SSAKI

SSAKI

SSAKI

CO TO SA SSAKI?

Stałocieplność

- zwierzęta stałocieplne, żyjace na całej Ziemi we wszystkich środowiskach, których cecha charakterystyczna jest odzywianie się młodych mlekiem matki.

Stałocieplność pozwala ssakom zasiedlać różnorakie środowiska i zachować aktywność niezależnie od temperatury otoczenia. Utrzymanie stałej temperatury ciała możliwe jest dzięki termoregulacji. Ważna rolę odgrywa w niej izolacja cieplna, zapewniana przez włosy i podskórna tkankę tłuszczowa. Przed przegrzaniem ssaki chronia się wytwarzajac pot, który parujac z powierzchni skóry obniża jej temperaturę. Ssaki utrzymuja stała temperaturę ciała również dzięki grubej skórze, która składa się z naskórka i skóry właściwej w której znajduja się naczynia krwionośne, gruczoły i zakończenia nerwowe.

ZAMIESZKANIE

Układ krwionośny

Ssaki sa zwierzętami zdolnymi do życia w prawie każdym srodowisku. Miejsce zamieszkania ssaków zależy od wielu czynników, między innymi ilości i rodzaju potrzebnego im pożywienia, sposobu ich poruszania oraz schronienia. Do najważniejszych czynników należy klimat i szata roślinna. Świat możemy podzielić na pięć krain zoogeograficznych, każdą z nich zamieszkuje charakterystyczna fauna.

Jest układem zamkniętym, krew kraży w naczyniach krwionośnych: tętnice i żyły - w dwóch obiegach: dużym (obwodowym) i małym (płucnycm)

Wspólne cechy

Serce składa się z dwóch przedsionków i dwóch komór. Są one od siebie całkowicie odzielone

• ssanie przez młode mleka, wytworzonego przez gruczoły sutkowe matki,
• ciało prawie zawsze pokryte włosami(u człowieka nastąpiło szczególne odwłosienie ciała),
• zróżnicowanie uzębnienia,
• stałociepność,
• obecność przepony, która jest największym mięśniem uczestniczącym w wymianej gazowej,
• obecność 3 kosteczek słuchowych,
• wytwory naskórka takie, jak rogi, kopyta, pazury,
• 7 kręgów szyjnych,
• pęcherzykowe płuca,
• serce składające się z 4 części - 2 komór i 2 przedsionków,
• obecność małżowin usznych,
• liczne gruczoły w skorze(potowe, łojowe, mleczne i zapachowe),
• doskonale rozwinięty ośrodkowy układ nerwowy.

Układ nerwowy

like comment share

Układ pokarmowy

Uzębienie, długość i budowa układu pokarmowego sa dostosowane do rodzaju pożywienia. Ssaki nie maja możliwości trawienia celulozy, dlatego w przewodzie pokarmowym i żoładku roślinożerców żyja bakterie i pierwotniaki, które rozkładaja ściany komórek roślinnych.

Układ oddechowy

Narządem wymiany gazowej są płuca zbudowane z licznych pęcherzyków płucnych.

Informace ze środowiska zewnętrzengo są odbierane, przetwarzane i przekazywane przez układ nerwowy i narządy zmysłów. SSaki wykazują dużą zdolność uczenia się. Umożliwia im to mózg.

Ssaki roślinożerne posiadają dobry wzrok i słuch, drapieżne: wzrok, a gatunki leśne lub aktywne nocą dobrze rozwinięty zmysł słuchu.

Na przykład nietoperze mają doskonałe rozwinięty zmysł słuchu który do echolokacji.

Echolokacja - określanie położenia przeszkód i lokalizowanie obiektów za pomocą zjawiska echa akustycznego - zwierzę wydaje krótki dzwięk o wysokiej częstotliwości i z pomocą powracającego echa orientuje się w przestrzeni wokół siebie.

Znaczenie ssaków w przyrodzie i dla człowieka

Rozmnażanie i rozwój ssaków

Pozytywne:

- znaczenie gospodarcze - zródło mleka, mięsa, wełny i skór

- służą jako siła pociągowa i wierzchowa (konie, muły)

- gatunki oswajalne to ulubieńcy człowieka (kot, pies)

- ssaki owadożerne regulują ilość szkodników upraw

- wykorzystywane do testowania leków i kosmetykó dla ludzi

- wykorzystywane w programach terapeutycznych (konie - hipoterapia, psy - kynoterapia)

Negatywne:

- niektóre gtunki mogą przenosić wiele groznych chorób (wściekliznę - lis, pies) lub dzumę - szczur

- duże drapieżniki mogą powodować straty w sradach zwierząt hodowlanych (wilk, puma)

- nadmierne rozmnożenie się niektórych gatunków może powodować poważne szkody gospodarcze (np. Mysz, zając)

Większość ssaków to zwierzęta żyworodne. Ich zarodki rozwijają się w drogach rodnych samic. Ze względu na sposób rozmnażania ssaki dzielimy na:

- łożyskowe

- torbacze

- stekowce.

Wszystkie ssaki opiekują się potomstwem i są karmione mlekiem matki.

Z czasem dieta zostaje poszerzona o inne składniki. Długa opieka nad młodymi pozwala im na naukę, która zazwyczaj przybiera formę zabawy.