1
PIERWSZA POMOC W WYBRANYCH SYTUACJACH
Aniela Matuszewska
Kornelia Kospin
klasa 1B
KRWAWIENIE
A KRWOTOK
Z krwawieniem mamy do czynienia wtedy, gdy zostają uszkodzone małe, drobne naczynia krwionośne (żylne i miąższowe). Nie wymagają one zwykle specjalistycznej pomocy i ustępują samoistnie, gdy w miejscu rany utworzy się skrzep.
O krwotokach mówimy, gdy uszkodzeniu ulegają naczynia tętnicze, bądź duże naczynia żylne. Silny wypływ krwi musi zostać natychmiast zatamowany, ponieważ w przeciwnym razie może dojść do wstrząsu i nawet śmierci w wyniku wykrwawienia.
Ciekawostka
Za niebezpieczną dla życia uznaje się utratę ok. 1/3 objętości krążącej krwi (u dorosłego mężczyzny jest to ok. 1,5-2 l). Uszkodzenie takich naczyń jak tętnica ramienna, udowa lub szyjna może spowodować śmierć w ciągu kilku minut.
Postępowanie przy zranieniach
Pierwsza pomoc w przypadku zranienia polega na:
-osłonięciu rany przed światem zewnętrznym – uszkodzona skóra stanowi otwarte wrota dla drobnoustrojów chorobotwórczych;
-zatamowaniu krwotoku.
Małe krwawienia nie wymagają zwykle specjalistycznej pomocy i ustępują samoistnie. Taką ranę należy przemyć chłodną, bieżącą wodą lub wodą utlenioną, a następnie nałożyć opatrunek osłaniający, który zabezpieczy ranę przed zabrudzeniem.
ZAKŁADANIE OPATRUNKU OSŁANIAJACEGO
ZAKŁADANIE OPATRUNKU
OSŁANIAJACEGO
KROK 1
Załóż rękawiczki ochronne.
KROK 2
Przemyj ranę wodą utlenioną lub chłodną bieżącą wodą.
KROK 3
Przyłóż w miejscu rany jałową gazę. W przypadku gdy jej nie posiadasz, użyj czystej, najlepiej wyprasowanej bawełny lub bielizny osoby poszkodowanej.
KROK 4
Zabandażuj miejsce zranienia.
Pamiętaj, by bandaż nie był zbyt ciasno założony, gdyż może wtedy stać się opaską uciskową.
ZAKŁADANIE OPATRUNKU UCISKOWEGO
ZAKŁADANIE OPATRUNKU
UCISKOWEGO
KROK 1
Załóż rękawiczki ochronne.
KROK 2
Przyłóż w miejscu rany jałową gazę. W przypadku gdy jej nie posiadasz, użyj czystej, najlepiej wyprasowanej bawełny lub bielizny osoby poszkodowanej.
KROK 3
Jeżeli to możliwe, unieś zranioną kończynę powyżej poziomu serca – zmniejszysz w ten sposób ciśnienie krwi i pośrednio prędkość wypływu krwi.
KROK 4
Dokładnie w miejscu zranienia przyłóż wałek ze zwiniętego bandaża lub inny materiał, który uciśnie miejsce, z którego wypływa krew. Zabandażuj dokładnie miejsce zranienia.
Jeżeli po jakimś czasie opatrunek przemoknie krwią, nie zdejmuj go, lecz dołóż kolejną jałową gazę i zabandażuj ranę, zwiększając siłę ucisku.
ZAPAMIĘTAJ!!!
Wyjątkiem przy tamowaniu krwotoków są rany głowy, gdzie zawsze należy podejrzewać złamanie kości czaszki. Zakładając opatrunek uciskowy, możemy spowodować przedostawanie się krwi pod czaszkę, dlatego przy urazach głowy zawsze zakładamy opatrunek osłaniający.
KRWAWIENIE Z NOSA
Może być spowodowane urazem, infekcja wirusowa, nadciśnieniem tętniczym lub zaburzeniem krzepliwości krwi.
