NATO
Nie wiem na co będzie trzecia wojna światowa, ale czwarta będzie na pewno na maczugi.
Albert Einstein
Śmierć jednej osoby to tragedia, śmierć miliona to statystyka.
Józef Stalin
KFOR Kosovo (Kosovo Force)
Operacja KFOR została uruchomiona na podstawie rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1244 z 10 czerwca 1999 r. i stanowi element szerszych międzynarodowych wysiłków na rzecz zapewnienia bezpieczeństwa i stabilności w regionie. W operacji KFOR uczestniczy w niej 30 państw, w tym 22 z NATO, 8 partnerskich: 4 z UE oraz 4 inne. Łącznie liczy ok. 4,7 tys. żołnierzy.
Do zasadniczych zadań KFOR należy zapewnienie bezpieczeństwa wewnętrznego (w trzeciej kolejności po Kosowskiej Policji i misji EULEX), ochrona i koordynacja dystrybucji pomocy humanitarnej, a także doradztwo i wsparcie szkolenia Kosowskich Sił Bezpieczeństwa (KSF). Ponadto, operacja zajmuje się ochroną klasztoru Decani (Monaster Decani), jako miejsca o tzw. specjalnym statusie (Properties Designated with Special Status – PrDSS), mające szczególne znaczenie religijne dla lokalnej serbskiej społeczności.
Polska jest aktywnie zaangażowana w operację. Na podstawie Postanowienia Prezydenta RP Polski Kontyngent Wojskowy (PKW) liczy do 300 żołnierzy (rzeczywista wielkość to ok 250 osób). PKW prowadzi działania manewrowe, monitoruje przestrzeganie porozumień międzynarodowych, organizuje posterunki kontrolne w celu przeciwdziałania przestępczości w rejonie odpowiedzialności, a także wspiera przekazywanie pomocy humanitarnej oraz monitoruje sytuację w strefie przygranicznej.
Operation Active Endeavour – operacja NATO na Morzu Śródziemnym
Operacja Active Endeavour (OAE) na Morzu Śródziemnym rozpoczęła się w październiku 2001 r. Jest to jedyna operacja prowadzona na mocy artykułu V Traktatu Waszyngtońskiego (obrona kolektywna). Została uruchomiona jako reakcja Sojuszu na ataki terrorystyczne z 11 września 2001 r. Jej głównym celem jest zapewnienie bezpieczeństwa żeglugi i zapobieganie aktom terroru na Morzu Śródziemnym. Oprócz jednostek Sojuszu w operacji udział biorą okręty państw Partnerstwa dla Pokoju oraz Dialogu Śródziemnomorskiego.
Do zadań OAE należy: patrolowanie akwenu Morza Śródziemnego; monitorowanie bezpieczeństwa żeglugi na głównych szlakach komunikacyjnych Morza Śródziemnego i akwenów do niego przyległych; wykrywanie wszelkich nieprawidłowości w ruchu morskim i udaremnianie prób wspierania organizacji terrorystycznych, przede wszystkim przemytu uzbrojenia, w tym broni masowego rażenia i materiałów radioaktywnych; zapobieganie aktom łamania prawa, takim jak nielegalna imigracja, czy przemyt narkotyków.
Polska Marynarka Wojenna kilkakrotnie wysłała jednostki do realizacji zadań w ramach operacji.
Polska na misjach NATO
PKW Irak - Polski Kontyngent Wojskowy w Iraku
Wydzielony komponent Sił Zbrojnych RP, przeznaczony do udziału w działaniach wojennych (2004), stabilizacji (2003-2008), szkoleniu sił bezpieczeństwa (2005-2011) i zabezpieczenia logistycznego sił sojuszniczych (2011) w Iraku. Drugi co do wielkości kontyngent wojskowy w operacji pokojowej lub stabilizacyjnej wystawiony przez Wojsko Polskie w całej jego historii (w szczytowym okresie ok. 2500 żołnierzy).
Właśnie na tej misji odbyła się słynna Obrona City Hall, znana nam z filmu Karbala.
Air Policing (Baltic Air Policing Mission)
Misja ochrony przestrzeni powietrznej Litwy, Litwy i Estonii jest prowadzone od 2004 r., tj. czasu wstąpienia tych państw do NATO. W jej ramach realizowane są zadania związane z nadzorem i ochroną przestrzeni powietrznej ww. państw bałtyckich oraz zapewnieniem wsparcia lotniczego w sytuacjach nadzwyczajnych. Kontyngenty lotnicze do realizacji działań w ramach misji są wystawiane rotacyjnie przez państwa Sojuszu. Podobną misja funkcjonuje na południowych rubieżach NATO.
Polska wielokrotnie wydzielała siły do operacji Air Policing nad państwami bałtyckimi (2006, 2008, 2010, 2012 i 2014), a ostatnio od stycznia od kwietnia 2015. Skład polskiego kontyngentu wojskowego każdorazowo wynosił ok. 100 osób.
Wszystko, co pozostało
Człowiek, który ocalił świat
Stanisław Jewgrafowicz Pietrow
26 września 1983, godzina 0:04 - cały świat zamarł w miejscu...
Tym miejscem była baza Siepuchowo-15
Doktryny Nuklearne i Strategiczne NATO
- Doktryna Mutual Assured Destruction (cały czas Zimnej Wojny)
- Doktryna Zmasowanego Odwetu (1957 - 1967)
- Doktryna Elastycznego Reagowania (1967 - lata 90.)
