Introducing
Your new presentation assistant.
Refine, enhance, and tailor your content, source relevant images, and edit visuals quicker than ever before.
Trending searches
το χαρτί και οι τεχνικές του
το χαρτί
χαρτοκοπτική: ένα χαρτί (διπλώνεται ή όχι) και κόβεται με ψαλίδι ή κοπίδι. Ξεδιπλώνεται και η εικόνα παρουσιάζεται δυσδιάστατη
παπιέ μασέ: δημιουργία τρισδιάστων έργων με χαρτοπολτό ή φύλλα χαρτιού
Σύγχρονη επεξεργασία
Η πρώτη ύλη για την κατασκευή του χαρτιού, είναι όλα εκείνα τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή του ινώδους εναιωρήματος, που μετά την κατάλληλη επεξεργασία (καθαρισμό, εξευγενισμό, διύλιση) εισάγεται στην χαρτοποιητική μηχανή η οποία με την προσθήκη βοηθητικών προϊόντων παρασκευάζει τα διάφορα είδη χαρτιού..
Για το εναιώρημα, χρειάζεται καταρχάς νερό, και ανάλογα με την ποιότητα και τον τύπο χαρτιού που θα παραχθεί, χρησιμοποιούνται ίνες κυτταρίνης (φυτικές ίνες που περιέχονται στο βαμβάκι, το λινάρι, την κάνναβη, το ξύλο), διάφοροι χαρτοπολτοί (από κομμάτια υφάσματος ή ξυλοπολτός), ορυκτές ή και τεχνητές ίνες. Κατά τη διαδικασία παραγωγής, τα υλικά απαλλάσσονται πρώτα από τις ακαθαρσίες, ακολουθεί η βελτίωση των ιδιοτήτων τους με διάφορες χημικές κατεργασίες (εξευγενισμός), προστίθενται τα βοηθητικά προϊόντα (ρητίνη, ζωικές κόλλες, άμυλο, καολίνη, ταλκ) και διυλίζονται λίγο πριν εισαχθούν στην χαρτοποιητική μηχανή. Το ινώδες εναιώρημα, εκχέεται στην υφασμάτινη επιφάνεια μιας κυλιόμενης ταινίας όπου αποστραγγίζεται και οδηγείται στο ξηραντήριο. Η μηχανή, στο άκρο εξόδου της, οδηγεί την παραγόμενη χάρτινη ξηρή ταινία σε ειδικές μηχανές που την μετατρέπουν σε πηνία (τυλίγοντάς τη σε κυλίνδρους), ή σε κοπτικό εργαστήριο που δημιουργεί φύλλα προτύπων διαστάσεων, για να καταλήξει κατόπιν στο εμπόριο
οριγκάμι: ένα τετράγωνο χαρτί διπλώνεται με διάφορους τρόπους, ώστε να δημιουργηθούν τρισδιάστατα σχήματα
κολάζ: δημιουργία δισδιάστατων έργων με κομματάκια από διάφορα είδη χαρτιών
η ιστορία του χαρτιού
ποπ-απ: το χαρτί διπλώνεται και κόβεται, το αποτέλεσμα είναι τρισδιάστατο
Το Χαρτί είναι υλικό αποτελούμενο κυρίως από φυτικές ίνες ή από τμήματα φυτικών ινών διαπλεγμένα ή συμπιεσμένα σε συνεκτικό ενιαίο σύνολο, διαμορφωμένο σε λεπτά και ξηρά φύλλα, που χρησιμοποιείται ιδίως για γραφή και εκτύπωση, αλλά και για ποικίλες άλλες χρήσεις όπως περιτύλιγμα, υλικό συσκευασίας, αποτύπωση φωτογραφιών, διήθηση διαφόρων υγρών κ.ά.
Σκηνή μάχης
Από την ιστορία του Μ. Αλεξάνδρου Γαλλικό χειρόγραφο Βρετανικό Μουσείο, Λονδίνο
Εικόνα εκ του φυσικού. Η εικόνα προέρχεται από λεύκωμα ζωγραφισμένο από τον Σιν Γιούν-Μποκ ο οποίος εργάστηκε με το επαγγελματικό όνομα «Χεβόν»(1758-1820). 28χ35εκ. Περίπου 1800.
Μικρογραφία από το λεύκωμα «Μίντο».
Ινδία περίπου 1630
22,4χ14εκ.
Μουσείο Βικτώριας και Άλμπερτ, Λονδίνο.
Η ινδομογγολική ζωγραφική παίρνει εδώ ένα τόνο επισημότητας σ΄ αυτή την περίοδο, όπως φαίνεται από τη στατική πόζα του αυτοκράτορα και την ακινησία του Ντάρα Σουκόχ, που κρατά την ομπρέλα των τελετών πάνω από το κεφάλι του πατέρα του.
Ζευγάρι εραστών
18,1χ11,9εκ.
Μικρογραφία του Ριζά-ι Αμπάσι από το Ισπαχάν, Ιράν.
