Introducing 

Prezi AI.

Your new presentation assistant.

Refine, enhance, and tailor your content, source relevant images, and edit visuals quicker than ever before.

Loading…
Transcript

WCZESNA DOROSŁOŚĆ

Julia Wakuła

Weronika Pazura

Natalia Wojtylak

Wczesna dorosłość to zmiana struktury życia młodego człowieka, to także okres pełni sił fizycznych i sprawności intelektualnej, okres samodzielności życiowej i twórczej ekspansji, prowadzącej jednostkę do samorealizacji w pracy zawodowej, małżeństwie i wychowaniu dzieci. Jest ona zarazem okresem największej żywotności, jak i największym spiętrzeniem zadań, obowiązków i ambicji, które trudno zazwyczaj pogodzić.

Okres wczesnej dorosłości jest pewnego rodzaju inwestycją, co zakłada, że wymagany jest kapitał wstępny, którym jest tutaj osiągnięta tożsamość. Jej brak wiąże się z podstawowym ryzykiem tej fazy - niepodjęciem lub podjęciem w niewłaściwy sposób podstawowych ról społecznych wyznaczających funkcjonowanie osoby dorosłej. Oznacza to, że młody dorosły nie wychodzi z pozycji dziecka lub że obowiązki człowieka dorosłego wypełnia bez satysfakcji ze swojej strony i innych. Wiąże się to również z dużą liczbą różnych typów konfliktów, jakie się na nowej, dorosłej drodze życia, ujawniają.​

Według Levinsona wczesna dorosłość składa się z trzech etapów:​

#3

#1

#2

WCHODZENIE W ROLE

REDEFINICJA PEŁNIONYCH RÓL

USTAWIENIE SWOJEGO MIEJSCA

W ŚWIECIE DOROSŁYCH

Wkraczanie w dorosłość

W tym czasie młody dorosły napotyka na problem (wg Havighursta) jakim są następujące zadania rozwojowe:

  • wybór małżonka;
  • uczenie się współżycia z nim;
  • założenie własnej rodziny;
  • wychowywanie dzieci;
  • prowadzenie domu;
  • rozpoczynanie pracy zawodowej;
  • podjęcie obowiązków obywatelskich;
  • znalezienie pokrewnej grupy społecznej.

Wejście w dorosłość jest procesem kontrolowanym, inicjowanym i sankcjonowanym społecznie. Wiąże się ono z zaistnieniem w życiu młodego człowieka określonych zmian.

Zmiany w rozwoju fizycznym

Przed momentem rozpoczęcia wczesnego okresu dorosłości wzrost fizyczny jest w dużym stopniu zakończony,

a ciało człowieka jest w najwyższej formie. Tak funkcjonujący organizm ma większe możliwości regeneracyjne oraz adaptacyjne,

a ponadto jest efektywny immunologicznie, przede wszystkim wobec chorób przewlekłych.

Niezwykle ważne jest znaczenie odporności psychofizycznej w okresie wczesnej dorosłości, ponieważ doświadczenia życiowe młodych dorosłych związane są w tym czasie z podleganiem wielu dynamicznym zmianom.

Natomiast te z kolei stanowią źródło napięć,

a zatem stresu psychologicznego

i fizjologicznego. Maksymalna sprawność układu odpornościowego w tym okresie życia sprawia, iż młodych dorosłych – pomimo doświadczania sytuacji trudnych – cechuje niezwykła efektywność w radzeniu sobie

z zadaniami życiowymi.

Rozwój poznawczy

Wczesna dorosłość jest okresem szczególnej wrażliwości

i niezwykłej gotowości do uczenia się, a więc zapewnia to człowiekowi optymalne funkcjonowanie poznawcze. Jednak jedynie zdrowy styl życia pozwala na pełne korzystanie z intelektu, pamięci i możliwość uczenia się oraz zwiększa prawdopodobieństwo utrzymania tych zdolności na wysokim poziomie przez wiele kolejnych lat.

W myśleniu ludzi dorosłych obserwuje się tak zwaną myśl dialektyczną, dzięki której młodzi dorośli nabywają umiejętność radzenia sobie z różnymi problemami. Właściwością myślenia niektórych dorosłych jest wyszukiwanie problemów. Dzięki tej specyficznej zdolności człowiek jest gotowy „stworzyć wiele rozwiązań problemu, który był źle sformułowany oraz spostrzegać dawne problemy w nowym świetle.

Rozwój społeczny i rozwój osobowości we wczesnym okresie dorosłości.

