Introducing
Your new presentation assistant.
Refine, enhance, and tailor your content, source relevant images, and edit visuals quicker than ever before.
Trending searches
12.
14.
Informacje NA TEMAT Paragwaju
Klimat:
W zależności od miejsca klimat zmienia się od subtropikalnego do umiarkowanego, znaczne opady występują na wschodzie kraju, a na zachodnich krańcach półsuchy. Opady deszczu są dość równomiernie rozłożone na wszystkie miesiące. Najchłodniejszym miesiącem jest lipiec (średnia temp. ok. 22 stopni C). Zachodnia część kraju jest bardziej gorąca niż wschodnia, a opady są bardziej nieregularne.
Paragwaj jest jednym z mniejszych państw Ameryki Południowej i drugim obok Boliwii państwem niemającym dostępu do morza. Kraj leży w środkowo-południowej części Ameryki Południowej i oddalony od najbliższego akwenu (Atlantyk) o 1450 km. Paragwaj jest stosunkowo nizinnym krajem o zwrotnikowym klimacie.
Geografia:
República del Paraguay,
Tetã Paraguái
Republika Paragwaju
Godło Paragwaju
Hymn
Flaga Paragwaju
Paragwaj/Prezydent
Mario Abdo Benítez
Paraguayos, República o Muerte
(Paragwajczycy, republika albo śmierć)
Powierzchnia:
# całkowita - 406.750 km2
# ląd - 397.300 km2
# wody: 9450 km2
Położenie -
Paragwaj leży między 19° i 27°'S oraz między 54° i 62°'W. Jego terytorium ma kształt nieregularnego klina. Rozciągłość południkowa wynosi 890 km, a równoleżnikowa 860 km. Przeciętna szerokości Paragwaju wynosi 330 km.
Paragwaj graniczy z następującymi państwami:
-Argentyna - 1 880 km
-Boliwia - 750 km
-Brazylia - 1 290 km
Etymologia
Paragwaj „rzeka plemienia Paraguà”, nazwa ta występuje w hiszpańskich źródłach XVI w. w postaci Paraguay, w czym można by wyróżnić gua „pieczara”, hy „woda”.
Jednostka monetarna guarani (PYG)
Niepodległość od Hiszpanii
15 maja 1811
Strefa czasowa UTC -4 – zima
UTC-3 – lato
Kod ISO 3166 PY
Domena internetowa .py
Kod samochodowy PY
Kod samolotowy ZP
Kod telefoniczny +595
Powierzchnia
• całkowita
• wody śródlądowe 60. na świecie
406 750 km²
2,3%
Liczba ludności (2017)
• całkowita
• gęstość zaludnienia 104. na świecie
6 943 739
17 osób/km²
PKB (2013)
• całkowite
• na osobę
28,33 mld USD
4170 USD
PKB (PSN) (2013)
• całkowite
• na osobę
46,36 mld dolarów międzynar.
6823[dolarów międzynar.
Paragwaj. Warunki naturalne
Kraj nizinny;
ok. 60% powierzchni Paragwaju zajmuje rozległa, aluwialna równina Chaco Północne (północna część krainy Gran Chaco), pokryta grubą warstwą czwartorzędowych żwirów, piasków, mułów i miejscami lessów; przeciętna wysokość 40–100 m, największa w pasmie Serranía San Jorge — 1000 m (León, najwyższy szczyt kraju). Chaco Północne od północnego zachodu ogranicza pogórze Andów (wysokość ok. 500 m), od wschodu — wzniesienia i krystaliczne grzbiety Wyżyny Brazylijskiej, m.in. Villarrica (wysokość 680 m); we wschodniej części kraju liczne ostańce denudacyjne, najwyższy San Rafael (wysokość 850 m). Klimat zwrotnikowy, kontynent. suchy na północnym zachodzie, przejściowy na większości terytorium kraju i wilgotny na północnym wschodzie; upalne lato (średnia temperatura w styczniu 27–29°C) i łagodna zima (średnia temperatura w lipcu do 17°C); zimą częsty napływ chłodnego powietrza z południa i spadki temperatury poniżej 0°C na południu kraju; średnia roczna suma opadów od 450–700 mm na północnym zachodzie do 2000 mm na północnym wschodzie; opady głównie letnie, od listopada do marca. Przez terytorium Paragwaju płyną wielkie rzeki Ameryki Południowej: Parana (na granicy z Brazylią i Argentyną), Paragwaj — płynie południkowo przez środkową część kraju; dopływy Paragwaju (największy Pilcomayo) tworzą meandry i rozlewiska; na obszarze Chaco Boreal, gdzie odpływ powierzchniowy wód jest bardzo ograniczony, występują liczne bagna i błota (częściowo zasolone). Największe jeziora: Ypoá (powierzchnia 260 km2) i Ypacaraí. Naturalne zbiorowiska roślinne tworzą lasy i suche sawanny. Lasy zajmują 44,5% (2007) powierzchni kraju (w latach 70. — ok. 50% powierzchni), na północnym wschodzie — podzwrotnikowe wiecznie zielone, przechodzące na obszarach środkowych w lasy zalewowe i widne (tracą liście w porze suchej) z cennymi gatunkami drzew (m.in. kebraczo). Chaco Boreal porasta sucha sawanna, zbiorowiska trawiaste (tzw. chaco), roślinność bagienna i słonolubna oraz zarośla kolczaste z domieszką kaktusów (na północnym zachodzie). Przeważają czerwonobrązowe i czerwone gleby laterytowe; duże kompleksy gleb bagiennych. Obszary chronione zajmują 14,1% (2007) powierzchni kraju, w tym 15 parków narodowych.