1630
Μικρογραφία από το αντίγραφο «Σαχ- Ναμέ» του Φιρντούσι, 36,4χ20,5εκ. 1614. Δημόσια Βιβλιοθήκη, Νέα Υόρκη.
Πρωτότυπη δημιουργία της πρώιμης Τιμουριδικής περιόδου.
Μικρογραφία από αντίγραφο του «Ντιβάν» του Ανουαρί.
Γραμμένο στη Λαχώρη το 1588.
7,4χ4,5εκ.
Fogg Art Musuem, Πανεπιστήμιο Χάβαρντ, Κέμπριτζ, Μασαχουσέτη.
Νίκολας Χίλιαρντ Νεαρός μές τα τριαντάφυλλα περ. 1587
Ίσως η μινιατούρα να προοριζόταν για την κοπέλα που προσπαθούσε να κερδίσει ο νεαρός ζωγράφος, αφού έχει την λατινική επιγραφή: “dat poenas laudata fides” (= Η παινεμένη πίστη μου είναι η αιτία του πόνου μου ).
Ακουαρέλα και Γκουάς πάνω σε περγαμηνή 13,6χ7,3 εκ.
Μουσείο Βικτώριας και Άλμπερτ Λονδίνο.
Ο Προφήτης Μωάμεθ, ο Αμπού Μπεκάρ και ο Αλή οδεύουν προς τη Μέκα.
19,6χ19εκ.
Μικρογραφία από αντίγραφο του «Σιγιάρ Ναμπί» (Βίος του Προφήτη)
1594
Συλλογή Spencer, Δημόσια Βιβλιοθήκη, Νέα Υόρκη.
Μικρογραφία από αντίγραφο του «Χαφτ Αουράνγκ» του Τζαμί (Οι επτά Θρόνοι). 34,2χ23,2εκ. Freer Gallery of Art, Ουάσινγκτον. Μεταξύ 1556 και 1565.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει ο τρόπος με τον οποίο ο καλλιτέχνης αγνόησε το συνήθως αυστηρά καθορισμένο πλαίσιο του γραμμένου τμήματος της σελίδας και οικοδόμησε τη σύνθεση του κατά τον πιο ανορθόδοξο τρόπο.
Ο Βασιλιάς Σουλεϊμάν-ναμέ.
25χ19 εκ.
Βιβλιοθήκη Chester Beatty,Δουβλίνο.
Προμετωπίδα από αντίγραφο του «Σουλειμάν-ναμέ» του Φιρντουσί.
Περίπου 1500.
Η μικρογραφία είναι ένα από τα παλαιότερα σωζόμενα έργα της σχολής της Κωνσταντινούπολης.
Η Ανάληψη του Μωάμεθ.
21χ14 εκ.
Μικρογραφία από αντίγραφο του «Χαμσά» του Νιζαμί.
Γράφτηκε στο Χεράτ το 1494-5.
Βρετανικό Μουσείο, Λονδίνο.
Γκεράρντο Ντι Τζοβάνι
Ο Ευαγγελισμός και σκηνές από τη «Θεία Κωμωδία του Δάντη». περ. 1474-76 Σελίδα από σύνοψη.
Ο Φλωρεντινός καλλιτέχνης παρότι ευσεβής και πιστός ήθελε τη σελίδα που είχε μπροστά του να την μετατρέψει σε μια χαρούμενη επίδειξη πλούτου και πολυτέλειας. Αυτός ο ρόλος της τέχνης, η συνεισφορά στην ομορφιά και τη χάρη της ζωής, δεν είχε ποτέ ξεχαστεί εντελώς. Στην περίοδο της Ιταλικής Αναγέννησης ήρθε προοδευτικά στο προσκήνιο.
Εθνικό Μουσείο Μπαρτζέλο, Φλωρεντία.
Ζαν Λε Ταβερνιέ
Σελίδα αφιέρωσης στις «Κατακτήσεις του Καρλομάγνου».
περ.1460
Μια ζωντανή εικόνα μιας μεσαιωνικής πολιτείας εκείνου του καιρού.
Βασιλική Βιβλιοθήκη Βρυξέλες.
Μικρογραφία από το αντίγραφο του Σαχ-Ναμέ του Φιρντουσί. 1430.
38χ26εκ.
Βιβλιοθήκη ανακτόρου
Gulestan Τεχεράνη.
Ασυνήθιστη είναι εδώ η χρησιμοποίηση ενός πολύπλοκου αρχιτεκτονικού συνόλου. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η αντίθεση ανάμεσα στη στατική ηρεμία και στη δραματική κίνηση, που τονίζεται με την ιδιότυπη, σχεδόν προοπτική διάταξη του χώρου.
.
Ζαν Πισέλ, Ο Ευαγγελισμός Από το βιβλίο των ωρών της Ιωάννας της Σαβοΐας περ.1450, 18χ13εκ. Μουσείο Ζακεμάρ Αντρέ Παρίσι.
