Introducing
Your new presentation assistant.
Refine, enhance, and tailor your content, source relevant images, and edit visuals quicker than ever before.
Trending searches
stadium prenatalne
wczesne dzieciństwo
średnie dzieciństwo
późne dzieciństwo
adolescencja OJJJ OJJJ
KOSMOS
Stadium prenatalne (od poczęcia
do narodzin)
Stadium prenatalne (od poczęcia
do narodzin)
Okres od powstania zygoty do narodzin. Dzieli się na trzy okresy
-okres zygoty (jaja płodowego) - od poczęcia do czasu zagnieżdżenia (implantacji) zygoty w ścianie macicy, 3-4 tydzień ciąży,
-okres zarodkowy (embrionalny) - do czasu wytworzenia łożyska, 5-10 tydzień ciąży,
-okres płodowy (fetalny) - do porodu, 11-40 tydzień ciąży.
-1 miesiąc – od 0 do 4 tygodnia ciąży (rozpoczyna się w pierwszym dniu ostatniej miesiączki)
-2 miesiąc – od 5 do 9 tygodnia ciąży
-3 miesiąc – od 10 do 13 tygodnia ciąży
-4 miesiąc – od 14 do 18 tygodnia ciąży
-5 miesiąc – od 19 do 22 tygodnia ciąży
-6 miesiąc – od 23 do 26 tygodnia ciąży
-7 miesiąc – od 27 do 31 tygodnia ciąży
-8 miesiąc – od 32 do 36 tygodnia ciąży
-9 miesiąc – od 37 do 40 tygodnia ciąży (przyjmuje się za normę urodzenie 2 tygodnie przed jak i 2 tygodnie po terminie, czyli poród może odbyć się między 38 a 42 tygodniem).
Dziecko od urodzenia do końca pierwszego roku życia. Wyodrębnienie to w psychologii rozwojowej dokonywane ze względu na szczególną wagę rozwoju małego dziecka w tym okresie. Wyodrębnienie okresu niemowlęctwa jest ważne także z uwagi na mnogość i intensywność przemian zachodzących w organizmie dziecka w tym czasie. Pierwszy miesiąc życia dziecka jest okresem noworodkowym.
Termin ten obejmuje okres od urodzenia (noworodek) do momentu kiedy potrafi ono samodzielnie utrzymać postawę pionową (pionizacja).
Okres ten trwa około 12 miesięcy. W okresie tym następuje intensywny rozwój fizyczny, umysłowy oraz psychiczny. Niemowlę odżywiane jest naturalnym pokarmem matki - przez 6 miesięcy życia wyłącznie, następnie pokarmem kobiecym oraz produktami uzupełniającymi. Według najnowszych standardów karmione piersią powinno być na żądanie. Po ukończeniu szóstego miesiąca życia wprowadzane są do karmienia niemowlęcia pokarmy uzupełniające, początkowo papki, następnie pokarmy stałe. Około 2./3. miesiąca niemowlę zaczyna wydawać pierwsze nieartykułowane dźwięki – jest to tzw. głużenie, potrafi także ruszać głową na boki, położone na brzuchu unosi wysoko głowę, a uśmiech dziecka staje się coraz bardziej świadomy. Około 6. miesiąca zaczyna dźwięki formułować bardziej świadomie (tzw. gaworzenie), z pozycji na plecach trzymane za rączki podciąga się do siedzenia, chwyta wszystko co jest w jego zasięgu i posługuje się już obiema rękami. Około 7. miesiąca pojawiają się zęby mleczne, niemowlę wydaje dźwięki sylabowe powtarzając te same sylaby, rozpoznaje usłyszane słowa i kojarzy je z przedmiotami, a także reaguje na swoje imię.
Dawniej niemowlę, a teraz dziecko osiąga poziom ostrości wzroku charakterystycznego dla człowieka dorosłego. W 2. roku życia uczy się dostrajać swoje ruchy do kształtu przedmiotów, ich wielkości i oddalenia. Ma większą koordynację. Bardzo często dziecko w tym okresie naśladuje ruchy i czynności otaczających go osób. Dziecko uczy się mówić, również ma bogatą mimikę i gestykulację. W tym wieku, gdy dopiero uczy się wymowy, słowa są zniekształcone i trudno je zrozumieć. W 3. roku życia dziecko wypowiada się poprawnie i w jego „słowniku” jest 1000–1500 słów. Po tym okresie następuje okres przedszkolny.
W tym okresie dziecko kształci swoją motorykę i mowę, poznaje otoczenie, przez co staje się bardziej samodzielne. Spada tempo jego rozwoju somatycznego, mniejsze jest zapotrzebowanie na pokarm. Ilość podskórnej tkanki tłuszczowej maleje, dziecko staje się szczuplejsze i sprawniejsze. Stopa ulega wysklepieniu, występuje lordoza lędźwiowa, jednak mięśnie są jeszcze słabe. Dziecko ok. 2,5. roku powinno mieć wszystkie mleczne zęby.
Okres średniego dzieciństwa charakteryzuje dość intensywny rozwój motoryczny, mówi się nawet o apogeum motorycznym przypadającym na ten etap rozwoju. Dzieci w wieku przedszkolnym są bowiem bardzo ruchliwe, czasem nawet nadpobudliwe, lubią aktywne zabawy, w trakcie których mają okazję pobiegać, poskakać i rozładować swoją energię. Te różne formy aktywności sprzyjają prawidłowemu rozwojowi fizycznemu. Dziecko nabiera większej precyzji i koordynacji ruchów.
