Introducing
Your new presentation assistant.
Refine, enhance, and tailor your content, source relevant images, and edit visuals quicker than ever before.
Trending searches
Drapieżnik aktywnie zdobywa pokarm; w większości przypadków poprzez polowanie na ofiarę. Drapieżniki i ofiary wzajemnie wpływają na swoją liczebność. Spadki i wzrosty liczebności populacji drapieżnika lub ofiary powtarzają się co pewien czas, czyli mają charakter cykliczny. Drapieżniki zjadające ofiary wpływają na ich liczebność, jak i ofiary swoją dostępnością wpływają na liczebność drapieżników
Budowa ciała drapieżnika umożliwia mu zdobycie ofiary. Natomiast ofiary dzięki określonym cechom i zachowaniu mogą uniknąć schwytania.
Drapieżnik
Ofiara
Sposoby polowania:
Obrona bierna:
Obrona czynna:
Drapieżnictwo jest bardzo korzystne z punktu widzenia przemian ewolucyjnych. Drapieżniki eliminują najsłabsze osobniki (chore, kalekie, najstarsze i najmłodsze), co pozwala na przetrwanie tylko tym najsilniejszym (dobór naturalny) w populacji ofiar. Zmniejszenie liczebności osłabia również konkurencję wewnątrzgatunkową między nimi. Regulowanie liczebności ofiar umożliwia przetrwanie innych gatunków o podobnych wymaganiach pokarmowych bądź środowiskowych. Zapobiega też nadmiernemu rozrostowi populacji ofiar.
Przykładem relacji antagonistycznej, w której jeden organizm zjada drugi jest roślinożerność. Roślinożercy żywią się tylko roślinami. Należy do nich wiele owadów (np. motyle i ich larwy), ślimaki, część ptaków i ssaków (np. sarny, kozy). U roślinożernych ssaków należących do przeżuwaczy, np. żubry, jelenie, owce, kozice, mają czterokomorowe żołądki, w których zachodzi wieloetapowe trawienie. Pokarm z żołądka trafia z powrotem do jamy gębowej, gdzie jest przeżuwany. Ptaki, które żywią się nasionami, mają charakterystyczną budowę dzioba, a owady wykorzystują specjalne aparaty gębowe.
Długi, mięsisty język o twardej, szorstiej powierzchni umożliwia zagarnianie roślin.
W pierwszej komorze czterokomorowego żołądka baketrie i pierwotniaki pomagają trawić celulozę.
Długie jelita umożliwiają całkowite strawienie pokarmu.
Rośliny chronią się przed zjadaniem przez roślinożerców za pomocą kolców lub cierni utrudniających dostęp do ich miękkich części (np. robinia akacjowa, akacja).
Niektóre rośliny (np. paprocie, konwalia) gromadzą w swoich organach subastancje trujące.
Inne (m.in. pokrzywa) wydzielają substancje parzące.