Introducing
Your new presentation assistant.
Refine, enhance, and tailor your content, source relevant images, and edit visuals quicker than ever before.
Trending searches
W wieku 12 lat ukończył Paryskie Konserwatorium z pierwszą lokatą — złotym medalem w zakresie gry skrzypcowej.
Pozostał w Paryżu, by uczyć się zaawansowanych technik u Josepha Massarta,
a także studiować kompozycję. Poznał wtedy Adama Mickiewicza i Fryderyka Chopina.
Wtedy też napisał swe pierwsze kompozycje.
Mając 13 lat był już koncertującym skrzypkiem
i wraz ze swym bratem Józefem, który był pianistą, rozpoczął tournée po Europie
(Rosja i Niemcy).
Podróże te przyniosły mu międzynarodową sławę.
Koniec prezentacji. Dziękuję za uwagę.
Prezentację przygotował Jan Nastarowski,
na podstawie opracowania dr hab. Iwony Lindstedt
Za wstawiennictem Antona Rubinsteina, który był pod wielkim wrażeniem Henryka, Wieniawski został zatrudniony jako solista na dworze w Sankt Petersburgu w tamtejszym teatrze dworskim. Doceniając jego geniusz umowę przedłużano mu aż trzykrotnie
i pozostał w Petersburgu przez kolejne 12 lat. Pracował tam także jako nauczyciel w założonym przez Rubinsteina Rosyjskim Towarzystwie Muzycznym i działał jako muzyk-kameralista, zakładając kwartet smyczkowy. Wieniawski cieszył się uznaniem w środowisku muzycznym i znacząco wpłynął na rozwój rosyjskiej szkoły wiolinistycznej.
Wiosną i latem dużo podróżował z koncertami po Rosji, Niemczech, Anglii, Francji, Belgii i krajach skandynawskich.
Na przełomie 1850/51 r. zostało wydane pierwsze dzieło Wieniawskiego — Grand caprice fantastique op. 1
W czasie podróży poznał wielu słynnych muzyków tamtych czasów. Byli wśród nich Henri Vieuxtemps, Stanisław Moniuszko, któremu dedykował swoje Allegro de Sonate op. 2, inny wybitny polski wirtuoz skrzypiec — Karol Lipiński oraz Robert Schumann
i Anton Rubinstein.
Podczas amerykańskiej podróży koncertowej intensywny wysiłek (miał bardzo napięty program występów) mocno nadszarpnął zdrowiem kompozytora i jego stan zaczął się systematycznie pogarszać. Podczas pobytu w Moskwie dopadł go
śmiertelny atak serca.
1835
1859
1848
1872-1876
1847
1850-1851
1860
1880
Dla swej przyszłej żony, Izabeli Hampton, skomponował Wieniawski w 1859 r.
słynną Legendę.
Po zakończeniu kontraktu w Petersburgu wybrał się wraz z Antonem Rubinsteinem na wielkie,
2-letnie tournée po Ameryce Północnej.
Po powrocie do Europy otrzymał stanowisko profesora gry skrzypcowej w Konserwatorium w Brukseli i nadal jeździł z koncertami po całej Europie.
Mały Henryk był tzw. cudownym dzieckiem.
Już w wieku pięciu lat pobierał lekcje gry na skrzypcach, a gdy miał osiem lat, wstąpił do paryskiego Konserwatorium.
Po wysłuchaniu tego utworu ojciec Izabeli udzielił swej zgody na ślub młodych. Uznał, że jest on niekłamanym wyrazem miłości, mimo iż początkowo nie traktował poważnie zawodu muzyka.