Ang mundo ng Maranao

Kasuotan: Ang pinaka-kilalang tradisyonal na kasuotan ng mga Muslim ay ang “Malong”, isang malaki at makulay na telang pinagtagpi na karaniwang ginagamit na pambalot sa katawan. Karaniwan, sinusuot ito ng mga kababaihan sa paligid ng baywang na ang itaas na dulo ay nakatagpi sa ibabaw ng kaliwang braso. Ang mga kalalakihan naman, sinusuot ito na nakapaligid sa baywang tulad ng isang palda.

Ang malong ay may maraming gamit depende sa pangangailangan ng tagapagsuot. Maaari din itong gamitin bilang isang amerikana, kappa, kumot, o payong. Ang mga Maranao at Maguindanao ay sinusuot ito sa llob ng isang blusa na kung tawagin ay “arbita”

Sayaw: Ang sayaw na Singkil ay kinuha ang pangalan mula sa mga kampanilya na sinusuot sa mga bukong-bukong ng muslim na prinsisa. Marahil isa sa pinakamatagal sa mga totoong pilipinong sayaw, ang Singkil ay isinalaysay ang mahabang tulang “Darangan” ng mga taong Maranao ng Mindanao. Ang mahabang tulang ito ay sinulat noong ika-14 siglo na nagsasabi tugkol sa tadhana ni Prinsesa Gandingan. Siya ay nawala sa gitna ng kagubatan sa panahon ng isang malakas na lidol na sanhi ng mga diwata ng gubat. Ang magkasabay na palakpak ng magka-ekis na kawayan ay kumakatawan sa mga punong bumabagsak, na kanyang matikas na iniiwasan. Sa katapusan, siya ay iniligtas ng isang prinsepe. Ang mga mananayaw ay nakasuot ng taimtim na mukha at dakilaing paggalaw at sumasayaw ng mabagal sa simula at dahan-dahang bumibilis na may mga apir na sumisimbolo sa mga hangin na nagpapatunay na mapalad. Kapag ginaganap na ito ng mga mayayamang prinsesa ng Lanao, sila ay karaniwang sinasamahan ng isang naghihintay na babae, na siyang may hawak sa magandang pinalamutiang payong na nakapayong sa ulo ng prinsesa saan man siya magpunta. Ngayon, ang mga prinsesa ng kapuluan ng Sulu ay kinakailangan upang magturo ng pinakamahirap at marangal na sayaw na ito.

Sayaw: Kappa Malong Malong

Tinatawag din itong sambi sa malong, ang sayaw na ito ng maranao ay nagpapakita ng marami pang pamamaraan ng pagsusuot ng malong, simpleng tela ngunit maraming pwedeng pag gamitan. Ang pambabaeng malong naman ay mas maraming mapag pipiliang kulay. Madalas itong ginagamit bilang balabal na pambaba, ngunit maari ring gamitin sa iba't ibang pamamaraan depende sa kagustuhan ng magsusuot. Ang iba pang paraan ng paggamit ng malong ng mga babae ay balabal na pang itaas, mantel, o suotin na pang ulo.

Maranao

Pangunahing Kultura ng Maranao

Karaniwang Tirahan ng mga Maranao

lawig

• Pangunahing kinabubuhay ng Maranao

Gobyerno ng Maranao

Ang mga Maranao ay karaniwang mga magsasaka at may iilang mangingisda. Ang silangang bahagi ng lawa ng Lanao ay mayabong para sa paglilinang ng bigas. Ang mayabong na lupa ang nagdadala ng ibat-ibang uri ng mais, mani, kamote, kape, kalamansi, at klase-klasing uri ng tropikal na prutas. Magaling din silang maghabi ng tela at banig, paglililok ng kahoy, tanso, pilak, at ginto. Kilala din sila para sa pagbebenta ng banig na dayami, ibat-ibang gamit sa bakuran, kumot, at ilang uri ng produktong metal.

Maraming mga Maranao ang mahigpit na tumutol sa isang sentralisadong pang-gobyerno ng Pilipinas at may ibang lantaran na nagrerebelde laban dito. Gusto nila ang pederal na uri ng pamahalaan, na may maraming rehiyonal na pagsasarili. Bilang kahalili, gusto nitong humiwalay at makapagtatag ng pansariling pamahalaan bilang isang malayang Muslim na bansa.

Kasaysayan ng Marano

Maraming nayon ng mga Maranao na may iilang pamilya ang naninirahan sa iisang bubong. Isang tipikal na tahanan ng mga Maranao ang bahay na walang dibisyon sa loob. Sa magkabilang dulo ng pader ng bahay ay mga higaan na may pasilyo pababa sa gitna. Sa bawat higaan ng bahay ay may isang pamilyang sumasakop. Sa likuran ng tirahan ay isang kusinang para sa lahat ng pamilyang nasasakop ng bahay.

Wika ng Maranao

Ang Wikang Maranao ay isang wikang Awstronesyo na ginagamit ng mga Maranao sa mga lalawigan ng Lanao del Norte at Lanao del Sur sa Pilipinas.

Halimbawa:

Ang mga Muslim sa Mindanao ay binubuo ng ibat-ibang pangkat o tribo. Isa na dito ang pinakapopular at pinakamalaking tribo ng mga Muslim ang mga Maranao.

Pangunahing naninirahan ang mga Maranao sa lawa ng Lanao, ang ikalawang pinakamalaking lawa sa pilipinas. Ang salitang Maranao ay nangangahulugang mga “tao ng lawa” at galing ito sa wikang Austronesian. Tinatayang aabot sa 90% ang bilang ng mga ito na naninirahan sa Lanao del Sur, ang ibang natira ay matatagpuan sa Lanao del sa bahagi ng Lanao del Norte, Cotabato, Zamboanga, at Bukidnon. Ang sentro ng pangangalakal, pangkultura, at pang-edukasyon ng mga Maranao ay sa Marawi City o dating tinatawag na Dansalan. Ito ang kabisera ng Lanao del Sur.

Kasaysayan..

Good Morning! - Mapiya kapipita

Welcome! - Bolos ka

Thank You - Madakel a salamat

Good Bye! - Modas ako

Ang mga Maranao ay unang naninirahan sa kabundukan, pero ang impluwensya nito ngayon ay kumalat na hanggang sa mga tao sa baybaying lugar. Sa mga malalaking pangkat ng mga Muslim sa Mindanao, ang mga ito ang pinakahuling naging Islam. Sila ang takbuhan ng mga Muslim kung may aktibidad laban sa mga Espanyol, Amerikano , at hapon, at kahit na ang Republika ng Pilipinas sa panahon ng batas militar.