- Nowa Koncepcja Strategiczna (lata 90. - obecnie)
S Sierra
T Tango
U Uniform
V Victor
W Whiskey
X X-Ray
Y Yankee
Z Zulu
A Alpha
B Bravo
C Charlie
D Delta
E Echo
F Foxtrot
G Golf
H Hotel
I India
J Juliett
K Kilo
L Lima
M Mike
N November
O Oscar
P Papa
Q Quebec
R Romeo
Artykuł 3
Dla skuteczniejszego osiągnięcia celów niniejszego traktatu, Strony, każda z osobna i wszystkie razem, poprzez stałą i skuteczną samopomoc i pomoc wzajemną, będą utrzymywały i rozwijały swoją indywidualną i zbiorową zdolność do odparcia zbrojnej napaści.
Artykuł 4
Strony będą się wspólnie konsultowały, ilekroć, zdaniem którejkolwiek z nich, zagrożone będą integralność terytorialna, niezależność polityczna lub bezpieczeństwo którejkolwiek ze Stron.
Artykuł 5
Strony zgadzają się, że zbrojna napaść na jedną lub więcej z nich w Europie lub Ameryce Północnej będzie uznana za napaść przeciwko nim wszystkim i dlatego zgadzają się, że jeżeli taka zbrojna napaść nastąpi, to każda z nich, w ramach wykonywania prawa do indywidualnej lub zbiorowej samoobrony, uznanego na mocy artykułu 51 Karty Narodów Zjednoczonych, udzieli pomocy Stronie lub Stronom napadniętym, podejmując niezwłocznie, samodzielnie jak i w porozumieniu z innymi Stronami, działania, jakie uzna za konieczne, łącznie z użyciem siły zbrojnej, w celu przywrócenia i utrzymania bezpieczeństwa obszaru północnoatlantyckiego.
O każdej takiej zbrojnej napaści i o wszystkich podjętych w jej wyniku środkach zostanie bezzwłocznie powiadomiona Rada Bezpieczeństwa. Środki takie zostaną zaniechane, gdy tylko Rada Bezpieczeństwa podejmie działania konieczne do przywrócenia i utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa.
Artykuł 6
W rozumieniu artykułu 5 uznaje się, że zbrojna napaść na jedną lub więcej Stron obejmuje zbrojną napaść:
- na terytorium którejkolwiek ze Stron w Europie lub Ameryce Północnej, na algierskie departamenty Francji, na terytorium Turcji lub na wyspy znajdujące się pod jurysdykcją którejkolwiek ze Stron na obszarze północnoatlantyckim na północ od Zwrotnika Raka;
- na siły zbrojne, okręty lub statki powietrzne którejkolwiek ze Stron znajdujące się na tych terytoriach lub nad nimi albo na jakimkolwiek innym obszarze w Europie, na którym w dniu wejścia w życie traktatu stacjonowały wojska okupacyjne którejkolwiek ze Stron, lub też na Morzu Śródziemnym czy na obszarze północnoatlantyckim na północ od Zwrotnika Raka.
Polska polityka obronna
Nasza Armia
Dragon '15
Cele polityki obronnościowej:
- obrona suwerenności i niezależności państwa;
- likwidowanie zagrożeń terrorystycznych;
- nawiązywanie sojuszy wojskowych;
- profesjonalizacja armii;
- udział i organizowanie ćwiczeń i manewrów.
Nasza Armia
Czym jest NATO?
NATO (North Atlantic Treaty Organization), Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego - sojusz o charakterze polityczno-wojskowym powstały w celu zapewnienia ładu i bezpieczeństwa w powojennej europie w perspektywie zagrożenia ze strony Związku Radzieckiego i państw satelickich, czyli powstałego później w 1955 Układu Warszawskiego.
Oficjalną flagą Paktu jest błękitny prostokąt. Kolor tła symbolizuje Ocean Atlantycki, a także zgodę, biały krąg - jedność, kompas - obronę z każdej strony, ogólnie flaga ma na celu przypominać celownik.
Obecnie główna misja NATO pozostała niezmienna: zapewnienie ładu i bezpieczeństwa w Europie oraz Ameryce Południowej. W związku z brakiem konkretnego wroga, NATO przejęło funkcję "międzynarodowych sił szybkiego reagowania" i interweniuje na przykład w sytuacjach zagrożenia terrorystycznego. Od roku 1999 również polska jest sygnatariuszem Traktatu Północnoatlantyckiego.
Początkowo organizacja zrzeszała w swoich szeregach 12 państw Europy i Ameryki Północnej, z czasem liczba członków wzrastała, by wreszcie osiągnąć liczbę 28 krajów członkowskich. Oczywiście głównym celem istnienia NATO była obrona przed możliwą agresją ZSRR. W tym celu stopniowo integrowano armie państw-członków; utworzono m.in. Siły Sojusznicze, składające się z 50 międzynarodowych korpusów.
Historia NATO w skrócie
Organizacja powstała 4 kwietnia 1949. Jej główne postanowienia zawarto w Traktacie Północnoatlantyckim, zwany także Traktatem Waszyngtońskim - od miejsca jego podpisania.
Traktat Północnoatlantycki wciąż jest najważniejszym dokumentem regulującym działanie całej Organizacji.
Organy NATO
Władza w NATO dzieli się na trzy instytucje:
- Radę Północnoatlantycką - najważniejszy organ polityczny NATO. Decyzje Rady są komprimisowe i muszą uzyskać pełne poparcie.
- Radzie przewodniczy Sekretarz Generalny NATO, wybierany przez członków raz na cztery lata.
- Komitet Wojskowy - najważniejszy organ militarny NATO. Kieruje polityką militarną Paktu.
2.
1.
3.
1. Posiedzenie Rady Północnoatlantyckiej
2. Posiedzenie Komitetu Wojskowego NATO
3. Sekretarz Generalny NATO, Jens Stoltenberg