Introducing
Your new presentation assistant.
Refine, enhance, and tailor your content, source relevant images, and edit visuals quicker than ever before.
Trending searches
ADHD można zdiagnozować dopiero u dziecka w wieku szkolnym. Uwaga i koncentracja dojrzewają do 6-7. r.ż. dziecka. Wcześniej mówimy o podejrzeniu ADHD. Ale przed 7. r.ż. objawy muszą już występować.
- stawia się na podstawie kryteriów diagnostycznych ICD-10, klasyfikacji, która jest obowiązująca w Polsce
- ADHD (zaburzenie hiperkinetyczne) jest rozpoznaniem klinicznym, które stawia się na podstawie wywiadów i obserwacji dziecka.
Psychoedukacja ma na celu przekazywanie wiedzy na temat funkcjonowania człowieka w różnych okolicznościach życiowych i warunkach społecznych. Dzięki zdobytej wiedzy na temat trudności napotykanych w życiu możliwe jest zmniejszenie poczucia lęku oraz znalezienie dogodnych rozwiązań. Ma ona na celu zmianę zachowań i postaw, a także naukę radzenia sobie z chorobą i zrozumienie jej. Psychoedukacja jest zwykle prowadzona w formie zajęć grupowych.
Koncepcja grupy psychoedukacyjnej charakteryzuje się pewnymi regułami. Ma określoną liczebność - zwykle od 6 do 12 osób; ramy czasowe od 90 do 120 minut; plan zagadnień na 6 – 12 spotkań. Określona jest także jasno sama grupa uczestników. Podział wprowadzany jest z myślą o zoptymalizowaniu korzyści emocjonalnych i poznawczych. W grupie osób, które są w różnych fazach choroby i leczenia – byłoby zbyt wiele czynników, powodujących lęk i depresję.
Dlaczego psychoedukacja jest ważna ?
Psychoedukacja stanowi integralną część terapii. Podobnie jak dieta uzupełniają leczenie – tak psychoedukacja dopełnia proces leczenia w sferze psychologicznej. Jej skuteczność potwierdzają badania naukowe. Pozytywne oddziaływanie psychoedukacji uwidacznia się szczególnie w sferze samopoczucia emocjonalnego i w poziomie zdobytej wiedzy.
Niezwykle ważne jest poradnictwo w zakresie metod wychowawczych a wśród nich:
- sposoby komunikowania się z dzieckiem,
- chwalenie i nagradzanie go,
- tworzenie przejrzystego planu dnia i obowiązków,
- ustalanie jasnego systemu zasad i konsekwencji za zachowania niepożądane
Dieta dla dzieci z ADHD to jedna z alternatywnych metod leczenia zespołu nadpobudliwości psychoruchowej. Należy jednak pamiętać, że nie jest ona cudownym lekiem na problemy dziecka i rodziców. Może jedynie wspierać terapię psychologiczną czy farmakologiczną dziecka
U dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej często stwierdza się występowanie alergii pokarmowych, takich jak alergia na: białko mleka krowiego, pszenicę, kukurydzę, soję, kurze jaja, orzechy, czekoladę, konserwanty. Alergie pokarmowe przyczyniają się do utraty niektórych składników odżywczych, co wzmaga intensywność objawów ADHD. U niektórych dzieci po wykluczeniu z diety pokarmów uczulających stwierdza się zmniejszenie nadpobudliwości.
dietaeliminacyjna zakłada unikanie spożywania pokarmów obfitujących w barwniki i konserwanty, takich jak kupowane w sklepach dżemy, galaretki, sosy w proszku, marynaty czy soki. Zaleca się zastępowanie cukru miodem.
dieta niewielu produtów opiera się na rozpoznaniu metodą prób i błędów pokarmów alergizujących i wyeliminowaniu ich z jadłospisu. Dieta pozwala zmniejszyć nasilenie objawów ADHD u dziecka, zwłaszcza agresywne zachowania i dystrofię.
W terapii ADHD należy pamiętać, że jest to leczenie multimodalne, zwykle wieloletnie i czynnie angażujące rodzinę, szkołę, psychologa/pedagoga, lekarza. Nie jest wskazane ograniczanie się do samej farmakoterapii, ponieważ leki nie są w stanie zmienić wszystkich aspektów funkcjonowania dziecka z ADHD. Terapię można zakończyć, kiedy nasilenie objawów u dziecka przestaje zakłócać jego funkcjonowanie i dziecko może już sobie poradzić samo.
Terapia poznawczo–behawioralna jest metodą leczenia zaburzeń psychicznych, trudności emocjonalnych oraz problematycznych zachowań. Charakteryzuje się ustrukturowanym i zorientowanym na określone cele i problemy sposobem współpracy terapeuty i pacjenta.