Ο προφήτης Μωάμεθ στην κόλαση.
34,3χ35,4 εκ.
Μικρογραφία από το Μιράζ–ναμέ του Μιρ Χαϊντάρ. Η αντιγραφή και η εικονογράφηση έγιναν στο Χεράτ. το 1436 Εθνική Βιβλιοθήκη Παρίσι.
Το θέμα ιστορεί τα διάφορα οράματα του Προφήτη κατά το Νυχτερινό του ταξίδι στον Παράδεισο και στην κόλαση.
Μικρογραφία από αντίγραφο του «Μαθναουί», του Χαουατζού Κερμανί.
Πιθανόν από το Χεράτ.
1430-1440
32,5χ24,1 εκ.
Βρετανικό Μουσείο Λονδίνο.
Ο Πέρσης Πρίγκιπας Χουμάι συναντά την Κινέζα Πρικίπισσα Χουμαγιούν στον κήπο της.
περ.1430-40
Μικρογραφία από περσικό χειρόγραφο μυθιστορήματος.
Μουσείο Διακοσμητικών Τεχνών.
Ο Γκαστόν του Φουά πετσοκόβει τους χωριάτες και τους πετάει στο Μάρνη κοντά στη Μω.
Η μάχη της Ρος Ντεριέν με τη σύλληψη του Καρόλου του Μπλουά στα 1347.
Ο συγγραφέας στο αναλόγιό του μπροστά σε μία σκηνή μάχης.
Ο στρατός του Εδουάρδου του 3ου περνάει τον Τέιν για να πολεμήσει τους Σκωτσέζους
Σελίδα από το βιβλίο των Ωρών του Δούκα του Μπερί.
1409
Από το βιβλίο των ωρών του δούκα του Μπερί.
1409
Απρίλιος
από το βιβλίο των ωρών του δούκα του Μπερί.
1409
Από τα ωραιότερα και τελειότερα από καλλιτεχνική και τεχνική άποψη το χειρόγραφο βιβλίο των ωρών. Ο δούκας ντε Μπερί, ανέθεσε, το 1409, στον καλύτερο μικρογράφο ης εποχής, τον Πολ Λίμπουργκ, να εικονογραφήσει με μικρογραφίες ένα βιβλίο προσευχών. Ο δούκας φρόντισε προσωπικά ώστε να χρησιμοποιηθεί μόνο η καλύτερη και λευκότερη περγαμηνή, το καθαρότερο χρυσό, και το πολυτιμότερο μπλε, lapis lazuli. Οι μικρογραφίες του βιβλίου παρουσιάζουν τις ιδιοκτησίες του, τους πύργους και τα κτήματα του δούκα, αφηγούνται τη ζωή και τις εργασίες των αγροτών στην επικράτεια του. Ο πίνακας αναπαριστά ένα φύλλο του ημερολογίου για τον μήνα Μάη.
Μικρογραφία σε λεύκωμα από την Υπερωξιανή ή το Χεράτ.
1400. 25χ48εκ. Βιβλιοθήκη Topkapi Sarayi, Κωνσταντινούπολη.
Η μικρογραφία συγκεντρώνει ομάδες και πρόσωπα από διάφορες αφηγήσεις.
Από το εγχειρίδιο του τεχνίτη του Τσενίνο Τσενίνι όπου καταγράφονται οι τεχνικές της ιταλικής νωπογραφίας και της αυγοτέμπερας.
περ.1400
Πεντηκοστή και Μετρώντας την Ουράνια Ιερουσαλήμ.
Από τη βίβλο του Κλίμεντος Ζ΄.
Μέσα 14ου αι. 34χ24εκ.
Βρετανικό Μουσείο Λονδίνο.
Ο Χριστός στον Ναό, κυνήγι με γεράκι.
περ.1310
Σελίδα από το ψαλτήριο της Βασίλισσας Μαίρης.
Επάνω: η καθαρά συμβολική αφήγηση, με ευανάγνωστες χειρονομίες και χωρίς λεπτομέρειες που να αποσπούν την προσοχή. Κάτω: ένα κομμάτι αληθινής ζωής που μας θυμίζει ότι βρισκόμαστε στον 14ο αι.
Βρετανική Βιβλιοθήκη, Λονδίνο.
Οι περιπέτειες του Κιμπί στην Κίνα. Κύλινδρος από χαρτί ύψους 32εκ. και συνολικού μήκους 24 μέτρα. Τέλη 12ου - αρχές 13ου αι. Ο κύλινδρος αυτός περιγράφει την ιστορία του Ιάπωνα αυλικού Κιμπί νο Μακιμπί που είχε σταλεί πρέσβης στην Κίνα των Τανγκ. Υποβλήθηκε σε μια σειρά πνευματικών δοκιμασιών από την αυλή των Τανγκ και βοηθήθηκε στην λύση τους από το πνεύμα ενός παλαιότερου διπλωματικού απεσταλμένου, μεταμφιεσμένου σε δαίμονα.
