Introducing
Your new presentation assistant.
Refine, enhance, and tailor your content, source relevant images, and edit visuals quicker than ever before.
Trending searches
Από τα γνωστά του έργα είναι «Από πού Ερχόμαστε; Τι Είμαστε; Πού Πάμε;» (1897) συμβολικού περιεχομένου.
Βαν Γκογκ
Ο Γάλλος ζωγράφος Πολ Γκογκέν (1848-1903) με τις συμβολικές του συνθέσεις που ζωγραφίζει στα νησιά του Ειρηνικού, με τη χαρακτηριστική επιπεδοποίηση του χώρου και τα πλακάτα αντιθετικά, συμβολικά του χρώματα που περικλείονται με χοντρές γραμμές, δημιουργεί ένα δικό του στιλ, τον Κλουαζονισμό.
Π. Γκωγκέν, Αυτοπροσωπογραφία (1893). Λάδι
σε καμβά, 45 εκ x 38 εκ. Μουσείο Ορσέ, Παρίσι
Ο Ολλανδός ζωγράφος Βίνσεντ Βαν Γκογκ (1853-1890) που έζησε στη Γαλλία. ύστερα από τη σύντομή του θητεία στον Ιμπρεσιονισμό, ανακαλύπτει ένα δικό του τρόπο έκφρασης, ένα είδος Εξπρεσιονισμού με τον οποίο προβάλλει το δικό του ψυχισμό (τις συχνές του ψυχικές εκρήξεις) σ’ ότι ζωγραφίζει, τοπία ή προσωπογραφίες όπως το «Το Πορτρέτο του Γιατρού Γκαγιέ» (1890).
Αυτοπροσωπογραφία (1887)
Ηλιοτρόπια (1889)
Έναστρη νύχτα (1889)
«Οι Μεγάλες Λουόμενες» (1898- 1905) διακρίνουμε: την κλασική προσέγγιση στη σύνθεση, με την τοποθέτηση των θεμάτων σε τριγωνικό σχηματισμό. την έρευνά του για τη δομή των πραγμάτων έκδηλη στο χειρισμό των γυμνών που φαίνονται ν’ αποτελούνται από βασικά στερεά (τον κώνο, τον κύλινδρο), τη συνοχή του εικαστικού χώρου μέσα από το στενό συσχετισμό και σύνδεση θετικού-αρνητικού χώρου με το κατάλληλο πλάσιμο της πινελιάς που συνέχει τη ζωγραφική επιφάνεια, την εφαρμογή ενός συμβατικού - μάλλον εσωτερικού φωτισμού δίχως φωτιστικές αντιθέσεις.
Τόσο σ’ αυτό το έργο όσο και σ’ άλλα, ο Σεζάν προαναγγέλλει τον κυβισμό αφού συνθέτει τις φόρμες του με βασικούς όγκους κι αφού αναλύει, σε κάποιο βαθμό, τις μεγάλες επιφάνειες σε μικρότερα επίπεδα, τακτική που θα συστηματοποιήσουν αμέσως μετά απ’ αυτόν ο Πικάσο, ο Μπρακ, και τόσοι άλλοι κυβιστές, στις αρχές του 20ου αιώνα.
Οι μετά - ιμπρεσιονιστές δεν αποτελούν μια ομοιογενή ομάδα, ούτε καν ομάδα, γιατί ελάχιστα γνωρίσματα τους συνδέουν και κυρίως η επιθυμία να βρουν μια δική τους γλώσσα για να εκφράζονται. ‘Ετσι στις τελευταίες δύο δεκαετίες του 19ου αιώνα όταν ο Ιμπρεσιονισμός εξασθενίζει ως κίνημα εμφανίζονται μεμονωμένοι καλλιτέχνες με δικό τους πρόγραμμα ζωγραφικής, όπως ο Σεζάν που αναζητά τη στέρεα κλασική φόρμα σε καινούριους τρόπους έκφρασης, ο Σερά που ανακαλύπτει τον Ντιβιζιονισμό (ή Πουαντιγισμό) και που ζητά να συναρμολογήσει και πάλι τη διαλυμένη από τους Ιμπρεσιονιστές φόρμα και σύνθεση, ο Γκογκέν με τις συμβολικές του συνθέσεις και το εκφραστικό χρώμα, ο Βαν Γκογκ με την εξπρεσιονιστική χρήση του χρώματος.
Οι μεγάλες λουόμενες (1900-1906)
Σερά
Ο Γάλλος ζωγράφος Ζορζ Σερά (1859-1891) θέλοντας να εφαρμόσει επιστημονικά τον Iμπρεσιονισμό -παρακινημένος από τις επιστημονικές θεωρίες, παρατηρήσεις και πειράματα για το φως και το χρώμα- δημιούργησε τον Πουαντιγισμό ή Ντιβιζιονισμό. Ζωγράφιζε με μικρές μικρές κουκίδες, στιγμές καθαρού χρώματος, οι οποίες αναμειγνύονται οπτικά για να δώσουν ένα συγκεκριμένο χρώμα, π.χ. κουκίδες κίτρινου και μπλε δίνουν πράσινο χρώμα κ.λ.π..
Ο Γάλλος ζωγράφος Πολ Σεζάν (1839-1906), που κατατάσσεται στους μετά ιμπρεσιονιστές, προσπαθώντας να αποδώσει την ουσία των πραγμάτων και ανικανοποίητος με τον Ιμπρεσιονισμό που έμενε μόνο στην επιφάνεια έβαλε σκοπό «να ξαναφτιάξει τον Πουσέν σύμφωνα με την φύση», δηλαδή να ανακαλύψει τη στέρεη δομή των πραγμάτων μέσα από την έρευνα και την ενδελεχή παρατήρηση της φύσης.
Πορτραίτο του Ζωρζ Σερά
Πορτραίτο του Πωλ Σινιάκ από το Ζωρζ Σερά, 1890
Αυτοπροσωπογραφία (π. 1880)
Στο φημισμένο έργο του Σερά «Κυριακάτικος Περίπατος στην Γκραντ Ζατ» (1884-6) δε διαπιστώνουμε μόνο την επαναστατική αυτή μέθοδο αλλά και την κλασική αίσθηση της φόρμας και τη γεωμετρική συγκρότηση της σύνθεσης, με τις κατακόρυφες, τις οριζόντιες ή τις ελαφρά διαγώνιες διατάξεις.
Οι Χαρτοπαίκτες
(1890-1895)
Οι εξεζητημένες φόρμες που υιοθέτησαν επηρέασαν σημαντικά τα μεταγένεστερα ρεύματα της τέχνης του 20ου αιώνα.
Ο όρος μετα-ιμπρεσιονισμός χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον κριτικό τέχνης Roger Fry.
Κυριακάτικο απόγευμα στο νησί Grand Jatte (1884-6)
Ο γιός του Σεζάν
Αρλεκίνος
Νεκρή φύση με κουρτίνα και κανάτα (1894-95)
Σεζάν
Πολ Γκογκέν
Βαν Γκογκ
Πορτραίτο του Ambroise Vollard (1899)
Το βουνό St. Victoire (1902)
Δρόμος στο Montgeroult (1899)
Βίντεο