Introducing
Your new presentation assistant.
Refine, enhance, and tailor your content, source relevant images, and edit visuals quicker than ever before.
Trending searches
W ekosystemie między biocenozą a biotopem odbywa się ciągłe krążenie materii. Obiegi pierwiastków lub prostych związków chemicznych w przyrodzie noszą nazwę cykli biogeochemicznych. Do najważniejszych należy: obieg węgla, azotu, siarki, fosforu, a ponadto obieg wody. Obiegi węgla, azotu i wody stanowią przykłady cykli biogeochemicznych typu gazowego, gdzie głównym rezerwuarem danej substancji chemicznej jest atmosfera lub hydrosfera. Natomiast obiegi siarki i fosforu są przykładem obiegów typu sedymentacyjnego, w których większość puli zasobów pierwiastka znajduje się w litosferze.
Efekt cieplarniany
C – pierwiastek chemiczny o symbolu C (carbon, łac. carboneum) należący do węglowców (XIV grupa pierwiastków w układzie okresowym). Polską nazwę zaproponował Filip Neriusz Walter. Węgiel posiada liczbę atomową wynoszącą 6 oraz względną masę atomową wynoszącą 12,011 u (atomowe jednostki masy). Niemetal ten posiada cztery elektrony walencyjne, a w naturze występują jego trzy izotopy: izotop węgla 12C, 13C i 14C. Izotopy 12C oraz 13C są izotopami stabilnymi, natomiast izotop 14C jest promieniotwórczy, którego czas połowicznego rozpadu wynosi około 5700 lat.
Zjawisko podwyższenia temperatury planety powodowane obecnością gazów cieplarnianych w atmosferze. Zmiany powodujące wzrost roli efektu cieplarnianego mogą być jedną z przyczyn globalnego ocieplenia.
"Efekt cieplarniany" odnosi się zarówno do podwyższenia temperatury, związanego z czynnikami naturalnymi, jak i do zmiany tego efektu, wywołanego emisja gazów cieplarnianych wskutek działalności człowieka. W potocznym rozumieniu efekt naturalny jest często pomijany, zwracana jest natomiast uwaga na wzrost temperatury Ziemi w ciągu ostatniego stulecia, zwany globalnym ociepleniem. Efekt cieplarniany (naturalny), jest zjawiskiem korzystnym dla ksztaltowania warunków życia na Ziemi. Szacuje się, że podnosi on temperaturę powierzchni o 20 - 34 °C. Średnia temperatura naszej planety wynosi 14 - 15 °C[4]. Gdyby efekt cieplarniany nie występował, przeciętna temperatura Ziemi wynosiłaby ok. -19 °C[5).
Dzięki istniejącym łańcuchom
pokarmowym węgiel przechodzi od roślin
do konsumentów i rzędu (roślinożerców),
a następnie do konsumentów Il rzędu
(mięsożerców). Węgiel wraca do obiegu
(do atmosfery) jako CO2, powstający w
procesie oddychania heterotrofów i
autotrofów.
Nie wszystkie rośliny i zwierzęta są zjadane przez inne zwierzęta. Jako obumarła materia organiczna stanowią one źródło pokarmu dla destruentów, głównie bakterii i grzybów saprofitycznych. Odżywiając się materią organiczną, destruenci wbudowują w swoje ciało atomy węgla, a równocześnie powodują rozkład materii organicznej do nieorganicznej. Część tej martwej materii wiele HO milionów lat temu przekształciła się w paliwa kopalne, np. węgiel kamienny, ropę. Rozklad materii organicznej, przebiegający z udziałem destruentów, oraz oddychanie producentów, a głównie konsumentów, pozwalają utrzymać na stałym poziomie zawartość CO2 w atmosferze (0,03%). Jednakże obecnie bilans ten ulega pewnemu zachwianiu, m.in. na skutek przemysłowego przetwarzania przez człowieka paliw kopalnych zawierających głównie węgiel (spalanie ropy, węgla, drewna)
Podczas procesów energetycznych węgiel zawarty w związkach chemicznych jest tleniony i w postaci dwutlenku węgla w procesie oddychania jest wydalany do atmosfery lub wody.
Źródłami węgla w przyrodzie sa:
-atmosfera,
przemysł,
-środki transportu,
procesy rozkładu, -oddychanie organizmów.
Azot nalezy do makroelementów i jest podstawowym pierwiastkiem wchodzącym w skład białek, a także kwasów nukleinowych. Azot atmosferyczny, pomimo że zawartość jego w atmosferze wynosi 78%, jest bardzo trudno dostępny dla roślin. Wyjątek stanowią rośliny motylkowate (np. lubin, koniczyna, wyka), żyjące w symbiozie z bakteriami brodawkowymi z rodzaju Rhizobium. Oprócz tego wolny azot atmosferyczny wiązą inne organizmy, jak np. bakterie tlenowe (Azotobacter) i beztlenowe (Clostridium), żyjące w glebie. W środowisku wodnym azot jest wiązany przez niektóre gatunki sinic Rośliny (poza nielicznymi wyjatkami) czerpia azot z gleby i wody glównie w postaci jonów amonowych (NH+4) lub azotanowych (NO-3). Przyswojony przez rasliny azot jest wykorzystywany przez konsumentów w postaci bialka roślinnego Produkty metabolicznych przemian białek i innych związków azotowych sa wydalane przez zwierzeta jako amoniak, mocznik i kwas moczowy, a nastepnie rozkladane przez bakterie nitryfikacyjne
Aa
Azot nalezy do makroelementów i jest podstawowym pierwiastkiem wchodzącym w skład białek, a także kwasów nukleinowych. Azot atmosferyczny, pomimo że zawartość jego w atmosferze wynosi 78%, jest bardzo trudno dostępny dla roślin. Wyjątek stanowią rośliny motylkowate (np. lubin, koniczyna, wyka), żyjące w symbiozie z bakteriami brodawkowymi z rodzaju Rhizobium. Oprócz tego wolny azot atmosferyczny wiązą inne organizmy, jak np. bakterie tlenowe (Azotobacter) i beztlenowe (Clostridium), żyjące w glebie. W środowisku wodnym azot jest wiązany przez niektóre gatunki sinic Rośliny (poza nielicznymi wyjatkami) czerpia azot z gleby i wody glównie w postaci jonów amonowych (NH+4) lub azotanowych (NO-3). Przyswojony przez rasliny azot jest wykorzystywany przez konsumentów w postaci bialka roślinnego Produkty metabolicznych przemian białek i innych związków azotowych sa wydalane przez zwierzeta jako amoniak, mocznik i kwas moczowy, a nastepnie rozkladane przez bakterie nitryfikacyjne
Aa