Thank You! :)
Sa kasalukuyang panahon ay mas nais ng mga tao maging ng kabataan ang pagkakaroon ng tuon ng isang tagapagsalita o manunulat.
Ang mga retorikang pamamaraan na tuon (emphasis) at pag-iiba-iba (variety) ay mahalaga sa malikhaing pagsusulat. Tumutulong ang tuon upang magawa ng manunulat niyang ideya o kaisipan.
Isa sa mga dapat bigyang pansin ng isang manunulat ay ang kaisahan ng diwa o ideya sa kanyang mga komposisyon.
Ang pangkat ng mga pangungusap ay umiikot sa iisang pangkalahatang ideya, may isang paksang pangungusap na nagsisilbing gabay sa pagbuo ng mga suportang pangungusap. Tumutukoy ang kaisahan sa isang tiyak na katangian o aspeto ng pagpapahayag. Sa literal na kahulugan, ito ay “magkakalapit lahat”.
Pagkakaroon ng kaugnayan ng mga ideya sa kanyang teksto o akda.
Mahalaga ang papel ng mga salita na ginagamit bilang mga tagapag- ugnay sa talata. Ito ay nagsisilbing tulay sa pagitan ng mga bahagi ng pahayag.
Halimbawa, kagaya ng mga sumusunod ang mga ginagamit na mga pasalita sa panlarawan.
Ginagamit naman ang mga salitang:
Hal.
Mga salitang ginagamit naman bilang pagtatapos:
Hal.
Ito ay mga salita o kataga na ginagamit upang magbigay ng mga panibagong ideya na may kauganayan sa unang bahagi.
Kung ang pangungusap ay nagpapakita ng pagkawalang kasiguraduhan.
Hal.
Hal.
Ito naman ay ginagamitan ng mga salitang :
Ginagamit naman ang mga salitang walang
Hal.
Hal.