Tu możemy zobaczyć troszkę nowszą kartotekę.
Czym właściwie jest kryminalistyka?
Kryminalistyka
Czyli jak to się zaczęło?
Dziedziną bardzo podobną do kryminalistyki jest kryminologia, która zajmuje się osobowością sprawcy oraz warunkami i przyczynami jego czynu.
Ojcem kryminologii jest
Cesare Lombroso, który założył, że istnieje ktoś taki jak "przestępca z urodzenia". Według niego przestępcę charakteryzuje silnie zarysowane łuki brwiowe, kości policzkowe, brak delikatnych rysów nosa i ust, twarz brzydka, budząca odrazę, cofnięte czoło .
Jest to nauka o taktycznych zasadach i sposobach oraz o technicznych metodach i środkach rozpoznawania, a także wykrywania prawnie określonych, ujemnych zjawisk społecznych, a w szczególności przestępstw i ich sprawców oraz udowadniania istnienia lub braku związku między osobami a zdarzeniami.
Wykonał: Łukasz Kosmaty
Istnieje łatwa metoda pobierania odcisków palców, która nie wymaga specjalistycznych narzędzi i można pobawić się nią w domu.
Możemy wyróżnieć 4 dziedziny kryminalistyki:
-taktyka kryminalistyczna
-technika śledcza
-strategia kryminalistyczna
-metodyka kryminalistyczna.
Kryminalistyka posiada cztery podstawowe funkcje:
-rozpoznawczą
-wykrywczą
-dowodową
-zapobiegawczą.
Osobą, która zmodernizowała ten przestarzały system, był francuski uczony i policjiant Alphonse Bertillon. Stworzył on antropometrię kryminalistyczną, czyli technikę opierającą się na pomiarze niektórych wymiarów ciała. Jego metoda polegała na porównywaniu wymiarów ciała podejrzanego z kartotekami. Odkrył on bowiem, że wymiary ludzkiego ciała są unikalne i przy 11 wymiarach szansa na powtórzenie się dokładnie takich samych wyników jest praktycznie równa 0. Metoda ta została wyparta przez daktyloskopie ale w XIX wieku była to prawdziwa rewolucja.
Teraz troszeczkę z historii :)
Kryminalistyka jest stosunkowo nową nauką. Powstała około XIX wieku. Co prawda wcześniej istniały sądy, policjia, ale ich działania nie opierały się o ściśle określone reguły. Ten stan rzeczy mógłby trwać do dziś, gdy by nie nowe metody identyfikacji przestępców(takie jak badania DNA) oraz zły sposób klasyfikacji skazanych. Problem kartotek był szczególnie zauważalny w krajach takich jak Francja. Zidentyfikowanie podejrzanego zabierało dużo czasu.
Za twórcę tej metody uznaje się Sir Francis Galton.
Był on angielskim podróżnikiem, przyrodnikiem, antropologiem, wynalazcą, meteorologiem, pisarzem, lekarzem i prekursorem badań nad inteligencją.
Alphonse Bertillon
Pomiar czaszki
Trochę o pobieraniu dowodów z miejsca przestępstwa.
Alphonse Bertillon opracował jeszcze jedną ważną rzecz- fotografię śledczą. Opisał on metody tworzenia zdjęć miejsca zbrodni oraz skazanych. Wprowadził on do kartotek dwa zdjęcia: jedno z profilu i jedno en face. Bertillon badał również metody tworzenia portretów pamięciowych.
Ówczesny system katalogowania przestępców też nie był doskonały. Na karcie znajdowały się tylko: imię, nazwisko, data urodzenia, miejsce urodzenia, znaki szczególne, wzrost(niski, średni, wysoki), czasami portret twarzy, opis wyglądu. Te informacje nie były wystarczające do zidentyfikowania przestępcy, ponieważ osoba poszukiwana mogła np.łatwo zmienić imię, zgolić włosy a opisy wyglądu pozostawiał wiele do życzenia. Co prawda system ten zadziwiająco dobrze sprawdzał się na początku. Problem zaczął się, gdy kartotek zaczęło przybywać.
Aktualnie jedną z najpopularniejszych technik śledczych, która pozwala zidentyikować przestępcę, jest daktyloskopia. Zajmuje się ona badaniami porównywawczymi linii papilarnych w celu ustalenia tożsamości przestępcy.