ดนตรียุคโรแมนติก(The Romantic Period)

What is Romantic?

คำว่า “โรแมนติก” ในทางดนตรีมักให้ความหมายว่า ลักษณะที่ตรงกันข้ามกับดนตรีคลาสสิก กล่าวคือ โรแมนติกจะเน้นที่เนื้อหา(Content) เน้นที่อารมณ์ (Emotionalism) และเป็นตัวแทนของอัตวิสัย (Subjectivity)

ความเป็นมาของดนตรียุคโรแมนติก

ยุคโรแมนติก (ค.ศ.1820-1910)

ในยุคนี้ใช้ดนตรีเป็นเครื่องแสดงออกของอารมณ์อย่างเต็มที่ ทุกๆ อารมณ์สามารถถ่ายทอดออกมา

ได้ด้วยเสียงดนตรีอย่างเห็นได้ชัด จะเน้นเนื้อหา ว่าดนตรีกำลังจะบอกเรื่องอะไร ให้อารมณ์อย่างไร เช่น แสดงออกถึงความรัก ความโกรธ ความเศร้าโศกเสียใจ หรือความกลัว

ด้านเสียงประสานก็มักจะใช้คอร์ดที่มีเสียงไม่กลมกลืน เช่น ดอร์ดโครมาติค (Chromatic Chord) หรือ คอร์ดที่มีระยะขั้นคู่เสียงกว้างมากขึ้นๆ

สำหรับบทเพลงที่คีตกวีได้พยายามถ่ายทอดเนื้อความมาจากคำประพันธ ์หรือบทร้อยกรอง (Poem) ต่างๆ แล้วพรรณนาสิ่งเหล่านี้ออกมาด้วยเสียงของดนตรีอย่างเหมาะสมนั้น จะเรียกบทเพลงแบบนี้ว่า ซิมโฟนิคโพเอ็ม (Symphonic Poem) ต่อมาภายหลังเรียกว่า โทนโพเอ็ม (Tone Poem)

ลักษณะของดนตรียุคโรเเมนติก

ดนตรียุคโรแมนติกมีลักษณะของแนวทำนองที่เต็มไปด้วยการบรรยาย ความรู้สึก มีแนวทำนองเด่นชัด ลักษณะการแบ่งวรรคตอนเพลงไม่ตายตัว การประสานเสียงได้พัฒนาต่อจากยุคคลาสสิกทำให้เกิดการคิดคอร์ดใหม่ๆ

ในยุคนี้ดนตรีบรรเลงและบทเพลงสำหรับเปียโนเป็นที่นิยมประพันธ์กันมากขึ้น ลักษณะของวงออร์เคสตราจะมีขนาดใหญ่ขึ้นตามแต่ผู้ประพันธ์เพลงจะกำหนด เพลงคฤหัสถ์หรือเพลงสำหรับชาวบ้านเป็นที่นิยมประพันธ์กันแต่เพลงโบสถ์ก็ยังคงมีการประพันธ์

อยู่เช่นกันในลักษณะของเพลงแมส ที่ใช้เพื่อประกอบศาสนพิธี และเพลงเรเควียม ที่ใช้ในพิธีศพ สำหรับบทเพลงอุปรากร และเพลงร้องก็มีพัฒนาการควบคู่ไป เนื้อร้องมีตั้งแต่การล้อการเมือง ความรัก ไปจนถึงเรื่องโศกนาฏกรรม

ลักษณะทั่วๆไปของการดนตรียุคโรแมนติก

1. คีตกวีสมัยนี้มีความคิดเป็นตัวของตัวเองมากขึ้น สามารถแสดงออกถึงความรู้สึกนึกคิด

อย่างมีอิสระ

5. ลักษณะภายในองค์ประกอบของดนตรีโดยตรง

5.1 ทำนอง ลีลาและบรรยากาศของทำนองเน้นความรู้สึก และอารมณ์ของบุคคลมากขึ้นมีแนวเหมือนแนวสำหรับขับร้องมากขึ้น และความยาวของวลี (Phrase) ก็เปลี่ยนแปลงไปโดยไม่จำกัด

5.2 การประสานเสียง โครงสร้างของคอร์ดและลำดับการใช้คอร์ด มีเสรีภาพมากขึ้นการใช้คอร์ด 7 คอร์ด 9 อย่างมีอิสระ และการย้ายบันไดเสียงแบบโครมาติค (Chromatic Modulation) มีบทบาทที่สำคัญ

5.3 ความสำคัญของเสียงหลัก (Tonality) หรือในคีย์ยังคงมีอยู่ แต่เริ่มคลุมเครือหรือเลือนลางไปบ้าง เนื่องจากบางครั้งมีการเปลี่ยนบันไดเสียงออกไปใช้บันไดเสียงที่ เป็นญาติห่างไกลบ้าง หรือ Chromatic Modulation

