Introducing
Your new presentation assistant.
Refine, enhance, and tailor your content, source relevant images, and edit visuals quicker than ever before.
Trending searches
W architekturze średniowiecznej dominowały dwa style:
Styl romański ukształtował się na przełomie wieku IX i X. Jego ojczyzną były tereny południowej Francji oraz północnych Włoch. Kościoły składały się z trzech, czterech lub pięciu naw. Bardzo często obok nawy głównej budowano nawy boczne, całość budowli nabierała kształtu krzyża. Wnętrze świątyni było ozdobione niezwykle skromnie, zazwyczaj dość ciemne przez niewielkie okna. W budowlach romańskich po raz pierwszy zastosowani sklepienia krzyżowo-żebrowe. Ich konstrukcja opiera się na połączonych pod kątem prostym dwóch, przecinających się łukach. Kościoły miały jedną, dwie lub trzy wieże. Najwspanialszy zabytek architektury romańskiej w naszym kraju to kolegiata w Tumie pod Łęczycą. Jest ona najlepiej zachowana spośród wszystkich tego typu budowli na terenie Polski.
Prezentację wykonały: Hanna Skiba oraz Patrycja Mośko
Źródła:
-bryk.pl
-grafika google
-wikipedia
Rzeźba
Rzeźby była ściśle powiązana z architekturą. Znajdowała się ona zazwyczaj na portalach, na głowicach kolumn, zdobiła filary. Spełniała funkcję ilustrowania wydarzeń biblijnych, prezentacji świętych, zawsze w zhierarchizowanej kolejności.
Romańskie zdobienia portalu kościoła św. Wincentego we Wrocławiu, a także Drzwi Gnieźnieńskie ilustrujące życie i śmierć św. Wojciecha. Cechowała je wyrazistość formy, tematyka dotyczyła głównie Starego Testamentu.
Gotyckie arcydzieło jednego z najwybitniejszych twórców średniowiecza - Wita Stwosza, czyli Ołtarz Mariacki w Krakowie. Inspiracje czerpane były zarówno ze Starego, jak i Nowego Testamentu
Średniowiecze to epoka w historii Europy, która trwała od V wieku do XV wieku. Rozpoczęła się wraz z upadkiem cesarstwa zachodniorzymskiego i trwała do epoki renesansu i wielkich odkryć geograficznych. Jest środkowym okresem w tradycyjnym podziale historii Europy na starożytność, średniowiecze i nowożytność.
Malartwo
Malarstwo gotyckie rozwijało się pod różnymi postaciami. Gotyk to przede wszystkim intensywny rozwój witrażownictwa. Witraże tworzono wielkie, wielobarwne; stały się one jednym z głównych elementów wystroju gotyckiego kościoła. Najwspanialsze witraże znajdziemy we Francji: w paryskiej St. Chapelle, Chartres i Bourges. Ze względu na powszechność stosowania witraży mało popularne było malarstwo ścienne w postaci fresków - na ścianach kościołów nie było już na nie miejsca. Freski rozwinęły się głównie we Włoszech, a do najwybitniejszych malarzy tworzących je należał Toskańczyk Giotto di Bondone.
Gotyk ukształtował się w wieku XII. Ściany przestały być elementem nośnym, a stały się jedynie osłoną przed niepogodą. Konsekwencją były duże okna, zakończone łukiem ostrym..Wraz z rozwojem stylu gotyckiego zaczęły powstawać katedry o monumentalnych rozmiarach, mające ponad sto metrów długości i trzydziestu szerokości.Najważniejsze cechy gotyku to zakończone ostrym łukiem duże okna, taka sama wysokość ścian nawy głównej oraz naw bocznych, wysoko zawieszony i wsparty na filarach dach, strzeliste wieże, bogato lub skromnie (zależnie od regionu) zdobione wnętrza. Przykładem miasta, w którym zachowało się wiele zabytków gotyckich jest Wrocław. Uwagę zwiedzających zwracają przede wszystkim kościoły Najświętszej Marii Panny, św. Marii Magdaleny, św. Elżbiety, św. Krzyża, a także archikatedra pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela.
Największym europejskim zamkiem, wybudowanym z cegły, jest Malbork. Budowla została wzniesiona w stylu romańskim, obecność gotyku to efekt późniejszych modernizacji.