Χρονικό Ιωάννη Σκυλίτζη, χειρόγραφος περγαμηνός κώδικας,12ος-αρχές 14ου αι. μ.Χ., 234 φύλλα, 35,8χ26,8 εκ. Από καλλιτεχνικό εργαστήριο ή Κωνσταντινούπολης. Το έργο περιέχει την Βυζαντινή ιστορία από τον 9ο έως τον 11ο αι. (811-1057). Γράφτηκε στο τέλος του 11ου αι. στην Κων/πολη και περιέχει 574 μικρογραφίες με σπάνια ή μοναδικά θέματα, οι οποίες συνοδεύονται από επιγραφές-σχόλια. Το χειρόγραφο έχει μεγάλη ιστορική αξία και είναι το σπουδαιότερο του είδους.
Μικρογραφία από το «Μαναφί αλ-Χαϊαουάν (η χρησιμότητα των ζώων).
Μάραγα, Ιράν, μεταξύ 1294 και 1299.
33,5χ24,5εκ.
Βιβλιοθήκη Pierpont Morgan, Νέα Υόρκη.
Μικρογραφία από το «Μαναφί αλ-Χαϊαουάν».
Μάραγα, Ιράν μεταξύ 1294 και 1299. 33,5χ24,5εκ.
Βιβλιοθήκη Pierpont Morgan, Νέα Υόρκη.
Αυτό το παλαιότερο σωζόμενο Μογγολικό, φανερώνει τη Μεγάλη επίδραση της τέχνης της Άπω Ανατολής.
Μάθιου Πάρις, Ελέφαντας και ο οδηγός του, περ. 1255 Σχέδιο από χειρόγραφο Βιβλιοθήκη Πάρκερ Κολέγιο Coprus Christi Κέμπριτζ.
Ο βασιλιάς και ο αρχιτέκτονας του. -με το διαβήτη και το χάρακα – επισκέπτονται το εργοτάξιο ενός καθεδρικού ναού (ο βασιλιάς Όφα στο Σεντ Όλμπανς). περ. 1240-50 Σχέδιο του Μάθιου Πάρις σε χρονικό του Αβαείου του Σεντ Όλμπανς Τρίνιτι Κόλετζ Δουβλίνο.
Ο Ενταφιασμός του Χριστού
περ. 1250-1300
Από το ψαλτήριο του Μπονμόν
Δημοτική Βιβλιοθήκη Μπεζανσόν
Σελίδα από την Παλαιά Διαθήκη του Ματσιεζόφσκι.
Οι σκηνές στη σελίδα αυτή απεικονίζουν : τη μέθη του Νώε, το κτίσιμο του Πύργου της Βαβέλ, τη Θυσία του Ισαάκ και την Απαγωγή των Τέκνων του Ισραήλ στην Αιχμαλωσία.
Περ.1250 39χ30εκ.
Το χειρόγραφο αυτό εικονογραφήθηκε στο Παρίσι και δωρίθηκε στον Σάχη της Περσίας Αμπάς τον Μεγάλο από μια παπική ιεραποστολή το 1608. κατά παράκληση του Σάχη, οι λατινικές επεξηγήσεις μεταφράστηκαν στην Περσική.
Ο αδελφός Ρουφίλλος γράφει το γράμμα R. Πρωτόγραμμα λεπτομέρεια από μικρογραφία χειρογράφου. Ίδρυμα Martin Boamer,Γενεύη. 13ος αι.
Μέσα 15ου αι. Συλλογή ερωτικών τραγουδιών.
Αντίγραφο από το «Μακαμάτ» του Χαρίρ. Συρία, 1222, Εθνική Βιβλιοθήκη Παρίσι. Βλέπουμε τη στενή συγγένεια της συριακής ζωγραφικής των αρχών του 13ου αι, με τη βυζαντινή και δυτική μη Ισλαμική παράδοση. Σύγχρονα και παλαιότερα χριστιανικά ζωγραφικά έργα πρέπει να χρησίμευαν σαν πρότυπα στους ζωγράφους του χειρόγραφου, που φαίνονται σχεδόν εντελώς ελευθερωμένοι από ισλαμικές επιδράσεις.
από το χειρόγραφο «Τα φαινόμενα».
Ο Περσέας, από το χειρόγραφο «Τα φαινόμενα».
Περ. 1000 μ.Χ.
Οι εικόνες σχηματίζονται από γράμματα.
«Η αγωνία στον κήπο της Γεσθημανή».
Από το Ψαλτήριο της Βασίλισσας Ίνγκεμποργκ.
Περίπου 1200.
Μουσείο Κοντέ,
Σαντιγί.
«Πορευόμενος άμωμος και εργαζόμενος δικαιοσύνην…»
Λεπτομέρεια σελίδας από το ψαλτήριο των Παρισίων. Είναι φανερή η ριζική μεταβολή από το Ρωμανικό στο Γοτθικό ύφος.