Paragwaj jest jednym z najsłabiej rozwiniętych krajów Ameryki Południowej; niestabilna sytuacja polityczna, korupcja, znaczna szara strefa utrudniają rozwój gospodarczy; duży udział kapitału zagranicznego w rolnictwie i przemyśle, głównie z Brazylii i Argentyny, ograniczony 2001 po wstrzymaniu przez rząd prywatyzacji wielu przedsiębiorstw; od 2003 ponowny napływ kapitału zagranicznego akceptującego politykę gospodarczą nowego prezydenta Paragwaju; produkt krajowy brutto na 1 mieszkańca wg parytetu siły nabywczej wynosi 4,5 tys. dolarów USA (2007); usługi dostarczają 60% wartości produktu krajowego brutto, rolnictwo 22,4%, przemysł 17,6%; rozwinięty reeksport (często nielegalny) dóbr konsumpcyjnych (elektronika, wyroby tytoniowe i alkoholowe).
Przemysł słabo rozwinięty;
niewielkie wydobycie soli kam., wapieni i gipsu; nieeksploatowane złoża rud żelaza, uranu, miedzi i manganu. Prawie 100% energii elektrycznej dostarczają elektrownie wodne, największa Itaipú na Paranie (wspólna z Brazylią); produkcja energii elektrycznej wynosi 51,3 mld kW·h (2003), z czego ok. 90% jest przeznaczone na eksport. Z przemysłu przetwórczego rozwinięty gł. przemysł mięsny (duże rzeźnie-chłodnie należące do kapitału zagr.), poza tym olejarnie, cukrownie, gorzelnie oraz przetwórnie herba mate; tradycyjnym przemysłem jest garbarstwo i przemysł drzewny (większość tartaków w portach nad rz. Paragwaj), obejmujący także ekstrakcję taniny z drzew kebraczo; zwiększa się znaczenie przemysłu włók., przetwarzającego miejscową bawełnę i wełnę oraz przemysłu mebl.; gł. ośr. przem. jest Asunción.
W rolnictwie pracuje 45% ogółu zatrudnionych;
dominują wielkie gospodarstwa rolne, latyfundia o pow. do kilkuset tys. ha; do 3% właścicieli należy ponad 80% pow. areału rolnego; rozpowszechniony system dzierżawy ziemi. Użytki rolne zajmują 62% pow. kraju (2000), w tym prawie 55% pow. — naturalne łąki i pastwiska, ok. 7% — grunty orne i sady (najwięcej we wschodniej części Paragwaju). Ekstensywna hodowla bydła (9,6 mln sztuk) o profilu mięsnym; mniejsze znaczenie ma hodowla trzody chlewnej (w strefach podmiejskich), koni i owiec (na zachodzie). Główne rośliny uprawne: kukurydza, bawełna i soja, której P. jest czołowym świat. producentem (3,5 mln t, 2005) i eksporterem, ponadto uprawia się pszenicę, ryż, trzcinę cukrową, fasolę, bób, groch oraz maniok i bataty; sadownictwo: herba mate (3. producent w świecie, 92,6 tys. t), banany, owoce cytrusowe, ananasy; warzywnictwo (pomidory, cebula). Eksploatacja lasów (zwłaszcza drewno kebraczo); zbieractwo m.in. owoców dzikiej pomarańczy i wyrób olejków eterycznych.