5.4 พื้นผิว ในสมัยนี้โฮโมโฟนียังคงมีความสำคัญมากกว่าเคาน์เตอร์พอยท์

5.5 ความดังเบาของเสียง (Dynamics) ในสมัยนี้ได้รับการเน้นให้ชัดเจนทั้งความดัง

และความเบาจนเป็นจุดเด่นจุดหนึ่ง

2. ใช้อารมณ์ และจินตนาการเป็นปัจจัยสำคัญในการสร้างสรรค์ผลงาน

3. ลักษณะที่เปลี่ยนไปอยู่ภายใต้อิทธิพลของ “ลัทธิชาตินิยม” (Nationalism)

4. ลักษณะที่ยังคงอยู่ภายใต้อิทธิพลของ “ลัทธินิยมเยอรมัน” (Germanism)

ผลงานที่สำคัญของยุคโรเเมนติก

วงออร์เคสตราสมัยโรแมนติก ( Romantic Orchestra)

จากต้นสมัยบาโรกจนกระทั่งถึงปลายสมัยคลาสสิกผู้ประพันธ์เพลงต่าง ก็มีอิสระหลุดพ้นจากการครอบงำในด้านความคิดจึงส่งผลให้ผลงานที่แต่งขึ้น ในสมัยนี้มีความสวยสดงดงามทำให้พัฒนาการของวงออร์เคสตรามาถึงจุดที่ เป็นมาตรฐานเนื่องจากมีการใช้สีสันของเครื่องดนตรีที่แตกต่างกันมาใช้ในการ แต่งเพลงจึงมีความหลากหลาย นอกจากนี้ยังมีการเพิ่มจำนวนเครื่องดนตรีเข้า ไปเพื่อรองรับความคิดดังกล่าวเพื่อคุณภาพของเสียงที่แสดงพลังอำนาจของวงออร์เคสตรา

อย่างแท้จริงจึงทำให้วงออร์เคสตราในสมัยนี้มีขนาดใหญ่

ประกอบด้วย

• กลุ่มเครื่องสาย (String Instruments) ได้แก่ ไวโอลินที่หนึ่ง ไวโอลินที่สอง วิโอลา เชลโลและดับเบิลเบส
• กลุ่มเครื่องลมไม้ (Woodwind Instruments) ได้แก่ ฟลูต โอโบ คลาริเนตและบาสซูน
• กลุ่มเครื่องทองเหลือง (Brass Instruments) ได้แก่ ทรัมเปต ทรอมโบน ทูบาและเฟรนช์ฮอร์น
• กลุ่มเครื่องประกอบจังหวะ (Percussion Instruments) ได้แก่ กลองทิมปานี

Classical Music from the Romantic Period

The Romantic Period

คีตกวีที่มีชื่อเสียงในสมัยนี้ ได้แก่

ลิสซต์

(Franz Liszt ค.ศ. 1811 - 1886)

ซีเบลิอุส

(Jean Sibelius ค.ศ. 1865 - 1957)

เม็นเดลโซห์น

(Felix Mendelssohn ค.ศ. 1809 - 1847)

โชแปง

(Frederic Chopin ค.ศ. 1810 - 1849)

The Romantic Period

คีตกวีที่มีชื่อเสียงในสมัยนี้ ได้แก่

ชูมานน์

(Robert Schumann ค.ศ. 1810 - 1856)

ไชคอฟสกี

(Peter Ilyich Tchaikovsky ค.ศ. 1846 - 1893)

วากเนอร์

(Richard Wagner ค.ศ. 1813 - 1883)

บรามส์

(Johannes Brahms ค.ศ. 1833 - 1897)

The Romantic Period

บทประพันธ์ที่สำคัญในยุคโรแมนติก

ประเภทซิมโฟนี (Symphony)

ประเภทอื่นๆ

ประเภทโซนาตา

(Sonata)

ประเภทบัลเลต์ (Ballet)

• บทเพลงร้องและเพลงสำหรับเปียโน

Erlkonig - ชูเบิร์ต

Symphony No. 3

(Eroica)

เบโธเฟน

• บทเพลงแมส

Piano Sonata in Bb minor

โชแปง

ประเภทคอนแชร์โต (Concerto)

Requiem - แบร์ลิออส

Cinderella Ballet

โปรโกเฟียฟ

Piano Concerto in B-flat minor

ไชคอฟสกี้

ประเภทโอเปร่า

(Opera)

ประเภทแชมเบอร์มิวสิค

(Chamber Misic)

ประเภทดนตรีบรรยายเรื่องราว (Program Music)

Romeo and Juliet - ไชคอฟสกี้

String Sextet in Bb Op.18

(Spring) - บราห์มส์

Madama Butterfly

ปุชชีนี (Puccini)

สมาชิกกลุ่ม

นางสาว ประภาศิริ ชุมนวล

ม.5/1 เลขที่ 8

นางสาว กฤตพร ลีตระกูล

ม.5/1 เลขที่ 4

นางสาว สุทธิดา เพชรชฎากุล

ม.5/1 เลขที่ 11