή. Ιστορία Ελληνικού Έθνους, τομ.Γ2,σελ.312)
Xάλκινο σύμπλεγμα ενός ελαφιού και του μικρού του. Τα σώματα είανι διακοσμημένα με ομάδες ομόκεντρων κύκλων. Ένα πουλί κάθεται πάνω στα καπούλια του ελαφιού.Τέλη 8ου αι.π.Χ. Ύψος 7εκ. Μουσείο Καλών Τεχνών Βοστώνη
Γενικά χαρακτηριστικά
ΜΑΝΤΙΚΛΟΣΜΑΝΕΘΕΚΕFΕΚΑΒΟΛΟΙΑΡΓΥΡΟΤΟΧΣΟΙΤΑΣΔΕΚΑΤΑΣΤΥΔΕΦΟΙΒΕΔΙΔΟΙΧΑΡΙFΕΤΤΑΝΑΜΜΟΙ
Ο Μάντικλος μ'αφιέρωσε στον Εκηβόλο Αργυροτοξευτή ως δεκάτη.Εσύ δε Φοίβε δώσε μου ανταμοιβή.
700-675π.Χ.. Βοιωτία. Μουσείο Καλών Τεχνών .Βοστώνη
Χάλκινος πολεμιστής από την Καρδίτσα. Το δόρυ του λείπει, αλλά κρατάει μια ελαφριά ασπίδα τύπου Διπύλου πίσω από την πλάτη του.Διακρίνονται ακόμη η περικεφαλαία του και η ζώνη.Περ.700π.Χ. Ύχος 28 εκ. Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.
Γυναικείο ειδώλιο από τη Βοιωτία
7ος αι.π.Χ. Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
Ο Διαδούμενος, ρωμαϊκό αντίγραφο του χάλκινου πρωτοτύπου, γύρω στο 430 π.Χ.
Στα έργα του ο Πολύκλειτος υλοποίησε το καλλιτεχνικό του πιστεύω που στηριζόταν σε λεπτότατες και πολύπλοκες αναλογίες, σε σοφή εναρμόνιση κινήσεων και αντικινήσεων και σε μια δυναμική έκφραση της στερεάς δομής του ανθρώπινου σώματος.
Το "παιδί του Μαραθώνα".
Χάλκινο άγαλμα του εργαστηρίου του Πραξιτέλη, γύρω στο 340-330 π.Χ. Το "παιδί" πατά στο αριστερό πόδι, λυγίζει το δεξί, απλώνει την αριστερή παλάμη ανοικτή και υψώνει το δεξί χέρι ενώνοντας το μεγάλο δάκτυλο και τον αντίχειρα. Το κεφάλι του το στρέφει και το γέρνει προς την αριστερή του πλευρά, προσηλώνοντας το βλέμμα προς κάτι που κρατούσε στην αριστερή του παλάμη.
Πόθος.Ρωμαϊκό αντίγραφο.
Μουσεία Καπιτωλίου
Πόθος, εδώ ως Απόλλων Κιθαρωδός . Μusei Capitolini
Ρωμαϊκό αντίγραφο της Κεφαλής του Μελέαγρου. Βρετανικό Μουσείο
H Άρτεμη των Βερσαλλιών
Απόλλων του Belvedere.Ρωμαϊκό αντίγραφο.Museo Pio-Clementino
Ερμής του Πραξιτέλη, ύψος 2,13 μ.
Βρέθηκε στο ναό της Ήρας στην Ολυμπία. Χρονολογείται στα 330 π.Χ περίπου.
Ο θεός πατά στο δεξί πόδι και στηριγμένος σε κορμό δένδρου, όπου έχει απλώσει το ιμάτιό του, κρατά στο αριστερό χέρι ένα βρέφος, τον Διόνυσο, ενώ με το υψωμένο δεξί του έδειχνε ένα τσαμπί σταφύλια.
Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας
Η Αθηνά του Βαρβακείου, ρωμαϊκό αντίγραφο του χρυσελεφάντινου αγάλματος της Αθηνάς του Φειδία. Περίπου 438 π.Χ.
Αθήνα, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
Δαιδαλικός ρυθμός
Η κόρη Νικάνδρα.Δήλος, περ.660
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
Καθήμενη «θεά» του Πρινιά (περ. 630 π.Χ.)
Αναπαράσταση της
Κυρίας της Auxerre με χρώμα
Η πώρινη «κυρία της Auxerre», 640-630 π.Χ., 650-600 π.Χ., ύψος 0,65 μ. Προέρχεται μάλλον από την Κρήτη.
Έχει τα κύρια χαρακτηριστικά του «δαιδαλικού», όπως ονομάστηκε, στιλ, του οποίου τα πρώτα χάλκινα δείγματα βρέθηκαν στην Κρήτη. Τα τυπικά δαιδαλικά χαρακτηριστικά είναι το τριγωνικό πρόσωπο με τα οριζόντια μάτια, το στρογγυλό σαγόνι και το επίπεδο κρανίο, τα μακριά μαλλιά, χτενισμένα σε κατακόρυφους βοστρύχους που χωρίζονται σε οριζόντιες σειρές ή οριζόντιους κυματισμούς.Χαρακτηριστική είναι η φαρδιά ζώνη.Η διακόσμηση ενδύματος:εγχάρακτα και ζωγραφισμένα γεωμετρικά μοτίβα
Μουσείο του Λούβρου
H Aφροδίτη της Arles Βρέθηκε το 1651 κοντα στο αρχαίο θέατρο της Αrles.Ρωμαϊκό αντίγραφο έργο του Πραξιτέλη.
