rodzaje nadwozi samochodów ciężarowych

Plandeka – najczęściej stosowane nadwozie, służące do przewozu największej grupy towarów. Plandeka to pokrycie ciężarówki, które daje możliwość ładowania z boku, z góry i z tyłu. Pod plandeką transportowane są dobra wymagające szczególnej ochrony przed wpływami pogody.

Plandeka

Jumbo – naczepa o zróżnicowanym poziomie podłogi; dzięki zastosowaniu kół o małej średnicy główna część podłogi jest obniżona, dając większą wysokość ładowną i tym samym pojemność naczepy (pow. ładunkowa w m3 jest większa).

Jumbo

kontener-pojemnik o dużej ładowności, służący do transportu oraz przechowywania rzeczy. Zazwyczaj jest to metalowa skrzynia służąca do przewozu drobnicy. Kontener mocowany jest na naczepie podkontenerowej. Budowa kontenera umożliwia przewóz ładunku jednym lub wieloma środkami transportu bez konieczności przeładowywania towaru. Obecnie kontenery są najpopularniejszą jednostką ładunkową w transporcie zarówno lądowym, jak i morskim, dzięki łatwości przeładunku i transportu.

kontener

Cysterna, silos – w połączeniu z ciągnikami siodłowymi tworzą zespoły pojazdów przeznaczonych do transportu substancji ciekłych (płynnych), gazów oraz ciał stałych, sypkich (np. mączki). Ładowność do ok 29t., pojemność przestrzeni ładunkowej ok. 29000 do 34000 dm3.

Cysterna, silos

Skrzynia – najczęściej otwarta (odkryta + plandeka luzem, rozładunek górą), przeznaczona do przewozu ładunków masowych, głównie do budowlanki. Ładunki sypkie mogą być wyładowane poprzez odblokowanie zamków burt i przechył skrzyni na boki oraz do tyłu.

Skrzynia

Sposób mocowania, w którym wykorzystane są przede wszystkim elementy konstrukcyjne jednostki ładunkowej, czyli ściany: przednia, boczne, kłonice, a w drugiej kolejności materiały sztauerskie. Wykorzystanie konstrukcji skrzyni ładunkowej do mocowania ładunku jest w praktyce dość trudne i w większości przypadków pomiędzy elementami przewożonego towaru pozostają wolne przestrzenie, dlatego często posiłkuje się dodatkowym sprzętem, jak np. palety, czy poduszki powietrzne.

Mocowanie blokowe

Technika polegająca na bezpośrednim połączeniu poprzez odciągi, głównie łańcuchowe, zaczepów ładunku z punktami mocowania pojazdu. Możliwe jest to tylko wtedy, gdy zaczepy ładunku mają taką samą wytrzymałość jak odciągi.

Mocowanie za pomocą odciągów prostych

Top – over lashing, czyli technika mocowania przy pomocy odciągów przełożonych wokół górnej części ładunku. Ma to na celu zapobieżenie przewróceniu oraz przesuwaniu się transportowanego towaru. Odciągi dociskają ładunek do podłoża zwiększając działanie siły tarcia i zapobiegając „wędrowaniu” ładunku wynikającemu z drgań podczas jazdy.

Mocowanie za pomocą odciągów przepasujących ładunek od góry

Sposób mocowania ładunku polegający na opasaniu go pętlą i umocowaniu do zaczepu na jednym z boków pojazdu. Przeciwdziała to przesunięciu się ładunku w przeciwnym kierunku. Aby uzyskać efekt równomiernego rozłożenia sił, takie odciągi zakłada się parzyście i przeciwlegle. Aby ładunek pozostawał nieruchomy względem osi wzdłużnej mocowanie musi się składać z dwóch par odciągów. Skuteczność takiego rozwiązania zależy w znacznej mierze od wytrzymałości punktów mocowania.

Mocowanie za pomocą odciągów pętlowych

Taki typ mocowania, gdzie wykorzystuje się strop przepasany przez narożne warstwy ładunku oraz dwa odciągi ukośne. Ta technika zapobiega przesuwaniu się i przewracaniu ładunku. Może być także w formie pętli przepasanej narożnie i zamocowanej dwoma odciągami do platformy załadunkowej. tzw. pętla narożna.

Mocowanie szpringowe

Występują jako materiały jednorazowego lub wielokrotnego użytku. Są proste w obsłudze, napełnia się je sprężonym powietrzem, często przy wykorzystaniu instalacji takiego powietrza w ciężarówce. Każda poduszka powinna posiadać instrukcję oraz zalecenia dotyczące nośności, jak również właściwego ciśnienia wewnątrz. Poduszek nie należy stosować w kontakcie z drzwiami oraz nieusztywnionymi elementami działowymi lub innymi powierzchniami tego typu. Zawsze należy sprawdzać, czy nie są nadmiernie zużyte.

Poduszki powietrzne

Służą do zabezpieczania elementów cylindrycznych, jak beczki, bele itp.

kliny

Sieci mogą składać się z taśm lub lin wykonanych z materiałów sztucznych albo ze stalowego drutu. Siatka wykonana z taśm służy głównie do wydzielania przestrzeni ładunkowej, sieci linowe są wykorzystywane do mocowania ładunku do palet lub bezpośrednio do zaczepów skrzyni. Siatka druciana ma zastosowanie przy okrywaniu otwartych pojazdów lub kontenerów, gdy ładunek nie wymaga użycia płachty z odciągami. Oczko siatki musi być mniejsze niż najmniejszy element ładunku. Płachty z odciągami stosujemy natomiast do zabezpieczenia ładunków sypkich jak żwiry, ziarno itp.

Siatki i płachty z odciągami

Do mocowania ładunków odpowiednie są przede wszystkim liny wykonane z polipropylenu lub poliestru, a to ze względu na swoją odporność na rozciąganie i zmiany warunków atmosferycznych. Liny poliamidowe (nylonowe) nadmiernie się rozciągają pod wpływem ciężaru, a sizalowe i manilowe po nasiąknięciu wodą tracą pierwotną wytrzymałość. Właściwie wykonana lina składa się przynajmniej z 3 skrętek, ma minimum 10mm średnicy, a jej końcówki są zabezpieczone przed strzępieniem. Na linie powinna znajdować się umieszczona przez producenta informacja o maksymalnym obciążeniu.

Liny

Są to bardzo często spotykane elementy wyposażenia mocującego. Zastosowanie i warunki techniczne, jakie powinien spełniać ten sprzęt określa norma EN – 12195-4. Można je zatem stosować zarówno do lin jak i odciągów łańcuchowych. Liny muszą być zaopatrzone w kausze i przynajmniej 3 zaciski linowe kabłąkowe z każdej strony (norma EN – 12195 – 5), co ma zabezpieczyć je przed obluzowaniem i zginaniem.

Napinacze