Rozwój społeczny człowieka obejmuje zmiany w aktywności, dążeniach i celach jednostki, ujawnionych w jej interakcjach ze środowiskiem społecznym. Jest on w znacznym stopniu uwarunkowany kulturowo, czyli wyznaczają go normy i wzorce akceptowane w grupach społecznych, w których jednostka wzrasta i które współtworzy.

Doświadczenia, o które wzbogaca się jednostka podejmując i wypełniając zadania właściwe dla okresu wczesnej dorosłości mogą sprzyjać jej dalszemu rozwojowi. Wypełnienie zadań rozwojowych człowieka gwarantuje jednostce poczucie spełnienia, sukcesu i zadowolenia.

Początki życia rodzinnego

Podstawową zmianą funkcjonowania społecznego w okresie wczesnej dorosłości jest wyprowadzka z domu rodzinnego, która nie jest tylko i wyłącznie związana ze znalezieniem innego miejsca zamieszkania, ale również wymaga zadziałania niezwykle istotnego procesu emancypacji psychologicznej, w wyniku którego młody człowiek przynajmniej do pewnego stopnia nabiera dystansu emocjonalnego do swoich rodziców. Proces ten jest konieczny po to, aby młodzi ludzie mogli założyć własną rodzinę bez poczucia, że odchodząc krzywdzą bliskich. Zadaniem młodych dorosłych jest zatem emocjonalne usamodzielnienie się od rodziców, przy jednoczesnym pozostaniu zaangażowanym w rolę córki

czy syna.

System rodzinny nie powstaje jednak od razu.

Rozwój kariery zawodowej

A4

Do podstawowych zadań na pierwszym etapie dorosłości należy podjęcie pracy i intymnego związku czyli przygotowanie do utrzymania rodziny. Praca jako podstawa do określania miejsca młodego dorosłego w społeczeństwie powinna odzwierciedlać jego ambicje

i możliwości, być źródłem satysfakcji i spełnienia. Drugim obszarem aktywności jest rola partnera

i rodzica. Z tym związany jest najważniejszy, zdaniem Eriksona (1997), aspekt rozwoju we wczesnej dorosłości, mianowicie zdolność do tworzenia związków opartych na intymności: zaangażowaniu, akceptacji i trosce (Dylak, 2002, s. 89).

Zbyt wygórowana lub zaniżona ocena swoich możliwości nie pozwala na podjęcie ról i zadań, którym młody dorosły jest w stanie sprostać.

Dorosłość utożsamiana jest przez niektórych badaczy z podjęciem pracy zawodowej. Świadczy to bowiem o samodzielności jednostki i daje szanse uzyskania niezależności ekonomicznej, a także wymaga odpowiedzialnej postawy wobec obowiązków i działań wynikających z przyjętej roli zawodowej. Podjęcie aktywności zawodowej wiąże się też z poszerzeniem kręgów życia społecznego, wyjściem poza środowisko rodzinne czy najbliższych przyjaciół.

Zdaniem James Rosenbaum istnieje kilka prawidłowości w realizowaniu roli pracowniczej przez młodych dorosłych:

  • zdecydowanie lepiej rozwija się kariera osób legitymujących się wyższym wykształceniem, bez względu na ich zdolności intelektualne;
  • wcześniejszy awans sprzyja wyższej końcowej pozycji w karierze zawodowej;
  • większość awansów następuje u progu kariery

W miarę osiągnięcia stabilizacji zawodowej, rozpoczynającej się w okresie wczesnej dorosłości, jednostka pozostająca wcześniej pod wpływem wzorców pochodzących od mistrzów i osób dla niej znaczących, coraz częściej zdolna jest do podejmowania samodzielnych decyzji i dalszego kierowania własnym rozwojem zawodowym. Szczyt kariery zawodowej przypada na różne lata w zależności od wykonywanego zawodu. Najogólniej można stwierdzić, że wcześniej występuje u pracowników fizycznych niż umysłowych, a najpóźniej u tych, których praca wymaga wysokich kwalifikacji.