Sieć komunik. słabo rozwinięta;
prawie 30 tys. km dróg, w tym ok. 50% o nawierzchni utwardzonej oraz 441 km linii kol. (2004); przez Paragwaj przebiega odgałęzienie Drogi Panamer., łączące Asunción z Boliwią i Brazylią; duże znaczenie ma transport juczny (zwłaszcza w zachodniej części) i żegluga na Paranie, Paragwaju i ich dopływach (łącznie 3,1 tys. km dróg wodnych); gł. porty rzeczne: Asunción, Concepción i Villa Hayes na Paragwaju oraz Encarnación i Ciudad del Este na Paranie; międzynar. porty lotn. w Asunción i Ciudad del Este. Łączność słabo rozwinięta; 320 tys. abonentów telefonii stacjonarnej; w użytkowaniu 1,9 mln telefonów komórkowych (2005).
Wartość eksportu 1,5 mld dol. USA, importu 2,9 mld dol. USA (2005);
eksport soi i oleju sojowego, mięsa wołowego i skór oraz drewna; import maszyn, środków transportu, produktów naft., odzieży, żywności; wymiana handl. gł. z Brazylią, Urugwajem, Argentyną, USA.
Terytorium obecnego Paragwaju, zamieszkane przez Indian (głównie Guarani), w 1. połowie XVI w. było eksplorowane przez Hiszpanów, którzy zapoczątkowali osadnictwo europejskie, zakładając 1537 Asunción. Chrystianizację Indian powierzono jezuitom, których misje tzw. (redukcje) stanowiły quasi-państwo, nazywane potocznie Republiką Guaranów. Władzę duchowną i świecką sprawowali w nim do czasu likwidacji zakonu (1767) jezuici, po czym przeszło ono pod kontrolę Korony hiszpańskiej. Do 1776 Paragwaj administracyjnie podlegał wicekrólestwu Peru, a następnie wicekrólestwu La Platy. 1717–35 był objęty antykrólewskim powstaniem comuneros. Po obaleniu 1810 władzy hiszpańskiej w Buenos Aires, V 1811 powstanie antyhiszpańskie wybuchło w Asunción i Paragwaj ogłosił niepodległość. W X 1813 Kongres proklamował utworzenie Republiki Paragwaju, uniezależniając ją od władz w Buenos Aires. Pierwsze pół wieku niepodległości było dla Paragwaju okresem stabilizacji politycznej i rozwoju gospodarczego pod rządami J.G. Rodrigueza de Francíi (1814–40) oraz rodziny Lópezów: ojca, Carlosa Antonio (1844–62) i syna, Francisca Solano (1862–70). Paragwaj był państwem izolowanym (Brazylia dopiero 1844 uznała jego niepodległość, Argentyna 1852), toteż prowadzili oni politykę samowystarczalności ekonomicznej i stworzyli oryginalny model państwa o egalitarnym społeczeństwie, które kontrolowało w znacznym stopniu gospodarkę, dysponowało większością ziemi i posiadało monopol w handlu zagranicznym. W 1842 zniesiono niewolnictwo, 1848 zlikwidowano misje kościelną (państwo prowadziło politykę antyklerykalną), dokonano też reorganizacji sądownictwa i systemu podatkowego. Paragwaj na początku lat 60. XIX w. był jednym z najlepiej rozwiniętych gospodarczo państw Ameryki Łacińskiej. Gwałtownym zwrotem w jego dziejach stała się wojna paragwajska 1864–70 z Argentyną, Brazylią i Urugwajem. Paragwaj poniósł klęskę, został doszczętnie spustoszony i utracił ok. 2/3 mieszkańców. Do 1876 był okupowany przez Argentynę i Brazylię, które nałożyły nań wysoką kontrybucję i zmusiły do zrzeczenia się znacznej części terytorium.
