Introducing 

Prezi AI.

Your new presentation assistant.

Refine, enhance, and tailor your content, source relevant images, and edit visuals quicker than ever before.

Loading…
Transcript

Σπύρος Παπαλουκάς_Αυλή Μονής Μεγίστης Λαύρας, 1924

To στιβαρό και λιτό ύφος του Κωνσταντίνου Μαλέα (1879-1928), η τάση του να συμπτύσσει λεπτομέρειες σε μεγάλες επιφάνειες, περικλειόμενες από βαρύ περίγραμμα, τα επίπεδα χρώματα και η ποιητικότητα των συνθέσεών του τον κατέστησαν, μαζί με τον Παρθένη και τον Παπαλουκά (1892-1957), ηγετική μορφή της ζωγραφικής του 20ού αιώνα.

Ο Σπύρος Παπαλουκάς,τοπιογράφος, αγιογράφος αλλά και σπουδαστής της τέχνης των Nabis, συνέδεσε με τόλμη και πειστικότητα τη βυζαντινή αγιογραφία και τα μεταϊμπρεσιονιστικά ρεύματα.

Κωνσταντίνος Μαλέας _Τοπίο Λαυρίου

Εθνική Πινακοθήκη

Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου

Η αλλαγή που θα επέλθει στη διδασκαλία της Σχολής Καλών Τεχνών οφείλεται κυρίως στον Νικόλαο Λύτρα (1883-1927), γιο του Νικηφόρου Λύτρα, και τον Κωνσταντίνο Παρθένη (1878-1967). Ο πρώτος εισήγαγε ένα ελεύθερο εκφραστικό σχέδιο, επενδεδυμένο με παχύ στρώμα χρώματος που παραπέμπει στους Fauves και τους Γερμανούς εξπρεσιονιστές, ο δεύτερος, γνώστης της ελληνικής παράδοσης και μέτοχος των γαλλικών κινημάτων της καμπής του αιώνα, αφομοίωσε την πρωτοπορία διατηρώντας εκπληκτική ισορροπία μεταξύ των εξωγενών επιδράσεων και της προσωπικής έκφρασης.

http://www.nationalgallery.gr/site/content.php?sel=375

Λύτρας Νίκος (1883 - 1927) Πεντέλη, 1915 - 1920

Τα ρεύματα που συναντήσαμε στον λήγοντα 19ο αιώνα εισχωρούν βαθιά στον 20ό, ενώ οι νέες καλλιτεχνικές αναζητήσεις είχαν ήδη προετοιμαστεί. Η ανάγκη μιας αλλαγής διατρέχει τα κείμενα της εποχής.

Ο Περικλής Γιαννόπουλος στο δοκίμιό του Ελληνική Γραμμή (1902 - 1904) κηρύσσει τη στροφή στις γηγενείς πηγές της ελληνικής παράδοσης και της ελληνικής φύσης και ερμηνεύει την αισθητική και πλαστική ιδιοτυπία του ελληνικού υπαίθρου. Όλα τα σχήματα «γράφονται» με διαύγεια και σαφήνεια, ακόμη και τα πιο μακρινά. Το «αιθέριο» και «άυλο» φως ελαφρώνει τους όγκους και τα χρώματα.

Προς έναν ελληνικό μοντερνισμό (1900-1922) Φως και χρώμα ελληνικό

Στις δύο πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, για πρώτη και ίσως για τελευταία φορά, με μερικές εξαιρέσεις, το ελληνικό ύπαιθρο γίνεται αντικείμενο σοβαρού ζωγραφικού προβληματισμού.

Ο Κωνσταντίνος Παρθένης αντιπροσωπεύει την ηρωική φάση του ελληνικού Μοντερνισμού, που κατάφερε να πραγματοποιήσει στην αρχή του

20ού αιώνα τη ρήξη με το καλλιτεχνικό κατεστημένο του Μονάχου.

Παρθένης Κωνσταντίνος (1878/1879 - 1967) Τοπίο με έλατα, 1902

Κατά το τέλος του 19ου αιώνα, το Παρίσι αρχίζει να υποκαθιστά το Μόναχο στις προτιμήσεις των Ελλήνων καλλιτεχνών, καθώς έβαζε σε προτεραιότητα την υποκειμενικότητα του καλλιτέχνη και την ελευθερία των χειρισμών του.

Με πρότυπο τα γαλλικά μεταϊμπρεσιονιστικά ρεύματα (Φωβισμό, Ναμπί), ο Παρθένης, ο Μαλέας, ο

Νικόλαος Λύτρας και λίγο αργότερα ο Παπαλουκάς θα επιχειρήσουν και τελικά θα βρουν ένα χρωματικό ιδεόγραμμα του ελληνικού φωτός.

Learn more about creating dynamic, engaging presentations with Prezi