GEISHA

WYKONAŁA PATRYCJA REMBISZ

żródła:

-pinterest.com

-tumblr.com

-wattpad.com

-dailymotion.com

-reseton.net

-finn.no

-zett.no

-qxl.no

MALARSTWO

W okresie Edo, dziewczęta Odoriko (gejsze) były popularnym tematem malarskim. Obrazy te były szeroko dostępne dla klas niższych. W latach 1912/26 gejsze stały się inspiracją artystów art-deco, którzy połączyli tradycyjne japońskie obrazy i ikony z zachodnimi technikami malarskimi. Ten trend był kontynuowany przez lata 30-te. Gejsze również stały się popularnym tematem dla wielu zachodnich artystów, którzy napływali do kraju kwitnącej wiśni od początku epoki Meiji. Artyści tacy jak Edward Hornel i Emila Orlika byli zachwycony pięknem gejsz co zaowocowało wieloma pracami.

Tatuaże

Gejsza to tradycyjny symbol kultury japońskiej. Jest to kobieta elegancka, wyszkolona oraz wysoce szanowana w ich kulturze. Tatuaż jest więc symbolem pięknej, mądrej i tajemniczej kobiety.

Gejsza w sztuce

DRZEWORYT

Pierwsza forma sztuki, na której utrwalono wizerunki gejsz to japońskie drzeworyty. W skrócie, drzeworyt to technika wydruku wypukłego, gdzie na deskę nanosi się rysunek, a następnie przy pomocy specjalnych narzędzi wycina się tło, które na odbitce będzie białe. Klocek pokrywało się farbą drukarską i odbijało się na papierze. Japoński drzeworyt, zwany ukiyo-e, sięga XVII wieku, czyli epoki Edo, aż do epoki Meiji -1868 roku.

Maiko

Piękne, uwodzicielskie, intrygujące - są to trzy słowa, które zostały użyte do opisania gejsz w ciągu wieków. Przez stulecia stały się częścią japońskiej kultury i jednymi z najbardziej znanych ikon. Biorąc pod uwagę znaczenie i liczebność gejsz, jest to naturalne, że stały się one istotnym tematem poruszanym w dziedzinie sztuki. Gejsza stała się inspiracją począwszy od japońskiego drzeworytu po malarstwo, tatuaże i współczesną grafikę komputerową.

Uczennica na gejszę. Termin maiko występuje tylko w dialekcie Kioto. Odpowiednik maiko w Tokio to hangyoku. Podczas bycia maiko dziewczyna przechodzi kilka etapów kształcenia się.

GEISHA

ZAJĘCIA GEISHY

OSOBA (obecnie wyłącznie kobieta) w Japonii o umiejętnościach artystycznych, bawiąca gości rozmową, tańcem, śpiewem i grą na instrumentach. Słowo geisha składa się z wyrazów: gei (sztuka) i sha (osoba).

Uczą się dobrych manier, poznają literaturę i poezję. Z czasem gejsze wyspecjalizowały się pracując wyłącznie jako tancerki, choć bywało tak, że niektóre kobiety pracujące poza lokalami licencjonowanymi przez pewien okres wychodziły poza typowo artystyczną scenę i zajmowały się czynnościami przez które były rozpoznawalne przez Amarykanów.

GEISHA GIRL

Popularniejsza odsłona Geishy to geisha girl, jest to błędny wizerunek gejszy jako pani do towarzystwa. Na Zachodzie wziął się stąd, że Amerykanie okupujący Japonię po drugiej wojnie światowej korzystali z usług kobiet lekkich obyczajów (tzw. geisha girls), które często stylizowały się na gejsze (których tam w owym czasie się nie spotykano). Wizerunek geisha girl jest często mylony z prawdziwą gejszą. Geisha girl jest ładniejsza i młodsza, ludzie częściej decydują się wytatuować sobie jej wizerunek. Geisha girl jest też częciej rysowana/malowana.

TRADYCJA GEISHY

Wywodzi się ona od taiko-mochi, czyli odpowiedników występujących na Zachodzie błaznów.

W późniejszych czasach dołączały do tego zawodu kobiety, dla odróżnienia zostały nazwane onna-geisha czyli "kobieta-gejsza". Obecnie gejszami zostają wyłącznie kobiety.