Περίπου 1200.
Εθνική Βιβλιοθήκη, Παρίσι.
Ο Άπιστος Θωμάς από το Ευαγγελιάριο του Αγ. Μαρτίνου.
Κολωνία.
α΄τέταρτο του 13ου αι.
Οι τρεις εικονογραφήσεις που ακολουθούν αποτελούν δείγματα απομάκρυνσης από τις παραδόσεις της Ρωμανικής ζωγραφικής που σημειώθηκε περίπου το 1200 και οφείλεται στην επίδραση της μεταλλοτεχνίας.
Καλλιτέχνες φτιάχνουν χειρόγραφο και ζωγραφισμένο ξύλινο φύλλο.
περ. 1220
Από το βιβλίο με τα σχέδια της Μονής Reum.
Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας, Βιέννη.
Αποδίδεται στον Κάο Κ΄ο-κουνγκ.
Τοπίο μετά τη βροχή,
1250-1300
Κρεμαστό ειλητάριο,
μελάνι πάνω σε χαρτί
122,1χ81,1 εκ.
Εθνικό Ανακτορικό Μουσείο Ταϊπέι.
Μα Γιουάν Τοπίο στο σεληνόφως,
περ. 1200 μ.Χ.
Κρεμαστό ειλητάριο μελάνι και χρώμα πάνω σε μετάξι,
149,7χ78,2εκ.
Εθνικό Ανακτορικό Μουσείο Ταϊπέι.
Μωυσής και ο Ααρών μετρούν το λαό.
Μέσα 12ου αι.
Από τη βίβλο του Μπιούρι,
προμετωπίδα του βιβλίου των Αριθμών.
52χ36εκ.
Κολέγιο Κόρπους Κρίστι, Κέμπριτζ.
Είσοδος στην Ιερουσαλήμ.
12ος αι.
Από το ψαλτήριο Άλμπανι.
28χ18εκ.
Αγ. Γκόντεχαρντ, Χίλντεσχαϊμ.
«Χριστός εν Δόξη».
Από τη Βίβλο του Stavelot,
Βρετανικό Μουσείο Λονδίνο.
Ο τεχνίτης αυτός ήταν ένας από εκείνους που συνέβαλαν αποφασιστικά στη διαμόρφωση της τεχνοτροπίας του Μόζα, η οποία εμφανίζεται περί το 1100 στη Λιέγη και στο συγκρότημα των μεγάλων αβαείων της περιοχής. Η πλαστικότητα στην οποία αποβλέπει ο μινιατουρίστας έχει στενή αναλογία με την μεταλλοτεχνία.
Ο Ευαγγελισμός.
περ.1150
Από σαουβικό χειρόγραφο Ευαγγελίου.
Η εικόνα μοιάζει τόσο ακίνητη και τόσο αλύγιστη όσο και ένα αιγυπτιακό ανάγλυφο.
Νομαρχιακή Βιβλιοθήκη Στουτγάρδη.
Οι Άγιοι Γερεών και Βιλιμάρους, Γάλλος και το μαρτύριο της Αγίας Ούρσουλας με τις 1100 παρθένες.
1137-47
Από χειρόγραφο ημερολόγιο Νομαρχιακή Βιβλιοθήκη Στουτγάρδη.
Ομιλίες του Μοναχού Ιακώβου της Μονής Κοκκινοβάφου.
23χ16,5εκ, 12ος αι.
Εθνική Βιβλιοθήκη Παρίσι.
Η έξωση των πρωτοπλάστων από τον Παράδεισο εικονίζεται εδώ με γοητευτικά πρωτότυπο τρόπο. Το βιβλίο αυτό πραγματεύεται διάφορα θέματα παρμένα από τα Ευαγγέλια και τα Απόκρυφα. Όλες οι εικόνες έχουν αποδοθεί με τον ίδιο αυθορμητισμό και την ίδια δεξιοτεχνία.
Τα τρία ψάρια,
αποδίδεται στον Λιού Τσ΄άι. περίπου 1068-85.
Φύλλο από λεύκωμα μελάνι και χρώμα πάνω σε μετάξι.
22,2χ22,8εκ.
Μουσείο Τέχνης Φιλαδέλφεια.
Η Στέψη του Αυτοκράτορα.
1002-1114
Από το Κοινωνικόν της Βαμβέργης 29χ24 εκ.
Κρατική Βιβλιοθήκη Μόναχο.
Από την Αποκάλυψη του Αγ. Σεβήρου.
«Ο Σατανάς και οι ακρίδες».
11ος αι.
Εθνική Βιβλιοθήκη Παρισιού.
Ο Χριστός Σωτήρας στο Δέντρο της Ζωής.
Σελίδα Ευαγγελιαρίου
31χ230εκ.
Αρχές 11ου αι.
Κρατική βιβλιοθήκη Μόναχο.
Από την Αποκάλυψη του Αγ. Σεβήρου,
«Η εκκλησία της Εφέσου».