Po wojnie kraj pogrążył się w chaosie politycznym. Trwały bezustanne walki frakcyjne o władzę w utworzonej 1887 konserwatywnej Partii Czerwonej, rządzącej do 1904. Wyprzedano ziemie państwowe, doprowadzając do powstania wielkich prywatnych latyfundiów i złamano państwowy monopol w handlu zagranicznym. Wyprowadziło to Paragwaj z zastoju gospodarczego, ale uzależnili go od obcych kapitałów, które zaczęły napływać w latach 80. i 90. Do końca lat 20. XX w., czyli w pierwszym okresie trwających do 1940 rządów Partii Liberalnej, nadal utrzymywała się groźba wojny domowej, a w latach następnych nasilały się incydenty zbrojne z Boliwią. Doprowadziły one do tzw. wojny o Chaco 1932–35, z której Paragwaj wyszedł zwycięsko, zdobywając ok. 3/4 spornego terytorium. Wojna skonsolidowała społeczeństwo, ale wkrótce odżyły konflikty wewnętrzne. Po zamachu stanu 1936 władzę przejęli uczestnicy ruchu febrerystów, dążącego do przebudowy państwa. Nowy rząd przetrwał zaledwie do 1937; liberałowie realizowali program febrerystów, ale 1940 utracili władzę. Znaczny wpływ na rządy zdobyła (i utrzymała do 1993) armia. Podczas II wojny światowej Paragwaj, który opierał się naciskom aliantów, by ograniczyć wpływy niemieckie, dopiero II 1945 wypowiedział wojnę państwom Osi. Koniunktura wojenna (zwłaszcza zapotrzebowanie na produkty rolne — eksportowe towary Paragwaju) poprawiła sytuację gospodarczą państwa, na czym skorzystała armia, umacniając swoją pozycję. W 1954 władzę przejął, w wyniku wojskowego zamachu stanu, gen. A. Stroessner.
Paragwaj. Historia częśc 1
Paragwaj. Historia część 2
Stroessner wkrótce podporządkował sobie i rozbudował Partię Czerwoną, która stała się, oprócz wojska, głównym filarem jego rządów; udzielił gwarancji obcym inwestycjom i utrzymywał ścisłe związki z USA, co zapewniło mu pomoc gospodarczą i kredyty międzynarodowych organizacji finansowych. W 1963 przeprowadził reformę rolną (podział ziemi państwowej, bez naruszania wielkich latyfundiów). Rządzący nieprzerwanie do 1989 Stroessner utrzymywał pozory legalności i demokracji (regularnie przeprowadzane wybory parlamentarne i prezydenckie, w których kandydował dzięki zmianom w konstytucji). Stabilność rządów zapewniał permanentny stan wyjątkowy. Wielu działaczy opozycyjnych na skutek prześladowań znalazło się na emigracji. Od 2. połowy lat 50. reżim był zwalczany przez partyzantkę antyrządową, a od lat 60. przez Kościół katolicki. W 1989 został obalony w wyniku wojskowego zamachu stanu gen. A. Rodrigueza, który wkrótce zwyciężył w wyborach prezydenckich jako kandydat rządzącej Partii Czerwonej.
W kolejnych wyborach (1993) zwyciężył cywilny polityk konserwatywny, J.C. Wasmosy Monti; okres jego rządów zdominowały afery korupcyjne, udział wysokiej rangi urzędników i wojskowych w przemycie narkotyków oraz praniu brudnych pieniędzy, a także konflikt z głównodowodzącym siłami zbrojnymi, gen. L.C. Oviedo, który 1996 dokonał nieudanej próby zamachu stanu. W 1998 Oviedo został oficjalnym kandydatem colorados w wyborach prezydenckich, jednak tuż przed głosowaniem sąd wojsk. skazał go na 10 lat więzienia. W wyborach zwyciężył inny kandydat Partii Czerwonej, R. Cubas Grau, który wkrótce uwolnił Oviedo. W III 1999 zamordowano politycznego rywala Cubasa, wiceprezydenta L.M. Argaña. Po zamieszkach w Asunción prezydent ustąpił i wyjechał z kraju. W kolejnych wyborach (IV 2003) zwyciężył N. Duarte z Partii Czerwonej. We IX 2002 Transparency International uznała Paragwaj za najbardziej skorumpowane państwo w Ameryce Łacińskiej (i 3. na świecie).
Mapa Paragwaju i okolic z 1756
Szata roślinna jest dość dobrze zachowana, lasy zajmują ponad 40% powierzchni kraju. Na wschodzie kraju rosną wiecznie zielone lasy podzwrotnikowe wilgotne, występuje tam wiele gatunków cennych drzew. Charakterystycznymi roślinami są arakurie i ostrokrzew paragwajski. Najwilgotniejsze lasy rosną w północno-wschodniej części kraju. We wschodnim regionie rosną widne, suche lasy zwane chaco, które składają się z kolczastych zarośli i drzew. Do drzew należą m.in. wierzbowce białe i czerwone oraz kebraczo. Między strefami leśnymi, wzdłuż rzeki Paragwaj rozciągają się sawanny, a w pasie nadbrzeżnym - bagniste tereny typu pantanal. W północno-zachodnim regionie kraju rosną suche sawanny z udziałem kaktusa. W Chaco lokalnie występują stepy.
formacja roślinna, zwykle wielogatunkowa, ale pozbawiona drzew.
