Introducing 

Prezi AI.

Your new presentation assistant.

Refine, enhance, and tailor your content, source relevant images, and edit visuals quicker than ever before.

Loading content…
Loading…
Transcript

Στον ακαδημαϊκό ρεαλισμό προέχει η ηθογραφία, δηλαδή η απεικόνιση του βίου των αστικών κέντρων και κυρίως της υπαίθρου, με ιδιαίτερη έμφαση στην απόδοση του αρχιτεκτονήματος, της τοπικής φορεσιάς και των αντικειμένων.

Ακολουθεί η προσωπογραφία, η τοπιογραφία και τέλος, η νεκρή φύση.

Νικηφόρος Λύτρας, "Η προσμονή"

(αχρονολόγητο;). Λάδι σε καμβά, 68 εκ. x 50 εκ., Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου

Νικηφόρος Λύτρας, Κάλαντα, 1872, Λάδι σε Μουσαμά

Η γενιά αυτή θα κατευθύνει την καλλιτεχνική εκπαίδευση στο Σχολείο των Τεχνών ( η μετέπειτα Σχολή Καλών Τεχνών), διδάσκοντας , και θα πρωταγωνιστήσει στο προσκήνιο της καλλιτεχνικής ζωής για αρκετές δεκαετίες, έως ότου οι δυναμικοί εκπρόσωποι της Σχολής του Παρισιού θα αναλάβουν τα ηνία.

Η έξωση του Βασιλιά Όθωνα το 1862, που σηματοδοτεί το τέλος της πολιτικής βαυαροκρατίας, σηματοδοτεί την αρχή της επιστροφής των Ελλήνων καλλιτεχνών από το Μόναχο στην Αθήνα, στην ελεύθερη πλέον Ελλάδα, με προεξάρχοντα τον Νικηφόρο Λύτρα.

Νικηφόρος Λύτρας, "Ο γαλατάς" (1895), Λάδι σε καμβά, 53 εκ. x 37 εκ., Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου.

Νικηφόρος Λύτρας, "Επιστροφή από το πανηγύρι", π. 1865-1872, Λάδι σε μουσαμά , 100 x 66 εκ.

Νικόλαος Γύζης, "Το κρυφό σχολείο", 1880

Γιώργος Ιακωβίδης, "η κοιμισμένη ανθοπώλης, η προσφυγοπούλα" [1900]

Το έργο των ζωγράφων της Σχολής του Μονάχου διακρίνεται για την άριστη τεχνική στη χρήση των χρωμάτων σε βάρος της εκφραστικότητας. Οι σκηνές που απεικονίζουν οι ζωγράφοι του ακαδημαϊκού ρεαλισμού έχουν κάτι το πομπώδες και θεατρικό, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει την παντελή έλλειψη συναισθημάτων.

Η δημιουργία της ρομαντικής Σχολής του Μονάχου οφείλεται κατά κύριο λόγο στους ιδιαίτερους δεσμούς που δημιουργήθηκαν ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Βαυαρία στα χρόνια του Όθωνα (1832-1862).

Νικόλαος Γύζης, Τα ορφανά, 1871

Χατζής Βασίλειος, Πλοίο σε τρικυμία, 1896

Στη σχολή του Μονάχου οφείλονται η εμπέδωση μιας στέρεας τεχνικής και η άσκηση στο σχέδιο, στο χρώμα και στην αφήγηση.

Μολονότι σαφής είναι η ροπή της προς την αναπαράσταση της ιστορίας και την προσωπογραφία, καθόλου δεν περιόρισε τις θεματικές επιλογές των σπουδαστών της, ούτε ανέστειλε τη δημιουργία του προσωπικού ύφους.

Πολλοί Έλληνες καλλιτέχνες πήγαν στην Ακαδημία του Μονάχου για να σπουδάσουν εικαστικές τέχνες και κυρίως ζωγραφική.

Οι Έλληνες ζωγράφοι που συρρέουν στο Μόναχο γεμίζουν αυτοπεποίθηση και ανακαλύπτουν την Ελλάδα από μια άλλη σκοπιά.

Ψυχή της Σχολής του Μονάχου ήταν ο Πιλότυ (karl Von Piloty).

Σημαντικοί εκπρόσωποί της ήταν: Ο Κωνσταντίνος Βολανάκης (1837- 1907), ο Νικηφόρος Λύτρας (1832- 1904), ο Νικόλαος Γύζης (1842- 1901), και ο Γεώργιος Ιακωβίδης (1853- 1907). Εκτός από τον Γύζη, οι υπόλοιποι επέστρεψαν στην Ελλάδα και δίδαξαν στην Α.Σ.Κ.Τ. Η διδασκαλία και η τέχνη τους σφράγισαν την εικαστική παιδεία της περιόδου.

Γεώργιος Ιακωβίδης, "Αντιστροφή ρόλων". 1892. Ιδιωτική Συλλογή.

Γιώργος Ιακωβίδης, "Παιδική συναυλία". 1900. Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου (National Gallery-Athens). Ο πίνακας κέρδισε το χρυσό βραβείο στη Διεθνή Έκθεση του 1900 στο Παρίσι

Γεώργιος Ιακωβίδης, "Μητρική Στοργή", 1889. Ιδιωτική Συλλογή.

Η ΣΧΟΛΗ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ

Learn more about creating dynamic, engaging presentations with Prezi