11ος αι.
Εθνική Βιβλιοθήκη Παρισιού.
Ευαγγελιστάριο 33χ25εκ. 11ος αι. Βιβλιοθήκη του Πίερποντ Μόργκαν, Νέα Υόρκη.
Με τη χαρακτηριστική αυτή προμετωπίδα αρχίζει το Ευαγγέλιο του Αγίου Ιωάννου. Αριστερά «η κάθοδος στον Άδη», δεξιά ο εμπνευσμένος Ευαγγελιστής υπαγορεύει το βιβλίο του. Οι εικονογραφήσεις περικλείονται σε περίτεχνα διακοσμημένα πλαίσια και καλύπτουν τον χώρο πάνω από τις στήλες του κειμένου, διάταξη που ακολούθησαν τα μεταγενέστερα χειρόγραφα.
΄Κύριε, εκέκραξα προς Σε΄. Λεπτομέρεια σελίδας από το ψαλτήριο της Ουτρέχτης. 23χ25εκ. 10ος αι. Ήδη από τον 9ο αι. η καλλιγραφία κατέχει σπουδαιότερη θέση από την ζωγραφική, έτσι εδώ σχεδιάζονται μόνο τα περιγράμματα. Μια ολόκληρη παράδοση που βασιζόταν στο σχέδιο περιγραμμάτων προήλθε από αυτό. Βιβλιοθήκη Πανεπιστήμιου της Ουτρέχτης.
¨Η μεταμέλεια του Δαβίδ¨. από το περίφημο Ψαλτήριο των Παρισίων.
36χ26 εκ.
Εθνική Βιβλιοθήκη Παρίσι.
10ος αι.
Βυζαντινός εικονομάχος ασβεστώνει μια εικόνα του Χριστού. περ.900 Από βυζαντινό χειρόγραφο, το ψαλτήρι του Χλούντοφ Κρατικό Ιστορικό Μουσείο Μόσχα.
Προμετωπίδα της Βίβλου του κόμη Vivian.
851
Η εικόνα δείχνει τον κόμη, λαϊκό αβά του Αγίου Μαρτίνου της Τουρ, να προσφέρει στον βασιλιά Κάρολο τον Φαλακρό, εγγονό του Καρλομάγνου, τη Βίβλο που τη μεταφέρουν οι μοναχοί αριστερά . Η ταραχή και η επισημότητα με την οποία προσφέρεται η Βίβλος δείχνει πόσο πολύτιμο ήταν το δώρο. Εθνική Βιβλιοθήκη Παρίσι.
Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος.
περ.830 μ.Χ.
Από χειρόγραφο Ευαγγέλιο, πιθανώς ζωγραφισμένο στη Ρενς.
Δημοτική Βιβλιοθήκη Επερνέ.
Ο Ευαγγελιστής Μάρκος.
Αρχές 9ου αι.
Ευαγγέλιο του St. Medrat του Soissons. Αυλική σχολή του Καρλομάγνου
Εθνική Βιβλιοθήκη Παρίσι.
Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος.
. Τέλος 8ου αρχές 9ου αι.
33χ24 εκ
. Ευαγγελιστής φαίνεται να στέκεται αλλά στην πραγματικότητα είναι καθισμένος σε θρόνο που συμπλέκεται με το διακοσμητικό σχέδιο. Με τον ίδιο τρόπο οι πτυχώσεις της περιβολής του αποτελούν μέρος της διακοσμήσεως που ζωντανεύει από το τυπικό ιρλανδικό σχέδιο με τα περίπλοκα σχήματα.
Βιβλίο του Κελς Βιβλιοθήκη του Trinity College, Δουβλίνο.
Μοτίβα προσφιλή στους Ιρλανδούς μικρογράφους κατά τον 7ο, 8ος και 9ο αι.
Ο γραφέας Έσδρα αντιγράφει τα ιερά κείμενα.
35χ26εκ. 8ος αι.
Από τον Αμιατινό κώδικα, Λαυρεντιανή Βιβλιοθήκη Φλωρεντία. Το Νορθουμβριανό αυτό παλαιοχριστιανικό αντίγραφο κατορθώνει, ως ένα βαθμό να αποδώσει την αίσθηση του τρισδιάστατου χώρου που απαντούμε στο πρωτότυπο, παρ΄ όλο που η προοπτική, η ανθρώπινη μορφή, το φως και η σκιά έχουν αντιγραφεί δίχως καμία πραγματική κατανόηση. Προσέξτε τις θέσεις της αριστερής κνήμης και του πέλματος, καθώς και τις συγκρουόμενες προοπτικές στο ερμάριο.
Ο Χριστός Ευλογών.
περ. 781
Εθνική Βιβλιοθήκη Παρίσι.
Σελίδα από τα Ευαγγέλια Lindisfarne Βρετανική Βιβλιοθήκη Λονδίνο.
698 μ.Χ.