Las bukowy
Pantanal w czasie pory deszczowej
Kebraczo, kwebracho
Biocenoza leśna – kompleks roślinności swoisty dla danego kontynentu geograficznego.
Ostrokrzew paragwajski
Rozległa równina aluwialna w Ameryce Południowej.
Gatunek ten dostarcza taninę (rodzaj garbnika) oraz bardzo twarde drewno.
Występuje w stanie dzikim w Ameryce Południowej (Brazylia, Argentyna, Paragwaj, Urugwaj.
Formacja trawiasta strefy międzyzwrotnikowej o klimacie gorącym z wyraźnie zaznaczoną porą suchą oraz porą deszczową.
Hiszpańska nazwa potoczna to yerba mate, a portugalska erva-mate.
Stepy
Sawanna w Tanzanii
Rzeka Paragwaj
Rzeka Paragwaj w okolicy Asunción
Główne dopływy
Paragwaj (port. Rio Paraguai, hiszp. Río Paraguay) – rzeka w Ameryce Południowej, w środkowej części kontynentu. Jej długość wynosi 2200 km, a powierzchnia dorzecza 1150 tys. km². Wypływa z Brazylii, z wyżyny Mato Grosso, z Serra dos Parecis. Przepływa przez kotlinę Pantanal i nizinę Gran Chaco.
W górnym biegu stanowi naturalną granicę między Brazylią a Paragwajem, a w dolnym – między Paragwajem a Argentyną. Na terenie Argentyny rzeka Paragwaj wpada do Parany, stanowiąc jej największy dopływ.
Miasta nad rzeką Paragwaj
Asunción
Corumba
Concepción
Tebicuary
Pilcomayo
Negro
Apa
Nabileque
Bermejo
Długość 2200 km
Główną instytucją nauk. w Paragwaju jest Akad. Paragwajska w Asunción (zał. 1927) afiliowana do Hiszp. Akad. Król.;
ponadto działają: Akad. Kultury i Języka Indian Guarani w Asunción (zał. 1975), 14 państw. instytutów badawczych w Asunción, Encarnación i Concepción kierowanych przez dep. nauki Minist. Kultury, 2 uniw. w Asunción: państw. (zał. 1889) i katol. Nostra Señora de la Asunción (zał. 1960).
Informacje i ciekawostki o Paragwaju
Kraj Paragwaj jest oficjalnie nazywany Republiką Paragwaju. Przed przyjazdem Hiszpanów w 1500 roku, Paragwaj był zamieszkiwany głównie przez rdzenną ludność znaną jako Guarani od tysięcy lat. Mieszkańcy Paragwaju zbuntowali się przeciwko Hiszpanom w 1811 roku i 14 maja 1811 roku ogłosili swoją niezależność od Hiszpanii. 15 maja uznano ich niepodległość. Do lat 90-tych XX wieku kraj ten miał historię konfliktu i autorytaryzmu. Oto lista ciekawostek, informacji i faktów o Paragwaju.
Ciekawostki o Paragwaju
1. W Paragwaju odbyła się pierwsza w historii konferencja państw śródlądowych. Wzięło w niej udział ponad 30 państw. Jego brak wybrzeża i liczba ludności wynosząca zaledwie 5,8 miliona nie powstrzymuje go od posiadania największej marynarki wojennej jakiegokolwiek kraju śródlądowego, z lotnictwem morskim, korpusem obrony rzecznej i strażą przybrzeżną.
2. Stolicą Paragwaju jest Asuncion. Jest to centrum kulturalne Paragwaju i jedno z najstarszych miast Ameryki Południowej.
3. Do najbardziej zaludnionych miast Paragwaju należą Asuncion, San Lorenzo, Luque, Capiata, Lambare i Fernando De La Mora.
4. Według Alberto Pereiry z ambasady Paragwaju w Londynie, gościnność zajmuje wysokie miejsce na liście zobowiązań społecznych w Paragwaju.
