Introducing 

Prezi AI.

Your new presentation assistant.

Refine, enhance, and tailor your content, source relevant images, and edit visuals quicker than ever before.

Loading…
Transcript

ŁADUNEK TERMOJĄDROWY

(BOMBA WODOROWA)

Jakub Rollauer Kamila Kryńska

Maciej Janik Martyna Filipczyk

ŁADUNEK TERMOJĄDROWY

TROCHĘ HISTORII

- materiał wybuchowy, w którym głównym źródłem energii wybuchu jest niekontrolowana i samopodtrzymująca się reakcja łańcuchowa

- izotopy wodoru (deuter i tryt) łączą się pod wpływem bardzo wysokiej temperatury (kilkanaście milionów kelwinów), tworząc hel w procesie fuzji nuklearnej

Niezbędna do zapoczątkowania fuzji temperatura uzyskiwana jest w drodze detonacji ładunku jądrowego. Ładunki tego typu z uwagi na swoją niekontrolowaną naturę, znajdują jedynie wojskowe zastosowanie destrukcyjne.

Pierwszy test - początki

bomb wodorowych

1 listopada 1952 na atolu Enewetak został zdetonowany pierwszy ładunek termojądrowy - "Ivy Mike".

- siłę wybuchu oszacowano na 10,4 megaton czyli około 700 bomb jądrowych zrzuconych na Hiroszimę.

Przy projektowaniu bomby termojądrowej użyty był komputer MANIAC I

Deuter

Tryt

neutron

jądro helu

Bomba wodorowa zwana też bomba termojądrową oparta jest na konstrukcji zwykłej bomby atomowej lecz oprócz niej ma w sobie zbiornik z paliwem do termojądrowej fuzji (którymi najczęściej są izotopy wodoru lub innych pierwiastków lekkich).

W bombie termojądrowej reakcje zapoczątkowuje konwencjonalny ładunek wybuchowy który służy do uruchomienia bomby atomowej a jej eksplozja zapoczątkowuje synteze paliwa termojądrowego a wyzwolona w tych dwóch reakcjach energia daje efwkt potężnej eksplozji silniejszej niż zwykłe ładunki jądrowe.

-moc bomby atomowej może się wahać od 0.02 kt do około 100 kt ale dokładnej wartości nie ma natomiast tą granicą jest kilkaset kiloton.

DZIAŁANIE

BOMBA NEUTRONOWA

- rodzaj broni jądrowej, stanowiący odmianę bomby termojądrowej (wodorowej) o stosunkowo niewielkiej sile wybuchu, lecz wyzwalającej dużą ilość zabójczego dla organizmów promieniowania neutronowego.

- w bombie neutronowej, w następstwie eksplozji konwencjonalnego ładunku wybuchowego, dochodzi do reakcji rozszczepienia kilkukilogramowego ładunku uranu lub plutonu, który wyzwala następnie reakcję termojądrową liczącego kilka gramów ładunku deuteru i trytu.

- Bomba o mocy 1 kilotony dokonałaby zniszczeń w promieniu kilkuset metrów, natomiast zasięg promieniowania neutronowego wyniósłby 1-2 km była przeznaczona do likwidacji siły żywej.

- głowice neutronowe stosowano m.in w pociskach balistycznych MGM-52 Lance i pociskach artyleryjskich dedykowanych haubicą M 110 oraz w rakietach antybalistycznych "Sprint".

bomba neutronowa

bomba wodorowa

Podmuch i fala ciśnienia 50% 30–40%

Energia cieplna 35% 20–25%

Promieniowanie natychmiastowe 5% 30–45%

Promieniowanie opóźnione 10% 5%

"Castle Bravo"

- 1 marca 1954r. (USA)

- bomba o nazwie „Shrimp” („Krewetka”) została zdetonowana na atolu Bikini (Wyspy Marschalla, Ocean Spokojny)

- wybuch doprowadziłdo największego skażenia środowiska w historii amerykańskich prób nuklearnych

- do testu użyto deuterku litu (LiD) i litu 6 oraz 7

Lit 7 został użyty omyłkowo i przez to siła wybuchu wzrosła 3-krotnie (planowano osiągnąć siłę 5 megaton, a eksplozja miała siłę 15 megaton)

TESTY

Car-Bomba

Jest to największa dotychczas wywołana eksplozja ładunku termojądrowego (wodorowego)

Jej moc oszacowano na 58 megaton (prawie 4000 bomb zrzuconych na Hiroszimę)

Short Granite

(Wielka Brytania)

- 15 maja 1957r.

