RAID

RAID 0

RAID 0 jest poziomem macierzy RAID, który jest znany jako macierz strumieniowa. W przypadku RAID 0 dane są równomiernie rozdzielane (rozdzielane) na dwóch lub więcej dyskach fizycznych. Efektem tego jest zwiększenie przepustowości odczytu i zapisu danych.

RAID 1 to poziom macierzy RAID znany również jako macierz lustrzana. W przypadku RAID 1 dane są dokładnie replikowane na co najmniej dwóch dyskach fizycznych. Oznacza to, że każdy bit danych zapisywany jest na dwóch różnych dyskach jednocześnie.

RAID 1

RAID 2 to rzadko stosowany poziom macierzy RAID, który opiera się na zastosowaniu metody korekcji kodów Hamminga (Hamming codes). W przypadku RAID 2 dane są dzielone na bloki i zapisywane na różnych dyskach. Każdy bit danych jest równolegle zapisywany na dedykowanym dysku parzystości.

Podobnie jak w przypadku RAID 1, RAID 2 ma na celu zapewnienie wysokiej odporności na awarie. W przypadku awarii jednego z dysków, dane można odtworzyć na podstawie informacji parzystości przechowywanej na dedykowanym dysku parzystości.

RAID 2

RAID 3 to poziom macierzy RAID, w którym dane są rozłożone na wielu dyskach, a informacja parzystości jest przechowywana na oddzielnym dedykowanym dysku parzystości. Jest to macierz z pojedynczą jednostką parzystości.

W przypadku RAID 3 dane są podzielone na bloki, a każdy blok danych jest zapisywany na innym dysku. Dysk parzystości przechowuje dane parzystości, które są używane do odtworzenia utraconych danych w przypadku awarii jednego z dysków. Informacja parzystości jest obliczana na podstawie bitów parzystości z poszczególnych bloków danych na innych dyskach.

RAID 3

RAID 4 to poziom macierzy RAID, który podobnie jak RAID 3, korzysta z dedykowanego dysku parzystości. W przypadku RAID 4 dane są podzielone na bloki i zapisywane na różnych dyskach, podobnie jak w RAID 3. Jednak w RAID 4 cały blok danych parzystości jest przechowywany na dedykowanym dysku parzystości, a nie tylko bity parzystości.

W praktyce oznacza to, że każdy dysk w macierzy RAID 4 może niezależnie obsługiwać odczyt i zapis danych, a jednocześnie dysk parzystości jest wykorzystywany do zapewnienia odporności na awarie. Informacja parzystości jest obliczana na podstawie danych z pozostałych dysków i jest wykorzystywana do odtworzenia utraconych danych w przypadku awarii jednego z dysków.

RAID 4

RAID 5 to popularny poziom macierzy RAID, który zapewnia zarówno wydajność, jak i odporność na awarie. W przypadku RAID 5 dane są rozłożone na wielu dyskach, a informacje parzystości są rozproszone na wszystkich dyskach w macierzy.

W przeciwieństwie do RAID 4, w RAID 5 każdy blok danych jest rozłożony na różnych dyskach, a nie tylko na jednym dedykowanym dysku parzystości. Informacje parzystości są obliczane na podstawie danych z pozostałych dysków i są równomiernie rozłożone na dyskach w macierzy. To zwiększa wydajność, ponieważ operacje odczytu można równolegle wykonywać z wielu dysków.

RAID 5

RAID 6 to zaawansowany poziom macierzy RAID, który oferuje wysoką odporność na awarie nawet w przypadku jednoczesnej awarii dwóch dysków. Podobnie jak w przypadku RAID 5, dane są rozłożone na wielu dyskach, a informacje parzystości są obliczane i rozproszone na dyskach w macierzy.

W RAID 6 dodatkowo do informacji parzystości zastosowana jest metoda podwójnej parzystości. Oznacza to, że każdy blok danych ma dwie informacje parzystości, które są zapisywane na różnych dyskach. Dzięki temu, nawet w przypadku awarii dwóch dysków, dane można odtworzyć na podstawie pozostałych dysków i informacji parzystości.

RAID 6

RAID 1+0, znany również jako RAID 10, to poziom macierzy RAID, który łączy cechy RAID 1 (macierzy lustrzanej) i RAID 0 (stripe'owania). W RAID 1+0 dane są replikowane na poziomie RAID 1, a następnie dane replikowane są na poziomie RAID 0.

W praktyce w RAID 1+0 zestaw dysków jest podzielony na dwie grupy. Każda grupa składa się z co najmniej dwóch dysków. Na poziomie RAID 1, dane zapisywane są równocześnie na dwóch dyskach w tej samej grupie, tworząc kopie zapasowe. Oznacza to, że jeśli jeden dysk awarii, dane nadal są dostępne na drugim dysku.

RAID 1+0

RAID 1 - Trzy dyski po 250 GB zostały połączone w RAID

1. Powstała w ten sposób przestrzeń ma rozmiar 250 GB.

Jeden lub dwa dyski w pewnym momencie ulegają

uszkodzeniu. Cała macierz nadal działa.

RAID 1

3.RAID 5 - Pięć dysków po 250 GB zostaje połączonych w

RAID 5. Powstała w ten sposób przestrzeń ma rozmiar 250

GB × (5-1) = 1 TB. Jeden dysk w pewnym momencie ulega

uszkodzeniu. Cała macierz nadal działa. Po wymianie

uszkodzonego dysku na nowy jego zawartość zostaje

odtworzona.

RAID 5

RAID 10 – Posiadamy cztery dyski o pojemności 250 GB

każdy(oznaczone jako A,B,C,D).Dyski A i B są

skonfigurowane jako lustrzane (RAID 1). Dane są

automatycznie kopiowane między tymi dwoma dyskami.

Dyski C i D również są skonfigurowane jako RAID 1. Tak jak

wcześniej, dane są kopiowane między tymi dwoma

dyskami. Ostatecznie, RAID 0 jest stosowany między

dwiema grupami RAID 1 (A+B i C+D). Dzięki temu uzyskuje

się korzyści z stripingu (RAID 0) i jednocześnie redundancję

danych (RAID 1)

RAID 10

RAID 0 - Trzy dyski po 512 GB zostały połączone w RAID

0. Powstała przestrzeń ma rozmiar 1,5 TB. Szybkość zapisu

i odczytu jest prawie trzykrotnie większa niż na

pojedynczym dysku. Sumaryczna szybkość jest

trzykrotnością szybkości najwolniejszego z dysków, gdyż

kontroler RAID podczas zapisu/odczytu musi poczekać na

najwolniejszy dysk. Stąd też sugeruje się stosowanie

dysków o identycznej szybkości i pojemności.

RAID 0