Język i umiejętność komunikowania się intensywnie rozwijają się w tym okresie, który często określany jest jako "eksplozja nazywania" bowiem dziecko uczy się w bardzo szybkim tempie nazw różnych przedmiotów. Poza tym tworzy wiele neologizmów i nieprawidłowych wyrażeń, które wynikają z nadmiernej regularyzacji, czyli stosowania zbyt szeroko niektórych reguł gramatycznych. W mowie dziecka widoczny jest egocentryzm, dziecko czasem sprawia wrażenie, jakby mówiło samo do siebie. Poza tym rozwija się w mowie narracja, umiejętność opisywania.
Początkowo dziecko spontanicznie wyraża swoje emocje, szczególnie częste są reakcje gniewu. Potem uczy się je stopniowo kontrolować i dostosowywać do okoliczności. Pojawiają się uczucia moralne, estetyczne związane z innymi, np. współczucie. Pewne uczucia mają irracjonalne źródła, np. niektóre lęki.
W procesie uspołeczniania czyli kształtowania postaw, wartości i wzorców zachowania akceptowanych w danej społeczności, istotną rolę odgrywają przede wszystkim rodzice. Ważne jest wytworzenia między nimi a dzieckiem głębokiej więzi uczuciowej. Poza tym coraz ważniejsze stają się kontakty dziecka z rodzeństwem oraz grupą rówieśniczą.
Zabawa ma charakter zespołowy. Początkowo dzieci są bardzo egocentryczne, potem jednak są coraz bardziej zorientowane na uczucia innych. zaczynają współpracować, odczuwać empatię.
W wieku przedszkolnym kształtują się stopniowo role płciowe, ogromną rolę odgrywają w tym procesie rodzice, którzy czasem narzucają albo przyzwalają na niektóre zachowania. Na przykład u chłopców toleruje się w większym stopniu zachowania agresywne. Dzieci są zwykle bardzo ruchliwe, jednak w przypadku większości z nich ta nadpobudliwość znika wraz z wiekiem. W tym czasie kształtują się początki ja idealnego, jak również niektóre cechy charakteru.
Dziewczęta 7-10, chłopcy 7-12 lat - w okresie wczesnoszkolnym, w miejsce zabawy wchodzi stopniowo nauka. Następuje szybki rozwój mowy, pamięci, która staje się trwała. Kształtuje się umiejętność myślenia logiczno - abstrakcyjnego i rozwija się wiedza o świecie. W tym okresie dziecko staje się częścią grupy formalnej, jaką jest szkolna klasa. Pod wpływem rówieśników, rodziców, nauczycieli przedszkola i nauczania początkowego następuje socjalizacja. Dziecko uczy się uczestnictwa w życiu zbiorowym i przygotowuje się do samodzielnego odgrywania ról społecznych, oraz rozmaitych zabaw i gier wspomagający rozwój dziecka. Następuje wymiana zębów mlecznych na stałe. Okres ten niesie ze sobą wiele nowych zadań i zmian rozwojowych, które dziecko musi zrealizować, aby poradzić sobie z oczekiwaniami nauczycieli oraz rodziców.
Dziewczęta 7-10, chłopcy 7-12 lat - w okresie wczesnoszkoln...
Podczas pokwitania przysadka, która znajduje się u podstawy mózgu, wydziela hormony oddziałujące na jajniki u kobiet i jądra u mężczyzn oraz korę nadnerczy u obu płci.U kobiet pierwsza miesiączka, która występuje zazwyczaj pomiędzy 11. a 14. r. ż., świadczy o uwalnianiu komórek jajowych. Niektóre zmiany zachodzące w okresie pokwitania określa się jako pierwszorzędne zmiany płciowe: w przypadku kobiet owulacji towarzyszy powiększenie pochwy, łechtaczki, macicy, natomiast u mężczyzn, gdy rozpoczyna się produkcja spermy, powiększeniu ulega penis i jądra. Oprócz pierwszorzędnych zmian płciowych zachodzą również drugorzędne zmiany płciowe.
W swojej teorii rozwoju poznawczego Jean Piaget określił nowy poziom myślenia, który pojawia się równocześnie z wejściem w okres pokwitania jako myślenie formalno-operacyjne. Myślenie to zakłada zdolność do logicznego rozumowania oraz systematycznego weryfikowania abstrakcyjnych hipotez, wyrażonych w języku logicznych zdań, bez odnoszenia ich do konkretnej rzeczywistości. Jest ono traktowane prze Piageta jako szczytowe osiągnięcie w rozwoju.
Według Eriksona adolescencja to okres w rozwoju, w którym jednostka poszukuje swej tożsamości. Aby osiągnąć poczucie tożsamości, dorastający zwykle wypróbowują rozmaite role, początkowo bez zbytniego zaangażowania. W ten sposób stopniowo kształtują się trwałe postawy i wartości, dokonują się wybory zawodowe, rodzinne, życiowe, stając się zrozumiałymi dla jednostki oraz innych osób wokół niej.
Skutkiem niepowodzenia w osiągnięciu poczucia mocnej, satysfakcjonującej i trwałej tożsamości jest rozproszenie ról (role-diffusion) albo poczucie dezorientacji co do tego, czym lub kim się jest.