Introducing
Your new presentation assistant.
Refine, enhance, and tailor your content, source relevant images, and edit visuals quicker than ever before.
Trending searches
1931ko konstituzioa II errepublika argitaratzen du, 43º artikulua :
«La familia está bajo la salvaguardia especial del Estado. El matrimonio se funda en la igualdad de derechos para uno y otro sexo, y podrá disolverse por mutuo disenso o a petición de cualquiera de los cónyuges con alegación en este caso de justa causa».
Hasiera hasieratik, Katoliko eskuindarrak dibortzio eskubidearen aurka azaldu ziren emakumearen eta familiaren onerako, ezkontza sakratua eta apurtu-ezina baizen. EAJ alderdia ere dibortzio eskubidearen aurka agertu zen hauen lema Jaungoikoa eta Lagi zarra zelako eta guztiren aurretik katolikotasuna errespetatzen zuelako. Legea onartua zela ikustean, Manuel Irujo parlamentuaren ordezkariak uko egin zuen eta parlamentutik alde egin zuen.
Dibortzio lege hau ezarri arte bikotearekin erlazionatutako guztia 1889ko kode zibileko 52º artikulua arautzen zuen:
«El matrimonio se disuelve por la muerte de uno de los cónyuges.» Por lo tanto, la Ley de Divorcio suponía una importante novedad legal. Además, los políticos progresistas de la época consideraban que era «una de las leyes de la República que más contribuirán a la liberación de la mujer de la tiranía a que había estado sometida en la monarquía».
1932ko martxoaren 2tik 1933ko abenduaren 31rarte, Espainiako auzitegian 7.059 dibortzio petizio eta 521 banaketa aurkeztu ziren. Eta horietatik 4.043 eta 475 izan ziren onartuak. Hau da, urtean gutxi gorabehera 2.178 bikote-lagun banatu ziren, kontuan hartuta 23.677.794 biztanleria zegoela; 1.000 biztanletik 0,09, hain zuzen.
Lehenengo dibortzio legea, 1932. urtean argitaratu zen II errepublika zegoelarik. Lehenengo legea izan zen Espainian dibortzioa regultzen zuena.