Zagrożenia okresu wczesnej dorosłości

  • Brak zaangażowania w role strukturujące dorosłe życia, zajmowanie się dalszym określaniem własnej tożsamości
  • Brak niezależności od innych (finansowej, emocjonalnej, zwłaszcza u kobiet)
  • Nadmierne wydłużanie wczesnej dorosłości jako fazy przejściowej w oczekiwaniu na stabilizację
  • Nadmiernie silne związki z rodzicami i niemożliwość ich osłabienia oraz przeniesienia uczuć na inną osobę
  • Brak wsparcia społecznego (również mentora), dającego wsparcie w realizacji nowych ról
  • Wyręczające w obowiązkach otoczenie (np. rodzice, instytucje państwowe i społeczne, inni bliscy)
  • Nie wypracowanie własnego sposobu realizacji ról, dążenie do sztywnego i niedostosowanego do możliwości i kontekstu realizowania ról pracownika i partnera

Nadmierna eksploatacja

W okresie wczesnej dorosłości człowiek osiąga maksimum swoich sił fizycznych; poziom energii, jakim dysponuje, i jaki jest w stanie zmobilizować, jest teraz najwyższy. W niektórych sytuacjach dochodzić może jednak do nadmiernej eksploatacji sił, zwłaszcza podczas realizacji roli zawodowej, kiedy wymaga się coraz częściej pełnej dyspozycyjności, poświęcania całego swojego czasu, sił fizycznych i psychicznych dla osiągania coraz lepszych wyników w pracy. Innym rodzajem eksploatacji, na który też jest społeczne przyzwolenie jest, mniej spektakularna i namacalna, eksploatacja wynikająca z całkowitego poświęcania się obowiązkom domowym i rodzicielskim, zwłaszcza przez kobiety.

Pseudointymność i izolacja

Według Eriksona głównym zadaniem młodego dorosłego jest ustanowienie intymnej relacji, zarówno z związku partnerskim, jak i z kręgiem bliskich przyjaciół. Osoby, które nie są w stanie takiego związku zbudować, cierpią na lęk przed utratą tożsamości, która jest warunkiem zawiązania takich relacji.

Podstawowe style relacji międzyludzkich

  • intymny: w którym jednostki formują głębokie przyjaźnie z osobami obu płci i są zaangażowane w związki miłosne
  • preintymny: młodzi dorośli tworzą głębokie związki z rówieśnikami, ale ambiwalentne pod względem zaangażowania związki miłosne lub pozostają nie związani z nikim pomimo zdolności do werbalizowania potrzeby bliskości i wzajemności
  • pseudointymny: osoby angażują się w związki, brak im jednak bliskości i głębokości
  • stereotypowy: jednostki funkcjonują w powierzchownych związkach z rówieśnikami i nie są związane z nikim znaczącym
  • izolujący: osoby nawiązują przypadkowe znajomości i nie mają żadnych głębokich relacji z rówieśnikami lub z potencjalnym partnerem.

Na tym etapie rozwojowym zdolność do intymnych relacji wyznacza szansę na powodzenie podczas pełnienia ról zarówno zawodowych (kiedy angażuję się w to co robię i chcę być coraz lepszy), jak i rodzinnym (kiedy umiem dbać o inną osobę i realizować swoje i jej potrzeby w związku). Jeśli ze względu na niewykształconą jeszcze tożsamość młodzi dorośli nie realizują intymności, podejmują związki charakterystyczne dla wieku dojrzewania (preintymne), pseudointymne lub pozostają w izolacji od jakichkolwiek bliższych relacji.

Ciekawostka

Uczeni z Virginia Tech w Blacksburg przeanalizowali preferencje seksualne młodych ludzi w trzeciej dekadzie życia. Okazało się, że w okresie wczesnej dorosłości preferencje seksualne mogą być płynne, a orientacja seksualna, zamiast na trzy kategorie, powinna być podzielona aż na dziewięć.7]

U młodych mężczyzn

orientacja heteroseksualna (87%),

orientacja głównie heteroseksualna lub biseksualna (3,8%),

orientacja homoseksualna (2,4%),

minimalna ekspresja seksualna (6,5%).

U młodych kobiet

orientacja heteroseksualna (73,8%),

orientacja heteroseksualna przerywana epizodami homoseksualnymi (10,1%),

orientacja biseksualna (7,5%),

orientacja homoseksualna (1,5%),

minimalna ekspresja seksualna (7%).

Dziękujemy za uwagę! :)

Bibliografia:

  • http://spolecznosc.targowek.waw.pl/page/data/other/sejmik.pdf
  • https://zdrowie.radiozet.pl/Seks/Orientacje-seksualne/Orientacja-seksualna-w-okresie-wczesnej-doroslosci-moze-sie-zmieniac
  • https://www.researchgate.net/publication/281842704_Wczesna_doroslosc_w_cyklu_zycia_czlowieka_Wspolczesne_problemy_z_realizacja_zadan_rozwojowych_mlodych_doroslych?fbclid=IwAR2bzWAffasPOTWz4zRVn7Gzr1YwIwLIZJ0tFzKBSZGKA_EOj79FmUf-onY
Learn more about creating dynamic, engaging presentations with Prezi