Ο σταυρός αποτελείται από μια απίστευτα πλούσια δαντέλα με συμπλέγματα δρακόντων ή ερπετών, πάνω σε ένα φόντο με ακόμη πιο περίτεχνα σχέδια. Το εκπληκτικότερο τελικά είναι πως όλα αυτά δεν καταλήγουν σε κανενός είδους σύγχυση, αλλά ότι τα διάφορα μοτίβα βρίσκονται σε απόλυτη αντιστοιχία και δημιουργούν μια πολύπλοκη αρμονία σχεδίου και χρώματος.
Το χειρόγραφο παρουσιάζει ένα από τα περίπου 2200 ιερογλυφικά της κλίμακας των ιερογλυφικών του ναού 26 του Copan, η οποία περιέχει την εκτενέστερη ιερογλυφική γραφή της Αμερικής. Η κλίμακα ολοκληρώθηκε το 755 μ.Χ. Το ιερογλυφικό αντιπροσωπεύει την ημέρα ¨1 Lamar ¨ του τελετουργικού ημερολογίου που είχε 260 ημέρες. Το ημερολόγιο αυτό χρησιμοποιούσαν στον πολιτισμό των Maya μαζί με ένα κοσμικό ημερολόγιο που είχε 18 μήνες και 365 ημέρες.
Ο Χριστός μπροστά στον Πιλάτο. 30,7χ26εκ.
6ος αι.
Πορφυρή περγαμηνή. Εθνική Βιβλιοθήκη, Παρίσι.
Το περίφημο αυτό χειρόγραφο είναι ένα από τα σπάνια δείγματα της αρχαιότερης Βυζαντινής μικρογραφίας. Η τάση του για την αφήγηση και την τοπιογραφία δείχνουν αλεξανδρινή επίδραση.
Ελιέζερ και Ρεβέκα. 30,7χ26εκ. 6ος αι. Πορφυρή περγαμηνή.
Περί ύλης ιατρικής Διοσκουρίδη. Χειρόγραφος κώδικας από καλλιγραφικό εργαστήριο της Κωνσταντινούπολης, περ.512 μ.Χ. 491 φύλλα 38χ33 εκ. Πρόκειται για ένα από τα δημοφιλέστερα έργα φαρμακολογίας κατά την αρχαιότητα, αλλά και τον Μεσαίωνα στην Ευρώπη και στην Εγγύς Ανατολή. Περιλαμβάνει ολοσέλιδες μικρογραφίες φυτών καταχωρημένων με αλφαβητική σειρά και είναι διακοσμημένο με απεικονίσεις ζώων, πουλιών και εντόμων.
Άντρας που μαλώνει άδικα την γυναίκα του. Περ. 400 μ.Χ. Λεπτομέρεια από μεταξωτό ειλητάριο. Βρετανικό Μουσείο, Λονδίνο. Η σκηνή έχει όλη την αξιοπρέπεια και τη χάρη που χαρακτηρίζουν την κινεζική τέχνη. Σαφήνεια στη χειρονομία και στη διάταξη, από μια εικόνα που έχει και διδακτικό στόχο – και που μαρτυρεί πως ο Κινέζος καλλιτέχνης είχε κατακτήσει τη δύσκολη τέχνη της κίνησης.
Ο θεός Άνουβις, με κεφάλι τσακαλιού, επιβλέπει το ζύγισμα της καρδιάς του νεκρού, ενώ ο αγγελιοφόρος θεός Θωθ, με κεφάλι ίβιδας, δεξιά, καταγράφει το αποτέλεσμα, περ.1285 π.Χ. Σκηνή από αιγυπτιακό Βιβλίο των Νεκρών, ζωγραφισμένο πάπυρο που τοποθετούσαν στον τάφο του νεκρού. 39,8 εκ. ύψος. Βρετανικό Μουσείο Λονδίνο.
Το 1450 ο Γουτεμβέργιος επινοεί χυτά γράμματα από μόλυβδο και ένα τυπογραφικό πιεστήριο. Σε λίγο χρόνο, φτιάχτηκε ένα βιβλίο σε πολλά αντίτυπα. Οι αναγνώστες αυξάνουν και οι χαρτοποιοί γρήγορα ξεμένουν από κουρέλια. Το 18ο αιώνα η κινεζική συνταγή για το χαρτοπολτό ήρθε πάλι στο φως. Ο Ρεωμύρος προτείνει να αντικατασταθεί ο πολτός από κουρέλια με ξυλοπολτό που χρησιμοποιείται ακόμη στις μέρες μας. Στο εργοστάσιο οι μηχανές που ελέγχονται με Η/Υ παράγουν 800 μ. χαρτί το λεπτό. Για να μην αφανιστεί το δάσος εξαιτίας της τεράστιας ζήτησης χαρτιού, και του χρόνου που
Το μεσαίωνα ο μύλος ήταν το εργαστήριο του χαρτιού. Τα κουρέλια μουσκεύονταν σε κάδους, κόβονταν σε λεπτές λουρίδες και τοποθετούνταν σε ένα κάδο γεμάτο νερό. Μεγάλα ξύλινα σφυριά τα λιάνιζαν σε μικρά κομμάτια, τα οποία ανακάτευαν πάλι με νερό. Μια ρευστή χαρτομάζα σχηματιζόταν. Ένας εργάτης βυθίζει το καλούπι του, ένα ψιλό κόσκινο, με- σα σε ένα κάδο. Το κουνάει για να απλωθεί ο πολτός. Το υγρό φύλλο που σχηματίζεται έτσι τοποθετείται ανάμεσα σε δύο κομμάτια τσόχας, για να στεγνώσει, και μετά συμπιέζεται ανάμεσα σε δύο δίσκους.