Terapia poznawczo-behawioralna koncentruje się na bieżących problemach, najważniejsze jest to, co jest tu i teraz. W leczeniu najczęściej nie rozpamiętuje się przeszłości, choć są wyjątkowe sytuacje, gdy jest to nieuniknione.
Terapia zastępowania agresji to program rozwijający kompetencje społeczne, dzięki którym uczestnicy będą potrafili poradzić sobie ze swoją agresją, zastępując zachowania agresywne innymi, nowymi, prospołecznymi.
Modyfikowanie zachowań wychowanek przejawiających agresję lub inne za burzone zachowania.
Uczenie norm moralnych i wartości społecznie aprobowanych.
Nauczenie umiejętności alternatywnych wobec agresji oraz sposobów kontrolowania gniewu i bardziej efektywnych sposobów myślenia.
Trening Umiejętności Społecznych przeznaczony jest dla dzieci i młodzieży z zespołem Aspergera, ADHD oraz trudnościami w relacjach społecznych w wieku: od 6 do 18 lat oparty jest na zasadach teorii kognitywnego nauczania społecznego – jest to forma regularnego treningu grupowego. Głównymi celami programu są:
-poszerzenie wiedzy o umiejętnościach społecznych;
-zwiększenie zakresu umiejętności wykonawczych;
-zmiana doświadczeń, przeżyć związanych z byciem w sytuacjach społecznych – zmniejszenie doświadczanego napięcia, uzyskanie lepszej samooceny.
Rozwijanie umiejętności społecznych stanowi zasadniczy aspekt oddziaływań terapeutycznych w pracy z osobami z zespołem Aspergera, ADHD. Nabywanie umiejętności społecznych umożliwia im nie tylko otwarcie na świat, przezwyciężanie silnych reakcji nawykowych, ale również zmiany w obszarach osobowości przez kształtowanie poczucia wartości i własnej skuteczności. Trening umiejętności społecznych opiera się na 50 umiejętnościach programu Skillstreaming podzielonych na grupy tematyczne, które obejmują: podstawowe i zaawansowane umiejętności społeczne, umiejętności radzenia sobie z uczuciami i ze stresem, alternatywne umiejętności wobec agresji oraz umiejętności planowania.
Rodzaje leków
Jest to lek o działaniu stymulującym stosowany w leczeniu ADHD u dzieci od 6 r.ż. i u młodzieży po wcześniejszym wprowadzeniu terapii niefarmakologicznych. Rodzic powinien wiedzieć że lek ten utrzymuje się krótko w organizmie (do 3-4 godzin) i wymaga stosowania w kilku dawkach dobowych. Rozpoczyna się od stosowania 5 mg dwa razy na dobę. Zwiększanie dawki jest dostosowane do reakcji pacjenta.
Dostępny jest również metylofenidat w postaci średnio i długo działającej. Można go podawać dzieciom o bardzo nasilonej postaci ADHD, gdy rodzice nie mają możliwości kontrolowania podawania dodatkowych dawek w szkole. Ich zaletą jest też natychmiastowe działanie.
Jest inhibitorem wychwytu zwrotnego neuroadrenaliny i dopaminy. Początek jej działania jest wolniejszy niż w przypadku środków stymulujących. Ujawnia się po dwóch tygodniach przyjmowania leku, a pełna skuteczność osiągana jest po sześciu tygodniach leczenia.
Jest to lek stosowany w leczeniu nadciśnienia ale znalazła swoje zastosowanie rónież w leczeniu ADHD. Zmniejsza niepohamowane impulsywne działania oraz nadruchliwość. Ma jednak niewielki wpływ na poprawę koncentracji uwagi. Pełne działanie ujawnia się dopiero po kilku tygodniach jej przyjmowania. Niezbędne przy klonidynie jest regularne mierzenie ciśnienie i tętna. Nie jest polecana w dzieci z bardzo niskim ciśnieniem oraz u dzieci z problemami nerek.
Należą do grupy leków przeciwpsychotycznych. Z uwagi na silne działanie uspakajające stosuje się je w leczeniu tików oraz niekiedy w leczeniu nadpobudliwości. Często stosowane u dzieci z problemami z agresją oraz impulsywnością. Neuroleptyków używa się również w leczeniu ciężkiej postaci ADHD ze współwystępującymi zaburzeniami zachowania. Efekty widoczne są po kilku dniach, najpóźniej po dwóch tygodniach.
Karolina Rogozińska
Patrycja Sulima
pedagogika specjalna, I stopień, 2 rok