Introducing
Your new presentation assistant.
Refine, enhance, and tailor your content, source relevant images, and edit visuals quicker than ever before.
Trending searches
Pod koniec I wojny światowej władze miast Krakowa, Lwowa i Tarnowa nabyły od niemieckiej firmy „Steinwerke H. Kulka in Troppau” zakłady wydobywania kamienia w Miękini, Chrzanowie i Libiążu tworząc spółkę o nazwie Kamieniołomy Miast Małopolskich
inż. Leonard Szutkowski
Biuro Zarządu Kamieniołomu
Przygotowanie nowego kamieniołomu powierzono geologowi, inżynierowi wykształconemu m.in. w Belgii, Leonardowi Szutkowskiemu . W październiku 1928 r. rozpoczęto eksploatację złoża bazaltu . 15 sierpnia 1929 r. z kamieniołomu w Janowej Dolinie wyjechał do wsi Hallerowo, k. Władysławowa nad Bałtykiem, pierwszy transport nowego produktu tzw. półbruczku
Przy wydobyciu bazaltu pracowali górnicy, kliniarze, kostkarze, tłuczkarze
W połowie lat 30 zmieniono organizację pracy w kopalni. Zamiast powalać kilkunastometrowe słupy bazaltu, wyrobisko podzielono na trzy kondygnacje o wysokości ok. 8 metrów każda. Dzięki zastosowaniu takiej formy wydobycia bazaltowe słupy były mniejsze (niższe) a tym samym łatwiejsze do oddzielenia od siebie. Wykorzystanie wszystkich trzech poziomów kopalni miało miejsce dopiero na początku 1937 r.
Aleja Spacerowa w Janowej Dolinie
Janowa Dolina była osiedlem nowoczesnym, w pełni zelektryfikowanym, zwodociągowanym, skanalizowanym. Osiedle położone było na obszarze pomiędzy wyrobiskiem kopalnianym Nr 1, a urwistym, zalesionym zboczem doliny Horynia. Siatka ulic, a w zasadzie alei, została wytoczona w układzie prostokątnym pomiędzy istniejącymi drogami lokalnymi Zlazne – Hołowin, Zlazne – Podłużne. Dla poszczególnych alei wycięto w lesie pasy o szerokości ca 100 m. Środkiem każdego pasa biegła ulica wybrukowana kostką bazaltową. Po obu stronach ulicy, na działkach o powierzchni około 600 m2 (20 x 30 m) wybudowano domki – wille czterorodzinne. Do każdego mieszkania należał część działki. Wszystkie te działki były pięknie zagospodarowane i utrzymane. Części piwniczne wszystkich domów budowane były z kamienia bazaltowego. Na nich wznoszono budynki drewniane, dwukondygnacyjne, z dachami dwuspadowymi, krytymi czerwoną dachówką. Całość dopełniały ogrodzenia drewniane w postaci niskich płotków sztachetowych. Poszczególne aleje nosiły nazwy: A, B, C, D, G – główna, K – Kolejowa, Z – zamykająca. Pomiędzy poszczególnymi alejami pozostawiono pas lasu o szerokości 100-200 m, dzięki czemu zapewnione zostały warunki prawdziwego komfortu dla mieszkańców osiedla
Szkoła podstawowa
Uczniowie klas IV i V przed budynkiem szkoły
Blok
W Janowej Dolinie, polskiej wysepce otoczonej wrogim morzem ukraińskim znalazłem się w ciekawym intelektualnie środowisku. Byli tam wojenni zbiegowie z terenu całej Polski. Była młodzież z Warszawy, Łodzi, Krakowa, chłopcy wkraczający w wiek męski i zakwitające dziewczyny. Pragnąc poznać i zrozumieć nową rzeczywistość, tę, która była wokół mnie, zacząłem chodzić na kurs filozofii marksistowskiej i materializmu marksistowskiego. Logiczny, spójny, oparty o wiedzę, a nie prawdy objawione, system pasował do mej konstrukcji psychicznej. Przyjąłem go w całości, postanowiłem, że będę przerabiał świat na ład socjalistyczny
Mieszkańcy Janowej Doliny zrzeszali się w różnych związkach i organizacjach np. w Związku Zawodowym Robotników Przemysłu Górniczego, Związku Strzeleckim, Związku Rezerwistów, Ochotniczej Straży Ogniowej, Polskim Czerwonym Krzyżu, Związku Pracy Obywatelskiej Kobiet, Towarzystwie Rozwoju Ziem Wschodnich, Kole Ligi Obrony Przeciwpowietrznej i Przeciwgazowej, Związku Harcerstwa Polskiego itp.
Wmurowano ku czci 60-lecia Ukraińskiej Powstańczej Armii. Tu 21-22 kwietnia 1943 roku sotnie pod dowództwem „Dubowego” zlikwidowały jedną z najlepiej umocnionych baz wojskowych polsko-niemieckich okupantów na Wołyniu. W walce zlikwidowano niemiecką i polską załogę, wyzwolono z obozu jeńców wojennych i powstrzymano terrorystyczne akcje przeciwko okolicznym wsiom, które przeprowadzali polsko-niemieccy zaborcy.