κάνει για να μεγαλώσει ένα δέντρο, οι ειδικοί αναζητούν νέες μεθόδους κατασκευής χαρτιού, με φυτά που μεγαλώνουν πολύ γρήγορα, όπως η κάνναβη ή το άλφα.
Κατά τον 2ο μ.Χ. αιώνα στη Μικρά Ασία, οι κάτοικοι της Περγάμου τελειοποίησαν μια τεχνική κατεργασίας του δέρματος του μοσχαριού, του προβάτου, της κατσίκας ή της γαζέλας. Τα δέρματα αποτριχώνονταν, ξύνονταν, τεντώνονταν, στέγνωναν και λειαίνονταν με ελαφρόπετρα. Οι μεμβράνες (περγαμηνές) που έπαιρναν ήταν λεπτές και ανθεκτικές ώστε να μπορεί κανείς να γράφει και στις δύο πλευρές τους. Έτσι εμφανίστηκε ένας νέος τύπος βιβλίου, όμοιος με τον σημερινό, ο κώδικας, που ήταν επίπεδα φύλλα περγαμηνής, ραμμένα στη μαζί, από τη ράχη τους και προστατευμένα με εξωτερικό κάλυμμα, τη στάχωση.
Ο Τσάι Λουν το 105 μ.Χ., επινόησε το χαρτί καθώς παρατηρούσε σφήκες να φτιάχνουν τη φωλιά τους. Για να φτιάξουν τη φωλιά τους οι σφήκες ξεριζώνουν ίνες μπαμπού, τις οποίες μαλακώνουν με το σάλιο τους για να κάνουν πολτό. Καθώς αυτός στεγνώνει, σχηματίζει άκαμπτα χωρίσματα. Ο Τσάι Λου κοπάνησε κομμάτια από μπαμπού και από μουριές μέσα στο νερό, πήρε μια ρευστή μάζα, την οποία φίλτραρε μ΄ένα κόσκινο. Μετά την άφησε στον ήλιο. Έτσι γεννήθηκε το πρώτο φύλλο χαρτί, που δημιουργήθηκε με την ανάμιξη ινών.
Οι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν τον πάπυρο από το 1800 π.Χ. Αφού έκοβαν τα στελέχη του φυτού σε λεπτές λουρίδες, τις έβρεχαν και τις τοποθετούσαν εγκάρσια τη μία πάνω στην άλλη και, στη συνέχεια τις πίεζαν για να κολλήσουν μεταξύ τους με τη κόλλα που εκκρίνει το φυτό. Με αυτό το τρόπο σχημάτιζαν φύλλα διαστάσεων 30χ35εκ. περίπου, τα οποία στέγνωναν στον ήλιο και τα λείαιναν με ελαφρόπετρα ή κόκαλο. Για να δημιουργήσουν μεγάλα φύλλα (¨ειλητά¨) κολλούσαν με άμυλο, τα μικρά φύλλα το ένα δίπλα στο άλλο. Με τις εκστρατείες του Αλέξανδρου και την κατάκτηση της Αιγύπτου, η χρήση του πάπυρου εξαπλώθηκε σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο, ενώ ταυτόχρονα στην Ανατολή χρησιμοποιήθηκαν και ορισμένα άλλα είδη φυτών, όπως ο φοίνικας.
Επάνω: κείμενο ταχείας ιερατικής γραφής, αριστερά η παλέτα ή η θήκη που είχε τα ξυσμένα καλάμια. Κάτω η πλάκα πάνω στην οποία ο γραφέας «βερνίκωνε» τον πάπυρο και ακουμπούσε για να γράψει. Τα δύο δοχεία ήταν γεμάτα από μαύρη και κόκκινη μελάνη (η κόκκινη ήταν για να γράφουν τα ονόματα των θεών). Δεξιά ένας παπυροκόπτης.
Αριστερά: γραφέας, ζωγραφισμένος ασβέστης. 2620-2500 π.Χ.
Πλάκες μπαμπού, συνδεδεμένες με κορδόνια και αρθρωμένες, που ξαναδιπλώνονται η μια πάνω στην άλλη και ξεδιπλώνονται για να τις διαβάσεις. Απόσπασμα βιβλίου που βρέθηκε στις νότιες Ινδίες.