4. J

Najpóźniejsza Ewangelia

– powstała ok. 80/90 r.

Całkowicie inna

niż Ewangelie synoptyczne

Inna chronologia

3 lata działalności publicznej

opis wielu wydarzeń i rozmów,

których nie ma u synoptyków

Od samego początku bardzo ostry spór z faryzeuszami

i Uczonymi w Piśmie

W Ewangelii bardzo widoczne wpływy helleńskie

Adresaci – chrześcijanie

Cel:

1. Umocnienie w wierze

2. Obrona przed herezjami

Bardzo duże znacznie AUTORA Ewangelii

– wielki autorytet

Chociaż 21 rozdział nie przypisuje się

autorstwu św. Jana

Tematy teologiczne:

1. Sakramenty (najwięcej o Eucharystii)

2. Chrystologia

3. Soteriologia

4. Eschatologia

5. Kościół

6. Wiara

1 Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusa. 2 Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. 3 A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: «Nie mają już wina». 4 Jezus Jej odpowiedział: «Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czyż jeszcze nie nadeszła godzina moja2?» 5 Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie». 6 Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. 7 Rzekł do nich Jezus: «Napełnijcie stągwie wodą!» I napełnili je aż po brzegi. 8 Potem do nich powiedział: «Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu!» Oni zaś zanieśli. 9 A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem - nie wiedział bowiem, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli - przywołał pana młodego 10 i powiedział do niego: «Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory». 11 Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.

Typologia Wyjścia Narodu Wybranego

por. Wj 15,22-26

Liczba stągwi (6) nawiązuje do liczby Izraelitów w Mara

Mariologiczny sens Ewangelii

(Św. Jan był „opiekunem” Maryi i pisał Ewangelię w Efezie)

J 2,4

„Ti emoi kai soi, gunai”

„Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto?”

Protestanci – odsunięcie Maryi

Katolicy – trzeba to zdanie interpretować w kontekście

Niektórzy sugerują, że tam musiał być jeszcze jakiś werset, który nie przetrwał

Kontekst kulturowy

URATOWANIE WESELA

=

URATOWANIE MAŁŻEŃSTWA

Dobre wino do końca wesela

11 Maria Magdalena natomiast stała przed grobem płacząc. A kiedy [tak] płakała, nachyliła się do grobu 12 i ujrzała dwóch aniołów w bieli, siedzących tam, gdzie leżało ciało Jezusa - jednego w miejscu głowy, drugiego w miejscu nóg. 13 I rzekli do niej: «Niewiasto, czemu płaczesz?» Odpowiedziała im: «Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono». 14 Gdy to powiedziała, odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa, ale nie wiedziała, że to Jezus. 15 Rzekł do niej Jezus: «Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz?» Ona zaś sądząc, że to jest ogrodnik, powiedziała do Niego: «Panie, jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go wezmę». 16 Jezus rzekł do niej: «Mario!» A ona obróciwszy się powiedziała do Niego po hebrajsku: «Rabbuni», to znaczy: Nauczycielu! 17 Rzekł do niej Jezus: «Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się do moich braci i powiedz im: "Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego"». 18 Poszła Maria Magdalena oznajmiając uczniom: «Widziałam Pana i to mi powiedział».

Przeżycie Marii Magdaleny

Tajemnicy obrót???