Introducing
Your new presentation assistant.
Refine, enhance, and tailor your content, source relevant images, and edit visuals quicker than ever before.
Trending searches
Naukowy opis róznych stylów. Do praktycznych zadań tej dziedziny należy m.in. rozwijanie w użytkownikach języka dbałości o dobór stosownych wyrazów i zwrotów, właściwą konstrukcję zdań ze względu na tresć i cel wypowiedzi oraz kontekst komunikacyjny.
styl artystyczny- odnosi się do literatury
styl funkcjonalny- dotyczący wypowiedzi mających cel praktyczny
styl artystyczny stanowi budowa komunikatu, która powoduje, że odbiorca zwraca uwagę nie tylko na treść, lecz także na formę wypowiedzi i sposób jej ukształtowania.
Termin ten oznacza style typowe, które są charakterystyczne dla wypowiedzi nieartystycznej. Kształtowały się one w miarę rozwoju języka, a granice między nimi są dość płynne. Specyficzne cechy danego stylu dotyczą przede wszystkim słownictwa, frazeologii, składni, fonetyki itp. Niewiele jest środków językowych, które występują tylko w jednym stylu, jednak między stylami użytkowymi łatwo dostrzec różnice. Obecnie wyróżnia się 4 podstawowe style funkcjonalne: potoczny, urzędowy, naukowy, publicystyczny.
Właściwy do języka mówionego używanego w swobodnej rozmowie w codziennych sytuacjach życiowych. Występuje także w pisanej odmianie języka (np. w listach, SMS-ach, felietonach, dziennikach, w utworach epickich i dramatycznych). Charakteryzuje się brakiem staranności w doborze środków językowych oraz występowaniem środków ekspresywnych, często o silnym zabarwnieniu uczuciowym
Charakterystyczny dla róznego rodzaju dokumentów i pism oficjalnych np. zarządzeń, instrukcji, sprawozdań czy obwieszczeń, Występuje prawie wyłącznie w formie pisemnej. Jego cechami są: precyzja i jednoznaczność sformułowań, bezosobowy charakter wypowiedzi, używanie utartych wzorów, schematycznośc konstrukcji (podział na punkty, paragrafy itp.) Wypowiedzi formułowane w tym stylu wyróżniają się obecnością licznych zakazów, nakazów, pozwoleń, upomnień.
Występuje w rozprawach, referatach, artykułach naukowych i w publikacjach popularnonaukowych. Odznacza się jasnością, rzeczowością, dążeniem do precyzji, dokładności i jednoznaczności, również obiektywizmem w przedstawianiu poruszonych zagadnień i brakiem środków wyrażających emocjonalny stosunek do omawianej tematyki. Od innych stylów odróżnia go przede wszystkim występowanie terminów naukowych i neologizmow.
Właściwy tekstom pojawiającym się w środkach masowego przekazu. Pełnią one dwie główne funkcje: dostarczania informacji i kształtowania opinii przez komentowanie, prezentowanie ocen dotyczących określonych sytuacji społecznych i politycznych. Teksty publicystyczne zwykle mają charakter perswazyjny, dlatego zawierają słownictwo wartościujące, nacechowane emocjonalnie.
B