Choroba Buergera

Choroba Buergera

Definicja

Zakrzepowo-zrostowe zapalenie naczyń (w skrócie TAO lub TO), określane również jako choroba Buergera lub choroba Winiwartera-Buergera, to stan zapalny drobnych tętnic i żył obejmujących wszystkie warstwy ściany naczynia, prowadzący do powstania zakrzepów i zarastania światła naczynia.

Zakrzepowo-zarostowe zapalenie naczyń

Objawy kliniczne (typowe symptomy)

Objawy kliniczne

• Niedorkwienie rąk, stóp.
• Uczucie ziębnięcia, drętwienia, mrowienia w obrębie zajętej kończyny.
• Objaw Raynauda.
• Bóle spoczynkowe.
• Chromanie przestankowe.
• Zmiany martwicze w obrębie palców (owrzodzenia).

Z reguły zmiany mają charakter odcinkowy.

Wyróżniono trzy stadia zmian histopatologicznych tętnic i żył w chorobie Buergera:

II stadium pośrednie (zakrzepowe)

Leczenie zachowawcze

Dominuje wewnątrznaczyniowy zakrzep, który ulega organizacji oraz częściowej rekanalizacji.

Ćwiczenia ułożeniowe wg Buergera

Patogeneza

Uniesienie jednej kończyny dolnej pod kątem 45º w leżeniu tyłem, utrzymanie pozycji przez 2-3min., następnie opuszczenie nogi na dół na 2-3 min., położyć kończynę poziomo przez 2-3 min., ćwiczenie powtórzyć 3-5 razy, 2-3 razy dziennie

I stadium ostre (zapalne)

Przyczyna nie jest znana. Najczęściej występuje u mężczyzn w wieku 40-45 lat, palących tytoń. Zaliczana jest do chorób autoimmunologicznych.

• Ćwiczenia ogólnousprawniające.
• Ćwiczenia przeciwzakrzepowe.
• Ćwiczenia izometryczne.
• Ćwiczenia ułożeniowe wg Buergera.
• Ćwiczenia wg Ratschowa.
• Ćwiczenia w pozycji stojącej.
• Ćwiczenia w leżeniu plecach.
• Wchodzenia na schody.
• Przysiady i ćwiczenia czynne.
• Trening interwałowy.
• Pływanie.
• Jazda na rowerze.
• Spacery.
• Trening marszowy.

III stadium zmian późnych (zwłóknienia)

Proliferacja komórek śródbłonka, obfite nacieki komórkowe, obejmujące całą ścianę naczynia, złożone z fibroblastów, limfocytów, komórek plazmatycznych, rzadziej leukocytów i komórek olbrzymich. Nacieki zlokalizowane są wokół vasa vasorum błony zewnętrznej.

Bibliografia:

Następuje rozrost tkanki włóknistej. Zwłóknienie obejmuje objętą procesem chorobowym tętnicę, towarzyszącą żyłę oraz nerw.

• Demczyszak I. Fzjoterapia w chorobach układu sercowo-naczyniowego, Górnicki Wydawnictwo Medyczne Wrocław 2009,
• http://www.doz.pl/zdrowie/h1555-Choroba_Buergera
• http://pl.wikipedia.org/wiki/Choroba_B%C3%BCrgera
• http://www.emedica.pl/choroby/opis/109-choroba-buergera.html

Joanna Wardęcka

Dziękuję!

Leczenie pooperacyjne

Diagnostyka

Po operacjach odtwórczych tętnic do ćwiczeń przystępuje się 24 godz. po zabiegu.

Po amputacjach:

Badania diagnostyczne obejmująbadania laboratoryjne w celu wykluczenia innych chorób oraz kliniczne testy czynnościowe.

Leczenie

• ćwiczenia oddechowe,
• ćwiczenia przeciwzakrzepowe,
• pozycje ułożeniowe zapobiegające przykurczowi zgięciowo-odwiedzeniowemu,
• ćwiczenia izometryczne mięśni kikuta,
• ćwiczenia ogólnousprawniające,
• możliwie szybka pionizacja,
• nauka chodzenie o kulach,
• nauka jazdy na wózku,
• ćwiczenia równoważne i koordynacyjne,
• leczenie uzdrowiskowe, klimatoterapia.

Zastosowanie mają następujące rodzaje ćwiczeń:

• oddechowe,
• przeciwzakrzepowe stóp i rąk,
• czynne podudzi i ud.

Kliniczne testy stosowane w ocenie układu żylnego

Kliniczne testy stosowane w ocenie układu tętniczego

• Zaprzestanie palenia tytoniu, farmakoterapia, właściwa higiena i miejscowe leczenie zmian oraz fizjoterapia.
• Operacyjne próby chirurgicznej rekonstrukcji naczyniowej.
• Sympatektomia lędźwiowa.
• Trombartrektomia.
• Termolezja zwojów wspólczulnych.
• Amputacje.

Po sympatektomii:

• test Allena oceniający sprawność krążenia w małych tętnicach ręki i palców,
• ocena chromania przestankowego,
• próba odruchowego przekrwienia,
• próba Adsona.

• próba Trendelenburga,
• próba Perthesa,
• badania arteriograficzne,
• badanie histopatologiczne,
• badanie dopplerowskie,
• pletyzmografia.

• możliwie szybka pionizacja (24 godz. po zabiegu)
• ćwiczenia oddechowe statyczne i dynamiczne,
• ćwiczenia czynne rąk i stóp,
• ćwiczenia czynne podudzi.