Προσωπογραφία του Μαυσώλου(;) από τον τάφο στην Αλικαρνασσό. Τρίτο τέταρτο του 4ο αι.π.Χ. Βρετανικό Μουσείο
Απόλλων Σαυροκτόνος, ρωμαϊκό αντίγραφο πρωτότυπου έργου του Πραξιτέλη, γύρω στο 320 π.Χ.Το έργο συγκεντρώνει όλα τα βασικά χαρακτηριστικά της τέχνης του μεγάλου γλύπτη
Κούρος Σουνίου
Μνημειακό άγαλμα
"Το παιδί του Κριτία", ύψος 0,86 μ. Γύρω στο 490-480 π.Χ.
Στις αρχές του 5ου αιώνα μια ορισμένη κίνηση προσδόθηκε στη μορφή. Οι ώμοι παρέμειναν σε μετωπική διάταξη, οι πλευρές όμως δεν κατασκευάζονται συμμετρικά. Η μικρή στροφή που προσδίδεται στο κεφάλι και στο ανώτερο μέρος του σώματος, σημειώνει την αρχή της διαλύσεως της μετωπικότητας και της συμμετρικής κατασκευής, ανοίγοντας το δρόμο για τις κατακτήσεις της πλαστικής των κλασικών χρόνων.
Κούρος από την Ανάβυσσο της Αττικής.
Στεκόταν πάνω σε βαθμιδωτή βάση που είχε την επιγραφή: «Στάσου και κλάψε μπρος στο μνήμα του νεκρού Κροίσου που θανάτωσε ο βίαιος Άρης καθώς πολεμούσε στην πρώτη γραμμή».
Ύψος 1,94 μ. 525 π.Χ. Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.
Από τα μέσα του 6ου αιώνα οι στάσεις γίνονται λιγότερο άκαμπτες, η ανατομία της ανθρώπινης μορφής κατανοείται καλύτερα και οι Κούροι δεν απεικονίζονται πια σαν έφηβοι (ανδρόπαιδες) αλλά σαν άνδρες. Το αρχαϊκό μειδίαμα γίνεται πιο φυσικό και ορισμένες φορες αντιστοιχεί σε μια έκφραση ελαφριάς κατήφειας.
Ο «Δορυφόρος», αντίγραφο του χαμένου πρωτοτύπου του γλύπτη Πολύκλειτου. Παριστάνει τον Αχιλλέα.
Θεωρείται σταθμός στη γλυπτική. Σ' αυτό έδωσε το κλασικό ιδανικό της ανδρικής ομορφιάς. Το σώμα και το πνεύμα αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο. Naples National Archaeological Museum
Ανάγλυφο της «σκεπτόμενης Αθηνάς»
Η θεά φορεί αττικό πέπλο με ζώνη και σκύβει ελαφρά την κεφαλή βλέποντας προς την στήλη μπροστά της. Γύρω στα 460 π.Χ.
Μουσείο Ακροπόλεως
Χάλκινο άγαλμα πολεμιστή από το Ριάτσε (RIACE WARRIOR)
Το 1972 στη θαλάσσια περιοχή κοντά στο χωριό Ριάτσε της Καλαβρίας (Ιταλία) ανακαλύφθηκαν δύο μπρούντζινα αγάλματα σε φυσικό μέγεθος, τα οποία έγιναν γνωστά ως «πολεμιστές του Ριάτσε». Τα δύο αυτά αγάλματα προέρχονται, σύμφωνα με ορισμένους μελετητές, από αττικό εργαστήριο ή από εργαστήριο στο Άργος, έχουν μικρές στιλιστικές διαφορές και χρονολογούνται με διαφορά 20 ή 30 ετών. Πιθανολογείται ότι πρόκειται για τμήμα «συντάγματος» (ομαδικού αναθήματος) 16 αγαλμάτων του Φειδία που έστησαν οι Αθηναίοι στους Δελφούς μετά τη νικητήρια μάχη του Μαραθώνα ή ότι πρόκειται για τον Τυδέα* και τον Αμφιάραο*, δύο πολεμιστές από τον θηβαϊκό κύκλο, έργο που κατά τον Παυσανία βρισκόταν στην αγορά της πόλης του Άργους.
Υδριαφόροι από την παράσταση της πομπής
των Παναθηναίων στη ζωφόρο του Παρθενώνα. 447-432 π.Χ. Αθήνα, Μουσείο Ακρόπολης
Η «Κόρη του Ευθυδίκου», γύρω στα 490 π.Χ.
Αντίθετα από τις προηγούμενες Κόρες με το αρχαϊκό μειδίαμα η Κόρη αυτή είναι δύσθυμη. Το πλάσιμο του προσώπου είναι πιο αυστηρό και η σάρκα πιο μεστή. Όλα μαρτυρούν μια νέα στάση απέναντι στη ζωή και στην τέχνη, που ετοιμάζει τις δημιουργίες του αυστηρού ρυθμού.
Η «Πεπλοφόρος», γύρω στα 540-530 π.Χ.
Η Κόρη φορεί πέπλο πάνω από τον χιτώνα, του οποίου διακρίνονται τα μανίκια και η άκρη της φούστας. Η στεφάνη και οι πόρπες στους ώμους ήταν χάλκινες.