Introducing
Your new presentation assistant.
Refine, enhance, and tailor your content, source relevant images, and edit visuals quicker than ever before.
Trending searches
Nazywany również ojcem medycyny, urodził się na wyspie Kos w roku 460 p.n.e. (zmarł 377 p.n.e. w Larysie)
Zapoczątkował on liczące łącznie 60 rozpraw medycznych kontynuowanych przez jego następców.
W tamtych czasach wierzono w uzdrowienia religijne, dlatego wielu uzdrowicieli ‘rozmawiało’ z Bogami.
Hipokrates jednak wolał zaufać swoim własnym przekonaniom, które były niezależne od tamtejszych teorii i wierzeń dzięki temu pokierował medycynę w lepszą stronę.
Do 19 stulecia Hipokrates wprowadzał setki lekarzy oraz ludzi w błąd twierdził on wówczas że choroba jest wynikiem nierównowagi 4 humoru: krwi, żółci, czarnej żółci oraz flegmy.
Kilkaset lat po Hipokratesie pojawił się Galen (grecki anatom) prowadził on sekcje na zwierzętach, ponieważ ówczesne prawo nie pozwalało na prowadzenie ich na ludziach.
Badania Galena pozwoliły na odkrycie funkcjonowania żywych organizmów.
Szpitale
Częsty widok przy kościołach stanowiły ”szpitale” przyłączone do budynku kościoła co prawda ze współczesnymi szpitalami nie miały one za dużo wspólnego natomiast była w nich udzielana pomoc przez mnichów były one zwykle niewielkich rozmiarów.
Starożytna Babilonia:
W tamtych czasach ludzie byli przekonani, że choroba była karą za grzechy bądź za rozczarowanie swoich Bogów, dlatego należało przyjąć ją w pokorze.
Chorzy najczęściej dobrowolnie poddawali się medytacji, modlitwie oraz uczestniczyli w pielgrzymkach.
.
Istniały również takie miejsca jak rzymskie publiczne służby zdrowia W porównaniu do opieki prowadzonej przez mnichów nie były dostępne dla wszystkich, lecz dla służby zbrojnej.
W przypadkach, gdy lekarze nie godzili się na operacje i skazywali chorych na długą i męczącą śmierć sami chorzy ubiegali się o ich przeprowadzenie by skrócić swoje cierpienie.
Wszelkie zabiegi w średniowieczu były przeprowadzone w bardzo trudnych i niesterylnych warunkach jak i używanymi na co dzień narzędziami.
Średniowiecznego lekarza możemy równie dobrze porównać do sadysty często wykonywał on zabiegi na ”żywca” czyli na całkowicie świadomych pacjentach najczęściej na tabletkach opium które dawały krótkotrwałą ulgę.
Pomimo zupełnie innego celu najczęściej kończyły się zakażeniem bakteryjnym a przezywała jedynie ¼ pacjentów.
Leczenie w średniowieczu nie należało do najprzyjemniejszych, a jeżeli już się zachorowało szybsza droga była do pogorszenia niż do jakiegokolwiek uleczenia.
Na łysienie stosowana była mieszanka tłuszczy zwierząt w tym lwa, węża czy krokodyla.
Początkowo, aby pozbyć się rany należało posmarować mchem z ludzkiej czaszki narzędzie którym została rana zrobiona jak się później okazało niezbyt to skuteczne gdyż przeciwnik nie był raczej chętny do jej ”pożyczenia”.
Metodą ostateczną było przyłożenie ugotowanego strusiego jaja do rany i modlenie się w tym samym momencie.
Przez brak higieny i nietypowe gusta Greków tamtejsi stomatolodzy mieli pełne ręce roboty wierzyli oni, że ból zęba spowodowany jest nerwem uważanym wtedy za szkodnika jak można się domyślać był on skutecznie usuwany wraz z zębami.
https://www.youtube.com/watch?v=jFYl44L_Suc
https://www.bl.uk/the-middle-ages/articles/medicine-diagnosis-and-treatment-in-the-middle-ages
https://www.ipl.org/essay/How-Did-Religion-Hindered-Medical-Progress-In-PKNVHSPBG5PV
https://www.youtube.com/watch?v=r3bF14gVALw
https://www.histurion.pl/historia/starozytnosc/egipt/medycyna_w_starozytnym_egipcie.html