- została zdetonowana 2,4 km nad wyspą Malden (Kiritimati - Wyspa Bożego Narodzenia, Ocean Spokojny)

- siłę jej wybuchu oszacowano na 300 kiloton

Ostatni wybuch bomby termojądrowej o jakim wiemy:

- 3 września 2017r.

- Korea Północna (Kim DżongUn)

- moc: 50-100 kiloton

Trzęsienie ziemi wywołane wybuchem miało, w zależności od miejsca pomiaru, moc od 5 do 7 w skali Richtera.

Eksperci twierdzą, że nie była to całkowicie bomba wodorowa, co nie zmienia faktu, że Korea Północna potwierdziła prace na jedną z nich

SKUTKI WYBUCHU

(miejsce detonacji ma wpływ na zasięg rażenia)

Przykład: bomba o sile 20 megaton

• 0-3 km od miejsca wybuchu - kula ognia

strefa zero - miejsce wybuchu

• 6,5 km:

- wysokie ciśnienie

- wysoka prędkość wiatru

• 26,6km:

- fala cieplna

- wysoka prędkość wiatru

- „burza ogniowa”

CAR-BOMBA

CAR-BOMBA

Największa dotąd zdetonowana lotnicza bomba wodorowa

Moc - około 58 megaton (wg. Amerykanów), według źródeł rosyjskich (dostępnych po 1992 roku) 50 megaton

Trójstopniowa bomba termojądrowa, zbudowana i zdetonowana przez Związek Radziecki

Zdetonowano ją 30 października 1961 roku w archipelagu Nowej Ziemi (73°51'N 54°30'E), położonym na Oceanie Arktycznym

27-tonowa bomba zrzucona była przez specjalnie do tego celu przystosowany samolot Tupolew Tu-95W.

Bombę wykonano na specjalne polecenie Nikity Chruszczowa, w celu demonstracji siły. W ośrodku Arzamas-16 zaprojektował i skonstruował ją zespół pod kierownictwem Julija Charitona, z udziałem między innymi Andrieja Sacharowa.

Przygotowania do konstrukcji bomby wodorowej trwały w zasadzie od końca lat 40. XX wieku, ale ostateczny etap – w związku z jesiennym zjazdem partii komunistycznej, na którym Chruszczow chciał zameldować o eksperymencie – trwał zaledwie cztery miesiące.

Działając pod presją czasu, zespół wybrał sprawdzone wcześniej rozwiązania bazujące na konfiguracji Tellera-Ulama. W pierwotnych założeniach ładunek miał mieć moc 100 Mt, ale ze względów bezpieczeństwa (zmniejszenie możliwego opadu promieniotwórczego) zdecydowano się na zredukowanie jej o połowę.

Car-bomba została zrzucona z wysokości 10 500m na specjalnym spadochronie nylonowym (ważącym niemal 800 kg); detonacja nastąpiła na wysokości 4000 m.

Kula ognista miała promień około 4000 m i niemal dosięgła powierzchni ziemi. Mimo zmniejszenia mocy bomby część skalistych wysepek, w pobliżu których dokonano detonacji, wyparowała, a sam wybuch był odczuwalny nawet na Alasce.

O sile wybuchu świadczy fakt, iż fala sejsmiczna nim wywołana (rejestrowana przez sejsmografy) okrążyła Ziemię trzy razy, oraz to, że był on widoczny z odległości prawie 900 km.

Promieniowanie cieplne było w stanie spowodować oparzenia trzeciego stopnia w odległości 100 km od miejsca eksplozji. Grzyb atomowy miał około 60 km wysokości i 30–40 km średnicy.

Działo atomowe M65 "Atomic Anie" 1953r.

Castle Yankee 5 maja 1954 r. 13.5 Mt

Castle Romeo 27 marca 1954r. 11 Mt

rosnący grzybek - Polinezja Francuska (atol Mururoa)

test "sedan shot" film

104 kt

1962 r.

CIEKAWOSTKI

Learn more about creating dynamic, engaging presentations with Prezi