BIDASARI
(Epiko ng Mindanao)
May mag-asawang Sultan na nakatira sa Kembayat at masayang masaya dahil ang kanyang asawa ay nagdadalantao.
Nakita ng mga tauhan ni Lila Sari si Bidasari at siya ay higit na maganda kaysa kay Lila Sari. Kaya ito'y ikinulong.
Sinabi ni Bidasari, kunin ang isdang ginto sa halamanan ng kanyang ama. Kapag araw ito'y ipinakukuwintas kay Lila Sari at sa gabi'y ibinabalik sa tubig at hindi maglalaon si Bidasari ay mamamatay.
Kaya't si Bidasari ay nakaburol kung araw at muling nabubuhay sa gabi.
Isang araw, ang Sultan Mongindra ay nangaso sa gubat. Nakita niya ang isang magandang palasyo na kung saan nandon si Bidasari.
Nagpuntang Kembayat si Dayuhara at nakita niya si Sinapati kaya kinaibigan niya ito.
Nagkita si Sinapati at Bidasari kapwa sila nangilalas dahil sa silang dalawa ay magkamukha
Nagpakasal si Bidasari sa Sultan ng Indrapura at nalaman niyang isang prinsesa pala si Bidasari.
Si Diyuhara ang nakapulot sa sanggol sa isang bangka.
Ang mga magulang ni Bidasari ay matahimik nang naninirahang muli sa Kembayat. Nagkaroon pa sila ng isang supling na ang pangalan ay Sinapati. Siya'y kamukhang kamukha ni Bidasari.
Lumaki si Bidasari na isang napakaganda at mapagmahal na anak.
Kinupkop niya ito at pinangalanan nila ang sanggol na Bidasari.
Dumating ang Garuda, isang higanteng ibon.
Naghiwalay ang mag-asawang sultan.
Sa laki ng takot ay naisilang niya ang sanggol na babae sa may tabi ng ilog.