Copy of Ewakuacja poszkodowanych

Ewakuacja poszkodowanych

Prezentację wykonała :

Małgorzata Wołek

Olga Mirtyńska

Bernadetta Pajor

prowizoryczne nosze :

Mogąbyć wykonane z bardzo różnorodnych materiałów. Mogą to być np.:

-rozłożyste gałęzie

-śpiwory

-plecaki ze stelażami

-połączone ze sobą dwie pary spodni

-peleryny lub płaszcze

-namioty, płachty, folie

-drzwi, szerokie deski

-dwa połączone ze sobą drągi

Przed użyciem skonstruowanych noszy, należy koniecznie sprawdzić ich wytrzymałość. Nie mogą być za krótkie, a uchwyty do przenoszenia powinny być stabilne oraz dostosowane do ręki. Na zastosowany materiał kładzie się wyściółkę - siano, słomę, mech, ręcznik, elementy odzieży albo drobne gałęzie. W wypadku użycia śpiworów, spodni, koców czy bielizny pościelowej, nie trzeba dodawać wyściółki. Sporządzając nosze z podręcznych materiałów, trzeba pamiętać, aby nie powodować dodatkowego bólu lub urazów, a wszystkie czynności powinny być wykonywane na komendę.

Sposoby ewakuacji poszkodowanego z pojazdu.

Sposób "na krześle"

Poszkodowanych wynosi się z pojazdu wówczas, gdy wymagają tego okoliczności (np. groźba zapalenia się samochodu) lub jest to konieczne ze względu na potrzebę zastosowania czynności ratunkowych (np. wykonania resuscytacji krążeniowo-oddechowej, zatrzymania krwotoku).

Sposoby ewakuacji

Sposób ten oznacza wynoszenie poszkodowanych na krześle kardiologicznym, lub przy braku możliwości - na zwykłym krześle, przywiązując np. przy użyciu paska poszkodowanego.

Podobny sposób to "na krzesełko". Jest to sposób polegający na przenoszeniu poszkodowanego na splecionych rękach.

Często można poradzić sobie z tymi trudnościami, wybijając szyby i odblokowując drzwi lub wyważając pokrywę bagażnika i wypychając oparcie tylnego fotela. Można też użyć młotka lub innego podobnego przedmiotu i otworzyć drzwi boczne. Samochodu leżącego na boku nie należy stawiać na koła, ponieważ może to spowodować znaczne pogorszenie się stanu poszkodowanych, znajdujących się wewnątrz pojazdu.

Dwóch ratowników:

1. Sposób „na ławeczce”.

2. Sposób „na krześle”.

3. Sposób „na krzesełku”.

Jeden ratownik:

1. Prowadzenie poszkodowanego.

2. Sposób „matczyny” – na rękach.

3. Wynoszenie na plecach.

4. Sposób strażacki.

5. Przesuwanie po ziemi.

6. Przeciąganie po kocu, płaszczu.

7. Sposób „na randkę”.

8. Chwyt Rauteka.

Wynoszenie na plecach

Dobrym sposobem jest wynoszenie rannego na plecach. Jeżeli ranny leży powinniśmy odwrócić go brzuchem do góry, ostrożnie położyć się na nim, zaczepić swoją nogę o nogę rannego i razem z nim przewrócić się na plecy, następnie wstać podciągając nogi rannego.

Kask powinny zdejmować dwie osoby. W tym celu jedna wsuwa ostrożnie palce pod kask, podpiera szyję, a drugą ręką mocno trzyma głowę i dolną szczękę ( z obu stron) rozłożonymi palcami. Druga osoba przechyla głowę poszkodowanego ku tyłowi i delikatnie przesuwa kask przez brodę. Zdejmuje do końca kask podczas gdy druga osoba w dalszym ciągu podtrzymuje szyję poszkodowanego.

Zachowanie się na miejscu wypadku

Chwyt Rauteka

Ewakuacja nieprzytomnego ze strefy zagrożenia lub z samochodu za pomocą chwytu Rauteka.

Stosujemy go do wyciągania ofiar wypadków komunikacyjnych z wnętrza samochodów. Należy pamiętać o utrzymywaniu głowy w osi ciała, podtrzymując ją na barku. Najlepiej jest wcześniej założyć kołnierz Shanca lub wykonać improwizowany kołnierz z bluzy ze zwiniętymi rękawami, pod brodą zawiniętego bandażem

3. Ręce ratownika przesunięte pod ramiona rannego ku przodowi chwytają przedramię pacjenta przed jego klatką piersiową. 

W sytuacji, kiedy poszkodowany znajduje się w miejscu dla niego niebezpiecznym, np. w pomieszczeniu w którym się pali, lub w samochodzie, który może wybuchnąć, należy niezwłocznie go ewakuować. Nie należy tego robić, jeśli nie jest to konieczne do udzielenia pomocy poszkodowanemu.

Poszkodowanego przytomnego należy poinformować o tym, co zamierza się robić, aby umożliwić współpracę i uniknąć jego niepokoju. Zawsze trzeba się upewnić, czy wszyscy pomocnicy wiedzą, co robić, aby współdziałanie było sprawne. W sytuacji, gdy kilka osób przenosi poszkodowanego, wówczas tylko jedna wydaje polecenia.

1. Ratownik staje na lekko rozstawionych nogach za rannym.

2. Tułów rannego jest zgięty nieco ku przodowi.

4. Nieprzytomny zostaje ostrożnie uniesiony ponad kolana ratownika.

Sposób "na ławeczce"

"Na randkę"

Jest to sposób polegający na przenoszeniu ofiary wypadku na płaskim przedmiocie – ławce, drzwiach, noszach itp.

W chwycie na randkę ratownik najpierw wychodzi biodrami przed rannego i przenosi go na wysokości własnych bioder.

Przeszkodą w wydobyciu poszkodowanych z pojazdu może być: zablokowanie drzwi samochodu; przesunięcie komory silnika wraz z przegrodą kolumny kierownicy do tyłu, a tym samym przyciśnięcie kierowcy do fotela; zgniecenia nadwozia w sposób uniemożliwiający dostanie do wnętrza; ustawienie się samochodu na dachu

Sposób matczyny

Ważnym sposobem jest Chwyt matczyny, trudny do wykonania, jeśli ranny naprawdę dużo waży. Zanim go zastosujemy zastanówmy się czy na pewno damy radę.

Chwyt strażacki

W każdym z tych wypadków, a szczególnie w tym ostatnim, należy przewidzieć możliwość wybuch pożaru. Jeden ratownik powinien zatem wezwać pomoc medyczną, policję i straż pożarną. W tym czasie druga osoba powinna przystąpić do ratowania poszkodowanych.

Jednym z najważniejszych sposobów przenoszenia rannego jest sposób strażacki, którego istnieją rozmaite odmiany, stosowane w zależności od stanu chorego. Pokazana jest tutaj odmiana przeznaczona do przenoszenia rannych nieprzytomnych.

Jeżeli poszkodowanym jest motocyklista (lub inna osoba mająca kask na głowie), to kask zdejmuje się tylko wtedy gdy jest to absolutnie konieczne (np. poszkodowany nie oddycha, wymiotuje, stracił przytomność lub kask utrudnia mu oddychanie).