Introducing 

Prezi AI.

Your new presentation assistant.

Refine, enhance, and tailor your content, source relevant images, and edit visuals quicker than ever before.

Loading content…
Loading…
Transcript

GENEZA

POD PICADOREM

Grupa poetycka Skamander była najważniejszą obok Awangardy Krakowskiej formacją artystyczną, która nadała zasadniczy ton poezji polskiego dwudziestolecia międzywojennego.

Istniała w latach 1916 - 1939. Uformowała się na Uniwersytetu Warszawskiego woków czasopisma ,,Pro Arte et Studio''

(miesięczik młodzieży akademickiej UW).

Kawiarnia artystyczna, miejsce spotkań Skamandra. Otwarta 29 listopada 1918, mieszcząca się początkowo przy Nowym Świecie nr 57

w Warszawie, później w piwnicy Hotelu Europejskiego.

Tutaj odbywały się wieczory artystyczne, często przed przypadkowym audytorium, którym najczęściej towarzyszył występ kabaretu.

To głównie podczas tutejszych występów ukształtowała się „wielka piątka”.

Tu też wykrystalizowały się wspólne dążenia grupy

i założenia.

NAZWA

Swoją nazwę wzięła od mitologicznej rzeki Skamander opływającej Troję.

Jej pomysłodawcą był Jan Lechoń.

Jednocześnie jednak zawarta jest w niej aluzja

do słynnego zdania z ,,Akropolis'' Stanisława Wyspiańskiego: ,,Skamander połyska, wiślaną świetląc się falą''.

SKAMANDER

KLASYFIKACJA

Zgodnie z klasyfikacją grup poetyckich Michała Głowińskiego, zalicza się ją do tak zwanych grup sytuacyjnych.

Oznacza to, że najważniejszym spoiwem Skamandra był nie tyle określony program poetycki, ile relacje artystyczno-towarzyskie.

Co więcej, grupa ta deklarowała brak jakiegokolwiek programu poetyckiego,

choć oczywiście na podstawie utworów

jej przedstawicieli można wyodrębnić pewne cechy wspólne wyróżniające poetykę skamandrycką.

TWÓRCY

SKAMANDER

Grupę poetycką Skamander tworzyła przede wszystkim „wielka piątka poetów”.

Byli to:

Miesięcznik poetyki ukazujacy się

w latach 1920-1928 oraz 1935-1939

w Warszawie.

Pierwotnie wydawany był przez Władysława Zawistowskiego,

a od 1922 przez Mieczysława Grydzewskiego.

Trzon zespołu redakcyjnego stanowiła piątka czołowych poetów grupy Skamander.

GŁÓWNE

CECHY

I ZAŁOŻENIA

CYRULIK WARSZAWSKI

Polski tygodnik literacki o profilu satyrycznym założony przez poetów wywodzacych się ze Skamandra w Warszawie w czerwcu 1926, wydawany do roku 1934.

JAROSŁAW IWASZKIEWICZ

(1894-1980)

JULIAN TUWIM

(1894-1953

ORGANY PRASOWE

ANTONI SŁONIMSKI

(1895-1976)

WIADOMOŚCI LITERACKIE

JAN LECHOŃ

(1899-1956)

KAZIEMIERZ WIERZYŃSKI

(1894-1969)

- elementy języka potocznego, gwarowego, stosowanie kolokwializmów, neologizmów

i wulgaryzmów;

- nawiązanie do tradycji i dorobku kulturowego;

- fascynacja tłumem i jego potęgą oraz nowoczesnością;

- nawiązania do filozofii poprzedniej epoki szczególnie do założeń H. Bergsona (witalizm, biologizm), oraz F. Nietzschego (koncepcja nadczłowieka – człowieka nie ograniczają żadne normy, przykazania, schematy myślowe ustanowione przez ludzkość).

- bezprogramowość, związana z postulatem wolności; według Skamandrytów programy

jedynie ograniczają poezję;

- koncepcja poety słowiarza,

rzemieślnika słowa, nie wynoszącego

się ponad tłum poety-uczestnika,

bioracego udział w życiu państwa;

- pochwała życia i jego przejawów;

- zwrot ku sprawom „szarego” człowieka;

- najważniejsza jest teraźniejszość,

nie przeszłość przyszłość;

-łaczenie różnych form wypowiedzi

(liryka, satyra, ironia)

Tygodnik społeczno-kulturalny wydawany w latach 1924–1939

w Warszawie.

Pismo zostało założone w styczniu 1924 przez Mieczysława Grydzewskiego.

Na łamach tego tygodnika publikowali przede wszystkim skamandryci.

TWÓRCY

Ponadto do grupy formalnie należała

Kazimiera Iłłakowiczówna.

Ze skamandrytami sympatyzowali także: Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, Władysław Broniewski, Jerzy Liebert, Stanisław Baliński.

Wielkim mistrzem i autorytetem dla Skamandra

był natomiast Leopold Staff, którego poezja

w dwudziestoleciu przeżyła swoisty renesans.

Learn more about creating dynamic, engaging presentations with Prezi