5. Wojna paragwajska w latach 1864-1870 doprowadziła do śmierci około 70% ludności Paragwaju z powodu chorób i wojny. Kwestie polityczne i korupcja w rządzie nadal dręczą Paragwaj.
6. Paragwaj jest podzielony na dwie części przez rzekę Paragwaj i jest drugą co do wielkości rzeką w Ameryce Południowej.
7. Chociaż oryginalny język ojczysty, Guarani jest nadal używany przez wszystkich w kraju.
8. Były kapitan paragwajskiej piłki nożnej José Luis Chilavert, grając w prawie 700 meczach dla klubu i kraju jako bramkarz, udało mu się zdobyć 67 goli w swojej karierze dzięki temu, że był specjalistą od rzutów karnych i rzutów wolnych.
9. Najbardziej popularnymi sportami w Paragwaju jest piłka nożna.
10. Koronki to popularne rzemiosło obok haftu. Kobiety i mężczyźni często czerpią inspirację projektową z pajęczyn.
11. Populacja Paragwaju wynosi około 6,8 mln osób.
12. Oficjalną walutą Paragwaju jest Guarani, z kodem PYG.
13. Narodową potrawą Paragwaju jest sopa paragwaj. Jest to danie kukurydziane z cebulą i serem. Paragwajczycy lubią również danie Guarani z fasoli i kukurydzy zwanej jopara.
14. Paragwaj jest narodem dwujęzycznym: Guaraní to jego pierwszy język i hiszpański, drugi język. Jest to również jeden z niewielu krajów Ameryki Południowej, które zachowały swój język ojczysty jako język urzędowy.
16. Ze względu na centralne położenie kraju w Ameryce Południowej, jest on czasami nazywany Corazón de Sudamérica (Serce Ameryki Południowej).
17. Linia kolejowa Asunción-Encarnación była pierwszą linią kolejową w Ameryce Południowej. Została zbudowana przez brytyjskich inżynierów w latach 1858-1861.
18. W 1811 r. Paragwaj uzyskał niepodległość od Hiszpanii. Jednak w ciągu pierwszych 60 lat niepodległości rządziło nią trzech dyktatorów.
19. Trzeci dyktator kraju, Francisco López, prowadził w latach 1865-1870 wojnę z Urugwajem, Brazylią i Argentyną. Podczas konfliktu zginęła połowa populacji mężczyzn.
20. Paragwaj jest krajem śródlądowym, który graniczy z niektórymi z największych krajów Ameryki Południowej: Argentyna, Brazylia i Boliwia.
Informacje o Paragwaju
21. Paragwaj wraz z Boliwią jest jedynym, obok Boliwii, krajem śródlądowym w Ameryce Południowej.
22. Ma jeden wspólny punkt graniczny z dwoma innymi krajami, Argentyną i Brazylią.
23. Brak linii brzegowej nie stanowi problemu dla Paragwaju. Posiadają największą flotę wśród krajów śródlądowych na świecie.
24. W XX wieku Paragwaj doświadczył kolejnych trzech dekad dyktatury pod wodzą Alfredo Stroessnera, który został ostatecznie obalony w 1989 roku.
25. Paragwaj otrzymuje prawie 100% energii elektrycznej z elektrowni wodnych.
26. Tama Itaipu, której współwłaścicielem jest Brazylia, produkuje 75% tej ilości.
27. Położona na rzece Parana zapora Itaipu jest drugą co do wielkości na świecie.
28. W Paragwaju pojedynki na rewolwery/pistolety są nadal legalne, o ile obie strony są zarejestrowanymi dawcami krwi.
29. Paragwaj jest domem dla dużych bagien, lasów subtropikalnych i dzikich obszarów obejmujących sawannę i zarośla.
30. Cerro Peró lub Cerro Tres Kandú to szczyt i najwyższy punkt Paragwaju, z wysokością 842 metrów.
31. Park Narodowy Cerro Cora jest największym obszarem chronionym w Paragwaju z 5,538 ha. Założony 11 lutego 1976 roku, jest rezerwatem przyrody, jak również ważnym zabytkiem.
32. Rzeka Paragwaj, która dzieli kraj na dwie połowy, jest drugą najdłuższą rzeką Ameryki Południowej po bardziej znanej rzece Amazonii.