POSTĘPOWANIE:
1. Zachowaj spokój.
2. Usiądź prosto i pochyl głowę do przodu.
3. Oddychaj ustami.
4. Delikatnie wydmuchaj nos w chusteczkę (najpierw jedna, a potem druga dziurkę).
5. Na kark połóż zimny okład.
6.Delikatnie ściśnij skrzydełka nosa. Po upływie 10 minut zwolnij ucisk i
sprawdź, czy krwawienie ustało. Jeśli nie, czynność należy powtórzyć. Gdy krwawienie nie ustaje, zadzwoń na pogotowie
KRWAWIENIE
Z JAMY USTNEJ
Jest ono najczęściej spowodowane urazem. Może dotyczyć warg, języka lub policzka.
POSTĘPOWANIE:
1.Załóż rękawiczki ochronne.
2.Jeśli krwawiace miejsce można uchwycić, ściśnij brzegi rany wilgotnym gazikiem i przytrzymaj tak kilka minut.
3.Kiedy krwawienie występuje wewnatrz jamy ustnej, podaj poszkodowanemu kostkę lodu do ssania i zimna wodę do płukania ust.
WAŻNE
Nie połykaj krwi, poieważ działa drażniaco na żoładek i powoduje wymioty.
RANY KĄSANE
rany spowodowane ugryzieniem (ukąszeniem) przez zwierzę (najczęściej dzikie). Postać zewnętrzna rany jest często odwzorowaniem szczęki zwierzęcia lub w niektórych przypadkach jest to rana szarpana.
SKUTKI
WŚCIEKLIZNA
Wścieklizna jest śmiertelną chorobą zakaźną o ostrym przebiegu. Do zakażenia dochodzi zazwyczaj poprzez pokąsanie człowieka przez chore zwierzę.
OBJAWY:
-poczatkowo ból potylicy, odczucie zmęczenia, nudności, goraczka
-po kilku dniach ślinotok, znaczne pobudzenie, gwałtowne skurcze mięśni twarzy i gardła (występujace lub nasilajace się na widok lub dźwięk wody)
-śmierć następuje w ok. 7dni od pojawienia się symptomów.
Na wściekliznę jeszcze nie wymyślono leku. Ale wirusy można unieszkodliwić, podając odpowiednią szczepionkę. Zwykle stosuje się ją dopiero wtedy, gdy dojdzie do zakażenia. Wówczas układ odpornościowy tworzy przeciwciała, które nie dopuszczają do rozwoju choroby.
WŚCIEKLIZNA
Szczepionkę trzeba podać, zanim wystąpią objawy zakażenia.
I dawka - jak najszybciej od niebezpiecznego kontaktu ze zwierzęciem.
II dawka - 3 dni po dawce początkowej.
III dawka - 1 tydzień od pierwszego szczepienia.
IV dawka - 2 tygodnie od pierwszej dawki.
V dawka - po miesiącu od pierwszej dawki.
VI dawka - po 3 miesiącach od pierwszego szczepienia (tylko wtedy, jeśli zaistniało poważne zagrożenie wścieklizną).
TĘŻEC
Objawy:
tężec lekki - pojawiają się pojedyncze skurcze mięśni i szczękościsk;
tężec umiarkowany - oprócz szczękościsku występuje sztywność i dysfagia oraz okresowe skurcze mięśni;
tężec ciężki - charakteryzuje się wahaniami ciśnienia tętniczego oraz niewydolnością oddechową i uogólnionymi skurczami mięśni.
TĘŻEC
Objawy pojawiaja sie po 5-10 dniach od przedostania się bakterii (z brudnego/zardzewiałego narzędzia, z gleby , przewodu pokarmowego człowieka/zwierzęcia) od rany lub skaleczenia. Nieleczony tężec prowadzi do śmierci.
Jedyną metodą zapobiegania są szczepienia przeciwtężcowe. W Polsce dzieci szczepione są obowiązkowo i bezpłatnie. Podstawowe szczepienie to czterokrotnie dawki w pierwszym i drugim roku życia. Kolejne uzupełniające dawki podawane są w wieku 6, 14 i 19 lat.
Aby uchronić osobę dorosłą przed zachorowaniem, konieczne jest powtarzanie podawania dawek tej szczepionki w odpowiednich odstępach czasu w ciągu całego życia, nie rzadziej niż co 10 lat.