Introducing
Your new presentation assistant.
Refine, enhance, and tailor your content, source relevant images, and edit visuals quicker than ever before.
Trending searches
Adam Klimaszewski 8a
Źródła
World War II, also known as the Second World War, was a global war that lasted
W 1925 roku rodzina Bytnarów emigrowała do Warszawy. Tam „Rudy” ukończył szkołę powszechną przy ul. Zagórnej 9 i w 1933 roku rozpoczął edukację w Państwowym Gimnazjum im. Stefana Batorego, gdzie poznał Tadeusza Zawadzkiego ps. „Zośka”, Aleksego Dawidowskiego ps. „Alek” oraz Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Szczególnie dwóch pierwszych silnie związało swe losy z życiem Bytnara.
W 1934 roku rozpoczął on służbę w harcerstwie, wstępując do 23. Warszawskiej Drużyny Harcerskiej im. Bolesława Chrobrego tzw. „Pomarańczarni”. Tam szybko awansował, pnąc się po szczeblach kariery harcerskiej. W 1936 roku objął funkcję przybocznego, a w dwa lata później awansował do stopnia Harcerza Rzeczpospolitej. O jego niezwykłych umiejętnościach niech poświadczą statystyki – do 1939 roku udało się mu zdobyć aż 32 sprawności. Co ciekawe, był on również utalentowany plastycznie, co zaowocowało zaprojektowaniem odznaki dla grupy „Buków”, w której aktywnie działał wraz z „Zośką” i „Alkiem”.
Tego dnia w Kolbuszowej urodził się Jan Bytnar. Pochodził z rodziny o silnych tradycjach niepodległościowych. Jego ojciec Stanisław służył w Wojsku Polskim, wywodził się z Legionów, później pracował jako nauczyciel. Matka, Zdzisława Rechul, była nauczycielką. Młody Jan dorastał zatem w atmosferze patriotyzmu.
Historia „Rudego” nie skończyła się jednak pod Arsenałem. 6 i 22 maja Polskie Podziemie przeprowadziło akcje likwidacyjne, podczas których zamordowano dwóch niemieckich funkcjonariuszy, którzy wykazali się szczególnym okrucieństwem podczas przesłuchiwania Bytnara. SS-Oberscharführer Hubert Schulz i SS-Rottenführer Ewald Lange zginęli z rąk żołnierzy Polskiego Podziemia.
Mały Sabotaż
Największe zasługi "Rudego" na polu walki kulturalnej:
Wybuch wojny
Po wybuchu II wojny światowej Jan pozostał w Warszawie, zamieszkując ten sam przedwojenny lokal wraz z matką, ojcem i siostrą Danutą ps. „Duśka”. Już w październiku 1939 roku zaangażował się w działalność konspiracyjną w Polskiej Ludowej Akcji Niepodległościowej (PLAN). Od początku 1940 roku „Rudy” wszedł w skład komórki więziennej Związku Walki Zbrojnej, gdzie służył w charakterze łącznika. Podobny etap przeszli „Zośka” i „Alek”, co pokazuje, iż losy tej trójki kształtowały się niemal w bliźniaczy sposób.
Bytnar postanowił także kontynuować naukę, idąc śladami kolegów. Pod koniec 1941 roku rozpoczął edukację na tajnych kursach organizowanych przez Państwową Wyższą Szkołę Maszyn im. Wawelberga i Rotwanda. Wcześniej został zaangażowany do pracy w ramach Szarych Szeregów, gdzie służył od marca 1941 roku. Objął dowództwo nad hufcem Ochota Chorągwi Warszawskiej, rozpoczynając także pracę w Małym Sabotażu. Szybko dał się poznać jako świetny wykonawca akcji dywersyjno-sabotażowych. Nie tylko był odważnym członkiem Polskiego Podziemia, ale i obdarzonym niezwykłą inwencją twórczą i brawurowymi pomysłami. Wraz z „Alkiem” niemal konkurowali o miano najlepszego w toczonej wojnie psychologicznej w okupantem.
W lecie 1942 roku „Rudy” otrzymał stopień podharcmistrza, kończąc kursy przygotowane przez tzw. „Szkołę za lasem”. W listopadzie 1942 roku został mianowany jednym z dowódców oddziałów Grup Szturmowych, obejmując Hufiec „Południe” („Sad”) w Oddziale Specjalnym „Jerzy”. W nocy z 31 grudnia na 1 stycznia 1943 roku uczestniczył w akcji „Wieniec”. Następnie 18 stycznia wszedł w skład oddziału, który likwidował jednego z Niemców i wreszcie 2 lutego był jednym z żołnierzy, którzy ewakuowali mieszkanie Jana Błońskiego przy ul. Brackiej 23. Został wtedy lekko ranny.
Niestety, 23 marca Janek został aresztowany w mieszkaniu przy al. Niepodległości 159. Rewidujący domostwo Niemcy znaleźli sporo materiałów, które obciążały „Rudego”, wobec czego zabrano go na Al. Szucha, gdzie był wielokrotnie bity i maltretowany przez przesłuchujących go Niemców. Wraz z „Rudym” zabrano jego ojca, który trafił do Auschwitz.
Pozostali na wolności koledzy postanowili odbić Bytnara. Naprędce zorganizowano akcję uwolnienia więźnia, który miał być przewieziony z Al. Szucha na Pawiak. 26 marca doszło do starcia pod Arsenałem, podczas którego „Rudy” został uwolniony z przewożącej go furgonetki. Niestety, jego obrażenia okazały się tak poważne, iż wszelka pomoc była z góry skazana na niepowodzenie. Polskie Podziemie zaangażowało lekarza, który jednak nie zdołał przywrócić Bytnara do zdrowia. W konsekwencji odniesionych podczas przesłuchania obrażeń „Rudy” zmarł 30 marca 1943 roku. Tego samego dnia odszedł Aleksy Dawidowski, śmiertelnie postrzelony podczas Akcji pod Arsenałem. „Rudy” został pochowany na warszawskich Powązkach. Pośmiertnie nadano mu stopień harcmistrza oraz podporucznika.
Rodzina
Maciej Aleksy Dawidowski (Alek)
Rudy bardzo cenił sobie relację z Alkiem i Zośką. Ich przyjaźń była prawdziwa i pełna poświęceń, dowodem na to była Akcja pod Arsenałem kiedy to pojmany oraz do wycięczenia pobity Janek został odbity z rąk gestapo, przez swoich wiernych przyjaciół.
Stanisław Bytnar
Zdzisława Bytnarowa
Rodzice Rudego byli nauczycielami, zasłużonymi działaczami Związku. Jan został wychowany w duchu patriotycznym przez rodziców. Co przełożyło się na jego działanie przeciwko okupantowi.
World War II, also known as the Second World War, was a global war that lasted
Źródła :