33. Tylko około 2% całej populacji Paragwaju żyje na zachód od rzeki Paragwaj.
34. Około 95% ludności Paragwaju to Metysi, czyli ludność mieszana pochodzenia hiszpańskiego i rdzennej Guaraní.
35. Paragwaj posiada 1 obiekt światowego dziedzictwa UNESCO.
Osobny artykuł: Siły zbrojne Paragwaju.
Paragwaj dysponuje trzema rodzajami sił zbrojnych: wojskami lądowymi, marynarką wojenną oraz siłami powietrznymi. Uzbrojenie sił lądowych Paragwaju składało się w 2014 roku m.in. z: 15 czołgów, 63 opancerzonych pojazdów bojowych oraz 50 zestawów artylerii holowanej. Marynarka wojenna Paragwaju dysponowała w 2014 roku 26 okrętami obrony przybrzeża. Paragwajskie siły powietrzne z kolei posiadały w 2014 roku uzbrojenie w postaci m.in. 19 samolotów transportowych oraz 13 śmigłowców.
Wojska paragwajskie w 2014 roku liczyły 10,7 tys. żołnierzy zawodowych oraz 165 tys. rezerwistów. Według rankingu Global Firepower (2014) paragwajskie siły zbrojne stanowią 89. siłę militarną na świecie, z rocznym budżetem na cele obronne w wysokości 145 mln dolarów (USD).
Jaguar amerykański
Pancernik
Sarniak pampasowy
Wiskacza
Wiskacza (Lagidium) – rodzaj gryzoni z rodziny szynszylowatych obejmujący gatunki występujące w Ameryce Południowej.
Sarniak pampasowy, jeleń pampasowy (Ozotoceros bezoarticus) – średniej wielkości gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny jeleniowatych (Cervidae).
Pancernikowate (Dasypodidae) – rodzina ssaków łożyskowych zaliczanych do rzędu pancernikowców (nadrzędu szczerbaków). Obejmuje 8 rodzajów i 20 gatunków.
(Panthera onca) – gatunek ssaka z rodziny kotowatych, zaliczany do wielkich kotów i jedyny przedstawiciel rodzaju Panthera spotykany w Amerykach.
Fauna na większości terenów należy do krainy chilijsko-patagońskiej, a północno-wschodnia część kraju to kraina gujańsko-brazylijska. Świat zwierząt jest dobrze zachowany. W Chaco żyją jaguary, które żyją także we wschodnim regionie. Liczne są gryzonie m.in. wiskacze, jelenie pampasowe i pancerniki. Największym gryzoniem jest typowym dla Ameryki Południowej - kapibara. Występuje wiele gatunków endemicznych, szczególnie w przypadku płazów oraz ryb. W wodach rzecznych żyją mięsożerne piranie, które są powszechnym gatunkiem ryb. Nad wodami występują także krokodyle i boa dusiciele. W lasach krainy gujańsko-brazylijskiej do spotykanych gatunków należą pekari, różne gatunki mrówek, jadowitych węży i pająków- czyli zwierząt typowych dla wilgotnych lasów.
Boa dusiciel
Kapibara
Krokodyle
Piranie
Kapibara (Hydrochoerus) – rodzaj gryzoni z rodziny kawiowatych.
Krokodyle (Crocodilia) – rząd dużych gadów drapieżnych z grupy zauropsydów, wiodących ziemno-wodny tryb życia. Pojawiły się 83,5 mln lat temu (czyli w późnej kredzie).
Boa dusiciel (Boa constrictor) – gatunek węża z rodziny dusicieli, jeden z przedstawicieli podrodziny boa.
Piraniowate (Serrasalmidae) – rodzina słodkowodnych ryb kąsaczokształtnych (Characiformes), endemitów Ameryki Południowej.
Kapibary występują w Ameryce Południowej.
Pekari
Występują na południowym zachodzie Ameryki Północnej i na całym obszarze Ameryki Środkowej i Południowej.
Pekariowate (Tayassuidae) – rodzina ssaków łożyskowych z rzędu parzystokopytnych, spokrewniona ze świniowatymi.
Pająki jadowite
Węże jadowite
Różne gatunki mrówek
Węże (Serpentes) – podrząd gadów z rzędu łuskonośnych. Charakteryzują się wydłużonym, beznogim ciałem i aparatem szczękowym umożliwiającym niezwykle szerokie rozwarcie szczęk, a co za tym idzie połykanie ofiar w całości, brakiem błony bębenkowej i ucha środkowego.
