Loading…
3
Transcript
Gruba warstwa lodu przykrywająca wielki obszar ziemi; występuje na Antarktydzie i Grenlandii. W Polsce występował podczas zlodowaceń plejstoceńskich.
Formy polodowcowe
W krajobrazie ukształtowanym przez lądolód wyróżnia się formy polodowcowe powstałe w wyniku działalności erozyjnej oraz akumulacyjnej.
Lądolód
moreny czołowe – podłużne pasy wzniesień powstałe podczas postoju lodowca z nagromadzenia materiału "uwalnianego" z topniejącego czoła lądolodu, tworzą równoległe do czoła lodowca wały
morena denna – zmiennej grubości warstwa materiału skalnego transportowanego i osadzanego przez lodowiec, składającego się z głazów, żwirów, piasków i gliny, powstaje pod lodowcem, tworzy falistą równinę
rynny polodowcowe – długie i wąskie zagłębienia terenu powstałe na skutek przesuwania się lodowca lub działalności erozyjnej wód płynących wewnątrz lub pod lądolodem
pradoliny – szerokie doliny utworzone w czasie dłuższego postoju lądolodu; płynęły nimi wody pochodzące z topnienia lodu
sandry – rozległe stożki napływowe utworzone ze żwiru i piasku, osadzane przez wody pochodzenia lodowcowego przed czołem lodowca, w Polsce występują np. w Borach Tucholskich
jeziora rynnowe – jeziora powstałe w rynnach po stopnieniu lądolodu
lessy – żółte skały osadowe pochodzenia eolicznego powstające w suchym klimacie na przedpolu lądolodu, z której powstały żyzne gleby (czarnoziemy); w Polsce występuje np. na Wyżynie Lubelskiej
wygłady lodowcowe – powierzchnia litej skały wygładzona wskutek erozji lodowca.
Działalność akumulacyjna
Działalność erozyjna