Introducing
Your new presentation assistant.
Refine, enhance, and tailor your content, source relevant images, and edit visuals quicker than ever before.
Trending searches
Działania wojenne w Afryce w czasie II wojny światowej to walki toczone w Afryce (głównie północnej) pomiędzy Aliantami a państwami Osi. Oficjalnie rozpoczęły się 10 czerwca 1940 roku, kiedy to do wojny po stronie III Rzeszy włączyły się faszystowskie Włochy. Benito Mussoliniemu marzyło się stworzenie w basenie Morza Śródziemnego Drugiego Imperium Rzymskiego. Głównym założeniem było więc pokonanie Wielkiej Brytanii i Francji w ich koloniach w Afryce. W lutym 1941 do Włochów dołączyli Niemcy z Afrika Korps pod dowództwem Erwina Rommla. W kampanii północnoafrykańskiej brały udział wojska wielu narodowości, w tym Polacy. Walki trwały tam do 13 maja 1943, kiedy to skapitulowały ostatnie oddziały Osi w Tunezji.
Kampania północnoafrykańska stanowi część bitwy o Morze Śródziemne.
Za najważniejszą część wojny w Afryce uważa się kampanię północnoafrykańską, jednak w Afryce wydarzyły się także inne epizody II wojny światowej, jak np. zajęcie przez Brytyjczyków Madagaskaru.
Lotniskowce – klasa okrętów, której głównym zadaniem jest prowadzenie operacji bojowych za pomocą bazujących na nich samolotów i przystosowana do tego celu konstrukcyjnie.
Oblężenie Malty – walki o Maltę w latach 1940–1942 pomiędzy Włochami, Niemcami a Wielką Brytanią, będące częścią kampanii śródziemnomorskiej w czasie II wojny światowej. Strategicznie ważna wyspa Malta broniona przez Royal Air Force i Royal Navy była atakowana przez lotnictwo i marynarkę Włoch i Niemiec.Bombardowanie portów miast i umocnień na Malcie przez Niemców i Włochów przyniosły duze straty,ale nie skłoniły Brytyjczyków do poddania wyspy.
2000
2005
1995
2010
1990
Operacja „Torch” – amerykańsko-brytyjska operacja desantowa we francuskiej części Afryki Północnej, rozpoczęta nocą 7/8 listopada 1942 w trakcie II wojny światowej. Wojskami dowodził amerykański generał Dwight Eisenhower.Jego siły zajeły Algierię i Maroko i zagroziły wojskom osi w Tunezji.Walki trwały do maja 1943 r.
W kwietniu siły Osi rozpoczęły oblężenie utraconej przez Włochów twierdzy Tobruk. Miasta broniły głównie siły australijskie (zob. szczury Tobruku). Posiłki były dowożone nocami drogą morską. W sierpniu siły obrońców wzmocniła Samodzielna Brygada Strzelców Karpackich licząca ok. 5 tys. ludzi, której aktywna i nieustępliwa obrona rozwiała nadzieje państw Osi na szybki upadek twierdzy. Ostatecznie pierwsze oblężenie (drugie nastąpiło w 1942) zakończyło się niepowodzeniem i trwało do 9 grudnia 1941 roku, kiedy to Tobruk odblokowano w wyniku operacji Crusader - alianckiej kontrofensywy w czasie której stoczono jedną z największych bitew pancernych podczas kampanii w Afryce - w rejonie Sidi Rezegh, a w jej wyniku ponownie osiągnięto El Agheila dokąd wycofały się siły Rommla.
Bitwa o Atlantyk – najdłuższa kampania II wojny światowej toczona na Oceanie Atlantyckim i tworzących go morzach; trwała od 3 września 1939 roku do kapitulacji Niemiec w maju 1945. Największe natężenie zmagań miało miejsce od wiosny 1940 do lata 1944 roku. Najważniejszymi uczestnikami tych działań morskich były: brytyjska Royal Navy i niemiecka Kriegsmarine, a od roku 1941 także flota amerykańska. Obok nich w zmaganiach uczestniczyły mniejsze floty, jak sowiecka Flota Północna, floty: Kanady, Australii, Nowej Zelandii, Belgii, Holandii, Norwegii, Polski, czy Wolnej Francji, w końcowym okresie niektórych państw Ameryki Południowej, na czele z Brazylią, a po stronie Niemiec włoska Regia Marina.
Bitwa o Atlantyk miała ogromne znaczenie dla obu stron. Niemcy, próbując zniszczyć flotę handlową sprzymierzonych, chcieli doprowadzić do załamania się potencjału gospodarczego Wielkiej Brytanii, ta zaś – wraz ze swoimi sprzymierzeńcami – główny wysiłek wojenny w ramach bitwy o Atlantyk skupiała na obronie morskich linii komunikacyjnych.