Mrówkowate (Formicidae) – rodzina owadów należąca do rzędu błonkówek, podrzędu trzonkówek. Bardzo rozpowszechnione, występują praktycznie pod każdą szerokością geograficzną, tworzą społeczności kastowe żyjące w gniazdach. Liczbę gatunków mrówek szacuje się na około 12 tysięcy. W Polsce występują 103 gatunki.
Pająki (Araneae) – najliczniejszy rząd pajęczaków, należy do niego ponad 40 tys. opisanych gatunków. Są to zwierzęta głównie lądowe, o rozmiarach od 0,5 mm do 12 cm ciała i do ok. 32 cm rozstawu odnóży.
Często samice są większe od samców.
# Katolicyzm – 86%
# Protestantyzm – 8% (głównie: zielonoświątkowcy – 4%)
# Brak religii – 3%
# Tradycyjne religie plemienne – 1,7%
# Mormoni – 1,3%
# Świadkowie Jehowy – 0,14%
Polonia paragwajska zaczęła się kształtować w okresie międzywojennym;
do Paragwaju przybyło wówczas ok. 12 tys. pol. emigrantów z Brazylii oraz z kraju; osiedlili się gł. w osadzie Fram k. Carmen del Paraná; powstały pol. organizacje i szkoły; część Polaków przeniosła się do Argentyny; Polonia paragwajska jest nieliczna (1970 prawdopodobnie ok. 2 tys. osób).
Paragwaj. Polonia i Polacy
Około 95% ludności Paragwaju stanowią Metysi (gł. potomkowie białych i Indian Guarani), ok. 2% — Indianie (zamieszkują zachodnią część kraju), 2% — biali, pozostała część to ludność pochodzenia azjat. (gł. Japończycy). Językiem hiszp. i guarani posługuje się ok. 50% ludności, wyłącznie hiszp. — 6%, guarani — 40%. Katolicy stanowią 96% społeczeństwa, protestanci — ponad 2%. Wysoki przyrost naturalny — 24,6‰ (2006); 37,7% ludności w wieku do 15 lat; przeciętna długość życia: 73 lata mężczyźni, 78 lat kobiety. Średnia gęstość zaludnienia 14 osób na km2 (2004); 97% ludności zamieszkuje terytoria położone na wschód od rzeki Paragwaj; obszary północno-zachodnie są niemal bezludne. W miastach mieszka 57% ludności (2002); gł. m.: Asunción, San Lorenzo, Ciudad del Este, Concepción, Encarnación i Fernando de la Mora.
Mapa gęstości zaludnienia
Piękne zdjęcia z Paragwaju
Palacio de los López w Asunción
Paragwaj. Ustrój polityczny.
Zgodnie z konstytucją z 1992 Paragwaj jest republiką, prezydentem, wybierany w wyborach powszechnych na 5-letnią kadencję, jako głową państwa i szefem rządu. Władza ustawodawcza należy do 2-izbowego Kongresu (80-osobowa Izba Deputowanych i 45-osobowy Senat) o kadencji 5-letniej, wybieranego w wyborach powszechnych. Władza wykonawcza należy do rządu, powoływanego przez prezydenta i przed nim odpowiedzialnego.
Palacio de López - pałac w stolicy Paragwaju, Asunción. Pełni rolę siedziby prezydenta i rządu Republiki Paragwaju.
Głównymi siłami politycznymi są: Stowarzyszenie Narodowo-Republikańskie (ANR, zw. Partią Czerwoną, Partido Colorado, PC), założone 1887), i Prawdziwa Partia Radykalno-Liberalna (Partido Liberal Radical Auténtico, PLRA) — 1978, socjaldemokratyczna Partia Rewolucji Lutowej (Partido Revolucionario Febrerista, PRF) — 1951.
Paragwaj dzieli się na 17 departamentów i jeden dystrykt stołeczny
# Górny Paragwaj (Alto Paraguay)
# Górna Parana (Alto Paraná)
# Amambay
# Asunción*
# Boquerón
# Caaguazú
# Caazapá
# Canindeyú
# Central
# Concepción
# Cordillera
# Guairá
# Itapúa
# Misiones
# Ñeembucú
# Paraguarí
# Presidente Hayes
# San Pedro
Podział administracyjny
PREZENTACJĘ DOTYCZĄCĄ REPUBLIKI PARAGWAJU PRZYGOTOWAŁA UCZENNICA KLASY 8 SZKOŁY PODSTAWOWEJ URSZULA FRĄCZEK.
DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ.